Πολεμώντας με σύμμαχο τα «βράχια» του Αιγαίου (Φώτο)

25 Μαΐου 2021 15:20

Από τις πρώτες τορπιλακάτους το 1966 ως σήμερα το ρητό παραμένει το ίδιο: πρωτοπορία, ταχύτητα, ισχύ πυρός. Οι παρακάτω φωτογραφίες που δημοσίευσε το ΓΕΝ είναι υπέροχες και συνάμα εξαιρετικά ρεαλιστικές και σπάνιες!

Από 17 έως 21 Μαΐου 2021, διεξήχθη προγραμματισμένη επιχειρησιακή εκπαίδευση του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), στη θαλάσσια περιοχή του Βορείου, Κεντρικού, Νοτιοανατολικού Αιγαίου και του Μυρτώου Πελάγους, με τη συμμετοχή μονάδων των Διοικήσεων Φρεγατών, Ταχέων Σκαφών, Υποβρυχίων, Πλοίων Επιτήρησης, Υποβρυχίων Καταστροφών και Αεροπορίας Ναυτικού.

Κατά την ανωτέρω εκπαίδευση εκτελέστηκαν αντικείμενα σε όλες τις μορφές ναυτικού πολέμου με έμφαση στα πυρά κατά στόχου επιφανείας, στην τακτική χρήση των Σκαφών Ανορθοδόξου Πολέμου (ΣΑΠ) Mark V καθώς και στον αιφνιδιασμό και την απόκρυψη των Ταχέων Περιπολικών Κατευθυνομένων Βλημάτων (ΤΠΚ), των Κανονιοφόρων (Κ/Φ) και των Παράκτιων Περιπολικών (ΠΠ).

Τα εν λόγω αντικείμενα πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου προγράμματος επιχειρησιακής εκπαίδευσης του Πολεμικού Ναυτικού, με σκοπό τη διατήρηση και περαιτέρω επαύξηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και μαχητικής ικανότητας των συμμετεχόντων. Επ’ ευκαιρία των ανωτέρω δραστηριοτήτων προσωπικό των συμμετεχόντων πλοίων επισκέφθηκε το Μνημείο Πεσόντων του ΠΝ στη ν. Κίναρο.

Το άλφα και το ωμέγα για τον Ναυτικό πόλεμο είναι η έγκαιρη διασπορά των μονάδων κρούσης του Π.Ν ώστε αφενός να λάβουν θέσεις απόκρυψης καλύπτοντας συγκεκριμένους θαλάσσιους τομείς και αφετέρου να στοχοποίησουν εγκαίρως τις εχθρικές μονάδες δίχως οι τελευταίες να καταφέρουν τις εντοπίσουν. Αυτή είναι και η ουσία με απλά λόγια του τακτικού πλεονεκτήματος. Έγκαιρη διασπορά, θέσεις απόκρυψης, στοχοποίηση του εχθρού.

Η ονομασία των ασκήσεων του Π.Ν δεν είναι τυχαία: ΑΣΤΡΑΠΗ, ΟΡΜΗ, ΛΑΙΛΑΨ, ΚΑΤΑΙΓΙΣ. Όλα τα προηγούμενα ονόματα έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό: τη ταχύτητα. Όλα τα παραπάνω είναι η Διοίκηση Ταχέων Σκαφών: υψηλές ταχύτητες, αιφνιδιασμός, τεράστιος όγκος πυρός. Αυτό που προέχει σαφές: Να στοχοποιηθούν οι εχθρικές μονάδες κρούσης εγκαίρως και να αποκλειστούν τα σημεία που δύναται να περάσουν για να εξέλθουν στο Αιγαίο. Είναι τα λεγόμενα choke points, τα ναυτικά περάσματα.

Η επιχειρησιακή δράση των ΤΠΚ στο Αιγαίο συνοψίζεται στην φράση «επιθετικό πνεύμα, ανορθόδοξες τακτικές μάχης». Αυτό είναι και το μότο των στελεχών της ΔΤΣ του ΑΣ. Τα ΤΠΚ ως επί το πλείστον λειτουργούν αυτόνομα και ανεξάρτητα από την στιγμή που θα αγκιστρωθούν πίσω από μια βραχώδη ακτή και θα περιμένουν το θήραμα τους.

Σπανίως, τα ΤΠΚ θα βρεθούν σε σχηματισμούς μάχης μαζί με άλλες μονάδες επιφανείας. «Αυτό δεν ισχύει για τα ΤΠΚ κλάσης ΡΟΥΣΕΝ» μας τονίζουν οι αξιωματικοί της ΔΤΣ που λόγω του ότι διαθέτουν ένα Οπλικό σύστημα με τεράστιες δυνατότητες ικανές να υποστηρίξουν επιχειρήσεις σχηματισμών μάχης σε συνεργασία με άλλα πλοία του Α.Σ.

