Το ένα μετά το άλλο καταρρίπτονται τα ρεκόρ παραιτήσεων αξιωματικών και υπαξιωματικών στο Πολεμικό Ναυτικό. Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση της η Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Περιφέρειας Αττικής (ΕΣΠΕΕΝΠΑ) τα στατιστικά των παραιτήσεων για το α΄ εξάμηνο είναι όχι απλώς αποκαρδιωτικά, αλλά δραματικά: εκατόν δώδεκα (112) παραιτήσεις και αιτήσεις αποστρατειών, όταν για το ίδιο διάστημα του 2023 ο αριθμός ήταν «μόλις» πενήντα επτά (57). Εκατόν δώδεκα, όταν για όλο το 2023 οι παραιτήσεις ανήλθαν σε εκατόν ογδόντα (180). Τα αποτελέσματα των ενεργειών της Πολιτείας έχουν πετύχει προς ώρας το διπλασιασμό των παραιτήσεων, παράλληλα με τη διατήρηση μιας ανοδικής τάσης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΕΣΠΕΕΝΠΑ:
«Παρά το γεγονός ότι η Ένωσή μας αναδεικνύει με αυξανόμενη αγωνία το μείζον πρόβλημα των παραιτήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό, διαπιστώνουμε με απογοήτευση ότι η Πολιτεία περιορίζεται στην παρακολούθηση των εξελίξεων. Λαμβάνουμε αυτή τη θέση διότι πλέον δεν μπορούμε να ισχυριστούμε καλοπροαίρετα ότι κωφεύει, ούτε ότι τα δυσμενή μέτρα που λαμβάνει και παρουσιάζει ως «μέριμνα» είναι σκόπιμα. Τα στατιστικά των παραιτήσεων για το α΄ εξάμηνο είναι όχι απλώς αποκαρδιωτικά, αλλά δραματικά: εκατόν δώδεκα (112) παραιτήσεις και αιτήσεις αποστρατειών, όταν για το ίδιο διάστημα του 2023 ο αριθμός ήταν «μόλις» πενήντα επτά (57). Εκατόν δώδεκα, όταν για όλο το 2023 οι παραιτήσεις ανήλθαν σε εκατόν ογδόντα (180). Τα αποτελέσματα των ενεργειών της Πολιτείας έχουν πετύχει προς ώρας το διπλασιασμό των παραιτήσεων, παράλληλα με τη διατήρηση μιας ανοδικής τάσης. Εντούτοις, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερες ανησυχίες Η άμεση σύγκριση των αριθμών θα βοηθήσει να γίνει κατανοητή η πλήρης έκταση του προβλήματος:
–Ο αριθμός των παραιτήσεων του α΄ εξαμήνου ανέρχεται στο 62,6% του συνόλου του 2023, ενώ όλοι οι δείκτες του α΄ εξαμήνου παρουσιάζουν τεράστια ποσοστιαία άνοδο.
-Για το πρώτο 6μηνο 2023 πέντε (5) στελέχη επέλεξαν την παραίτηση με καταβολή αποζημίωσης, ενώ για το 2024 έχουν καταγραφεί επτά (7) (αν και ο αριθμός πιθανώς να είναι λίγο μεγαλύτερος και στις δύο περιπτώσεις).
–Το Σεπτέμβριο του 2023 οι παραιτήσεις στο Πολεμικό Ναυτικό είχαν ανέλθει σε 110. Εν ολίγοις, σε σχέση με το 2023 «προπορευόμαστε» κατά τρεις μήνες.
–Υπενθυμίζουμε ότι για το 2023 οι παραιτήσεις κατά το β΄ 6μηνο διπλασιάστηκαν σε σχέση με το α΄. Εφόσον η τάση επαναληφθεί και φέτος, τότε η συνέχεια αναμένεται εφιαλτική.
–Περί το 70% των παραιτηθέντων στελεχών ήταν σε παραγωγική ηλικία, με πολλά έτη υπηρεσίας μπροστά τους, γεγονός που επιτείνει το πρόβλημα, αυξάνοντας δραματικά το μέσο όρο ηλικίας.
-Αν και το κέντρο βάρους παραμένει στο Στόλο, δεν πρέπει να υποβαθμίζεται το γεγονός ότι υπολογίσιμο μέρος των παραιτήσεων αφορά τις υπηρεσίες ξηράς του ΠΝ (τεχνικής υποστήριξης, μέριμνας, εφοδιασμού κλπ).
–Ο ένας στους τρεις παραιτηθέντες είναι αξιωματικός προέλευσης ΑΣΕΙ (κατά βάση ΣΝΔ) και σχεδόν ο ένας στους τρεις προελεύσεως, ΑΣΣΥ. Το ΠΝ αδειάζει από αποφοίτους των Στρατιωτικών Σχολών, γεγονός που υποδηλώνει πολλά.
Το προσεχές διάστημα το πρόβλημα αναμένεται να επιδεινωθεί διότι πρόκειται να αποστρατευθούν πολυπληθείς σειρές στελεχών, οι οποίες έχουν αναπληρωθεί από πολύ μικρότερες. Παράλληλα, δεν πρέπει να λησμονούμε τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης που αφορά του ΕΠΟΠ.
Την ίδιαν στιγμή, για το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν απολυθεί για διάφορους λόγους υγείας εβδομήντα τρία (73) στελέχη, όταν για όλο το 2023 ο συνολικός αριθμός ανήλθε σε πενήντα επτά (57). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει τα εξής στατιστικά:
Οι πενήντα εννιά (59) απολυθέντες είναι ΕΠΟΠ, εκ των οποίων οι σαράντα τέσσερις (44) κρίθηκαν για αλλαγή κατάστασης (Ι3, Ι4 ή Ι5), γεγονός που προκαλεί εύλογες απορίες: τι ακριβώς συμβαίνει με τους ΕΠΟΠ; Υπάρχει κάποια «επιδημία» που επηρεάζει την σωματική τους ικανότητα;
Μόλις οκτώ (8) από τα 73 στελέχη κρίθηκαν αποστρατευτέα λόγω ανικανότητας για στρατιωτική υπηρεσία, αφού συνεχίζουν να αποστρατεύονται (κατ’ ουσίαν, απολύονται) για λόγους υγείας ακόμα και στελέχη που μπορούν να τοποθετηθούν σε υπηρεσίες ξηράς. Προφανώς το ΠΝ εξακολουθεί να έχει αυτή την πολυτέλεια.
Θα επαναλάβουμε ότι ο αριθμός παραιτήσεων του α΄ εξαμήνου 2024 δεν έχει καμία δυσμενή επίδραση από το νέο, μεγαλύτερο φιάσκο της αποζημίωσης των πλόων. Οι «καρποί» των κόπων της Πολιτείας θα φανούν το προσεχές διάστημα, οπότε και το προσωπικό θα αντιληφθεί μετά βεβαιότητας ότι η οικονομική επιδείνωσή του αποτελεί επίσημη κυβερνητική πολιτική, όταν κατά τα λοιπά το χρήμα «ρέει» άφθονο για άλλες περιπτώσεις, ακόμα κι εντός των ΕΔ. Φοβούμαστε ότι η κατάσταση αυτή, πλέον, δεν έχει επιστροφή.
Η Ένωσή μας επί 3 συνεχόμενα χρόνια αναδεικνύει με έμφαση και αδιάσειστα στοιχεία το τεράστιο πρόβλημα των παραιτήσεων στο Πολεμικό Ναυτικό. Το ίδιο διάστημα έχουμε αναδείξει τεκμηριωμένα τα πολύ σοβαρά προβλήματα στις εργασιακές συνθήκες, καθώς και τις ιδιαίτερα σοβαρές αδικίες, τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και στη μέριμνα.
Η Ηγεσία δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνωρίζει, εκτός, βεβαίως, αν το Υπουργείο παραμένει στη σφαίρα κάποιων υποτιθέμενων «στατιστικών ΓΕΕΘΑ», τη δημοσιοποίηση των οποίων ακόμα αναμένουμε. Τουναντίον, όχι μόνο διαπιστώνουμε στην πράξη ότι γνωρίζει, αλλά με ιδιαίτερη ανησυχία βλέπουμε να λαμβάνει δήθεν μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος τα οποία είναι ξεκάθαρα μέτρα επιδείνωσής του. Τίθεται, ως εκ τούτου, ένα εύλογο ερώτημα: πως είναι δυνατόν αυτό που τόσο ξεκάθαρα βλέπουμε εμείς, να μην το βλέπει η Πολιτεία;
Όταν μετά από 3 χρόνια επιδείνωσης του προβλήματος τα μέτρα της υποτιθέμενης μέριμνας κυμαίνονται από την ΚΥΑ «προσαύξησης» στην πρόσφατη ΚΥΑ της «δίκαιης ευγνωμοσύνης», με ενδιάμεση την ΚΥΑ «ευεργετικών μέτρων» που συμπεριλαμβάνει ειδικές διατάξεις εξαίρεσης ειδικώς των στελεχών του ΠΝ, τότε πρέπει να υπάρχει κάποιο βαθύτερο αίτιο που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα και το οποίο πρέπει να εντοπιστεί.