Η κύρια τακτική όμως που ακολουθούν τα ΤΠΚ είναι η γρήγορη ανάπτυξη τους στους χώρους απόκρυψης όπου βρίσκονται στα πλέον ανορθόδοξα μέρη (κάτι το οποίο απαιτεί μεγάλη ναυτοσύνη) πίσω από βραχονησίδες, μέσα σε κολπίσκους σε όλο το Αιγαίο και ακολούθως εκεί κρύβονται. Το Αιγαίο έχει 6000 νησίδες και βραχονησίδες. Πάρα πολλά σημεία απόκρυψης σε εξαιρετικά απόκρυμνα σημεία δύσκολα να εντοπιστούν και να προσβληθούν.

Τορπίλες και πυροβόλα αποτελούν θανάσιμους κινδύνους για τα εχθρικά πλοία. Οι μικρές αποστάσεις συχνά κοντά στα παράλια της Ιωνίας ευνοούν τη χρήση των δύο παραπάνω. Οι τορπίλες διαχρονικά έχουν αποδειχθεί πολύ φονικότερες των πυραύλων αφού μια τορπίλη βυθίζει ένα πλοίο μεγέθους κορβέτας ή φρεγάτας.

Αξια αναφοράς είναι και τα πυροβόλα που φέρουν τα ΤΠΚ καθώς τόσο για εγγύς άμυνα όσο και για επιθέσεις κατά στόχων είναι ιδαίτερα αποδοτικά συστήματα ειδικά στις λεγόμενες «κλειστές» θάλασσες και ειδικότερα στα στενά περάσματα των νήσων του Αιγαίου. Να σημειωθεί πως στην κρίση των Ιμίων το 1996 είχαν συγκεντρωθεί τα πλοία ΠΝ και TDK σε ελάχιστη ακτίνα.

Χρησιμοποιούνται μέχρι και δίχτυα IR που καλύπτουν το σκάφος από τους αισθητήρες των εναέριων μέσων ενώ πιθανή είναι και η διασπορά στελεχών των ΤΠΚ σε χερσαία μέρη πέριξ του σημείου ανάπτυξης με σκοπό τον οπτικό εντοπισμό των στόχων, την εναέρια παρατήρηση απέναντι σε UAV και τέλος εάν χρειαστεί την κατάρριψη τους αφού τα ΤΠΚ φέρουν φορητούς ΑΑ εκτοξευτές FIM- 92 STINGER. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζονται πιθανές εναέριες απειλές με κύριο εκφραστή τους τα Ελικόπτερα ναυτικής συνεργασίας που θα έχουν ως σκοπό την απαγκίστρωση των ΤΠΚ και έπειτα την καταστροφή τους.

Είναι λοιπόν, τα κυνηγόσκυλα του Αιγαίου αφού περιμένουν να περάσει το θήραμα τους και έπειτα το εξολοθρεύουν. Τα ΤΠΚ από τις συγκεκριμένες θέσεις που οι κυβερνήτες γνωρίζουν σαν την παλάμη του χεριού τους από τον καιρό της ειρήνης σταματούν την εκπομπή ραντάρ ή επικοινωνιών και αρκούνται στην παρακολούθηση του ασύρματου δικτύου μέσω της ζεύξης δεδομένων LINK 11 για να λάβουν δεδομένα από τρίτες πηγές και ακολούθως να εξαπολύσουν τα φονικά τους βλήματα.

Για τα ΤΠΚ ο ΑΝΣΚ είναι να πληγεί ο στόχος τους χωρίς αυτά να τα εντοπίσει ο εχθρός. Με άλλα λόγια, λειτουργούν όπως ένας ελεύθερος σκοπευτής, είναι δηλαδή καλά κρυμμένα και χτυπούν τον εχθρό τους από τόπο και χρόνο που δεν το περιμένει, ακολούθως πιθανόν να αλλάξουν θέση σε περίπτωση που έχουν εντοπιστεί ή υπάρχουν υποψίες εντοπισμού.

Σημαντική είναι και η συνεργασία των ΤΠΚ με τα ΠΠ αλλά και τα ναυτικά παρατηρητήρια των νήσων. Αξίζει να σημειωθεί πως οι νεκροί τομείς στο Αιγαίο είναι ελάχιστοι και αυτοί σε σημεία όχι ενδιαφέροντος. Έτσι λοιπόν, τα ΤΠΚ συνεργάζονται στενά με τα ναυτικά παρατηρητήρια των νήσων και ενημερώνονται για τις κινήσεις του εχθρού. Ακολούθως λαμβάνουν θέσεις μάχης και περιμένουν το θήραμα τους. Κύρια απειλή για τα ΤΠΚ δεν είναι οι μονάδες επιφανείας αλλά τα εναέρια και τα χερσαία μέσα, ήτοι ελικόπτερα, UAV και ναυτικά παρατηρητήρια.