Θα επαναλάβουμε τη θέση μας, ότι, η ίδια η Πολιτεία δεν μας έχει αφήσει άλλο περιθώριο ερμηνείας, από το να συμπεραίνουμε ότι οι στρατιωτικοί του ΠΝ εξωθούνται σε παραίτηση, η οποία αντιμετωπίζεται από αυτή ως ευκαιρία εξοικονόμησης, τουλάχιστον πόρων. Το ερώτημα είναι, γιατί συμβαίνει αυτό; Τι εξυπηρετεί μια τέτοια σκοπιμότητα που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κάθε μέτρο κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση; Η σκόπιμη εξαθλίωση και ο συστηματικός εξευτελισμός οφείλουν να έχουν με εξήγηση. Νέοι άνθρωποι που εισήλθαν στις ΕΔ με όνειρα να προσφέρουν, βλέπουν ότι αδυνατούν να διασφαλίσουν ακόμα και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα ή να ζήσουν αξιοπρεπώς. Όσοι έχουν σταδιοδρομία σε εξέλιξη διαπιστώνουν ότι αναγκάζονται να στερούνται ακόμα και τα βασικά. Κοινή διέξοδος, η έξοδος.
Κοιτάζοντας προς την ΚΥΑ της «δίκαιης ευγνωμοσύνης» όπου πριμοδοτούνται συγκεκριμένα πλοία και βαθμοί, μπορεί να τεθεί ένα απλό ερώτημα: πόσοι κυβερνήτες έχουν παραιτηθεί τα τελευταία χρόνια και πόσοι ΕΠΟΠ, ή νέοι αξιωματικοί ΣΝΔ;
Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το ερώτημα πρέπει να ήταν το πρώτο που απαντήθηκε ήδη από τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού του εν λόγω επιδόματος. Ωστόσο, όποια επιτελική απάντηση κι αν δόθηκε, φοβούμαστε ότι η απάντηση που θα δοθεί ως αντίδραση στη «δίκαιη αντιμετώπιση», θα είναι πολύκροτη, αν και ευχόμαστε ολόψυχα να διαψευστούμε.
Προσεχώς, αναμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία να εκδηλωθεί μια ακόμα έκφανση του προβλήματος: αναφερόμαστε στις βάσεις εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές, όπου αν οι ΕΒΕ που ανακοινώθηκαν πρόσφατα αποτελούν ένδειξη γι’αυτό που θα ακολουθήσει, τότε θα πρέπει να αναμένουμε πολύ σοβαρή πτώση που, φοβούμαστε, μην αγγίξει τα όρια του «Βατερλώ».
Παράλληλα, θα «θαυμάσουμε» το οξύμωρο ότι εν λόγω βάσεις είναι μέρος του συστήματος πανελλαδικών εξετάσεων για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ οι απόφοιτοί των ΑΣΣΥ θα συνεχίζουν να εξέρχονται σε επίπεδο μεταδευτεροβάθμιας, δηλαδή κατώτερο από αυτό για το οποίο διαγωνίστηκαν. Επίσης θα έχει ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε κατά πόσον πέτυχαν το σκοπό τους τα διαφημιστικά που κυκλοφόρησαν το προηγούμενο διάστημα.
Όλα τα παραπάνω εμπεριέχουν δύο πολύ μεγάλες Αλήθειες: η πρώτη, ότι οι ΕΔ συνολικά, αρχής γενομένης από τις σχολές Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, έχουν πάψει να αποτελούν ελκυστικό εργασιακό προορισμό για τις νέες και τους νέους. Το έχουμε τεκμηριώσει κατ’ επανάληψη και, δυστυχώς, αποδεικνύεται από την καθημερινότητα. Η δεύτερη, ότι η Πολιτεία ενώ γνωρίζει το πρόβλημα στην πλήρη έκτασή του, όχι μόνο αποφεύγει να το αντιμετωπίσει, αλλά με τα μέτρα που λαμβάνει το ενισχύει. Αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που φαίνεται μια γενικότερα αυξητική τάση παραιτήσεων στο σύνολο των ΕΔ, όπου στο ΠΝ «απλώς» έχει πολύ μεγαλύτερη ένταση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Πολιτεία έχει μετατραπεί σε μηχανή παραγωγής αδικιών. Ωστόσο, στο πλαίσιο της «δίκαιης ευγνωμοσύνης» οφείλει κατ’ αρχάς να πει την αλήθεια στους στρατιωτικούς, όχι μόνο του Πολεμικού Ναυτικού, αρχής γενομένης από τα ποιος είναι ο πραγματικός σχεδιασμός της.
Τι Πολεμικό Ναυτικό θέλει να έχει και, κυρίως, με τι προσωπικό. Ευελπιστούμε ότι η όποια απάντηση θα είναι πλήρως εναρμονισμένη και θα σέβεται τη ναυτική ιστορία χιλιάδων ετών της Πατρίδας μας. Η Ένωσή μας δεν θα δεχθεί τη διάλυση του ως τετελεσμένο γεγονός. Απαιτούμε τη λήψη μέτρων, άμεσα. Τα έχουμε αναπτύξει στο παρελθόν και θεωρούμε ότι είναι γνωστά.
