Η δωρεά στο ΠΝ ενός πρώην ερευνητικού σκάφους μεγάλου μεγέθους, από το Ίδρυμα Λασκαρίδη, είναι μια ευχάριστη προσθήκη για το ΠΝ, που λόγω των ιδιοτήτων και του εξοπλισμού του, έχει οδηγήσει στην προσπάθεια ανεύρεσης πιθανών ρόλων για αυτό. Οι αρχικές σκέψεις και προθέσεις του Επιτελείου, είναι η μετατροπή του σε σκάφος υποστήριξης ειδικών επιχειρήσεων, ένας ρόλος που μπορεί να υποστηριχθεί από το μέγεθος και τους χώρους του πλοίου, με σημαντικό όμως πρόβλημα την χαμηλή ταχύτητα του που φτάνει μόλις τους 17 κόμβους και η οποία είναι περιοριστική για ταχεία αντίδραση και ταχεία ανάπτυξη στις περιοχές ενδιαφέροντος.
Μελετώντας όμως τα χαρακτηριστικά του σκάφους, ένας επιπρόσθετος ή εναλλακτικός ρόλος στον οποίο θα μπορούσε να προσφέρει το ΠΕΡΣΕΑΣ (και ίσως και πιο κατάλληλος), είναι η χρήση του ως μητρικού σκάφους μεταφοράς, εξαπόλυσης και ελέγχου μη επανδρωμένων οχημάτων όλων των ειδών: UAV, UCAV, USV, UUV. Σε αυτήν την περίπτωση, η σχετικά χαμηλή ταχύτητα του πλοίου έχει μικρότερη σημασία, εφόσον τα μη επανδρωμένα σκάφη και αεροσκάφη μπορούν να εξαπολυθούν από πιο μακριά και να φτάσουν πιο γρήγορα στις περιοχές ενδιαφέροντος.
Το ΠΕΡΣΕΑΣ διαθέτει ένα ελικοδρόμιο στην πλώρη, ικανό για προσνήωση όλων των τύπων ελικοπτέρων των ΕΔ και μια μεγάλη οπίσθια ράμπα στην πρύμνη, ενώ επιπρόσθετα διαθέτει δύο μεγάλα κλειστά καταστρώματα και ένα μεγάλο ανοιχτό κατάστρωμα, το οποίο εξυπηρετείται και από 3 γερανούς ανύψωσης φορτίου των 10 τόνων.
Από το ελικοδρόμιο του πλοίου θα μπορούσαν να επιχειρούν VTOL UAV και UCAV, όπως τα υπό ανάπτυξη ΑΡΧΥΤΑΣ και SARISA, καθώς και τα Camcopters S-100 που θα προμηθευτεί το ΠΝ, ενώ βεβαίως θα ήταν σαφώς προτιμότερη η χρήση μεγαλύτερων και βαρύτερα οπλισμένων VTOL UAV. Ένα σενάριο όπου το ΠΕΡΣΕΑΣ θα ελέγχει σμήνος UCAV SARISA με φορτία AIHMI για την προσβολή ναυτικών/αποβατικών στόχων είναι νομίζω πλήρως ρεαλιστικό για το άμεσο μέλλον. Επιπρόσθετα UAV/UCAV θα μπορούσαν να απογειωθούν από το ανοιχτό κατάστρωμα του πλοίου, αυξάνοντας τον αριθμό των αεροχημάτων που θα μπορούσαν να μεταφερθούν και να απογειωθούν ταυτόχρονα.
Η οπίσθια ράμπα, επιτρέπει την εξαπόλυση USV και UUV που μεταφέρονται στο κάτω κλειστό κατάστρωμα του πλοίου, ενώ επιπλέον USV/UUV μπορούν να αποθηκευτούν στο ανοιχτό κατάστρωμα και να κατέλθουν στην θάλασσα μέσω των γερανών του πλοίου. Και σε αυτήν την περίπτωση, ένα σενάριο όπου το ΠΕΡΣΕΑΣ ελέγχει σμήνη ελληνικών USV και UUV φορτωμένων με εκρηκτικά ή οπλισμένων με κατευθυνόμενα βλήματα SPIKE NAVAL ή κατευθυνόμενες ρουκέτες, είναι ένα εφικτό σενάριο, αρκεί να υπάρχει η πολιτική και στρατιωτική θέληση να γίνει αυτό πραγματικότητα.
Ακόμα, μια παράλληλη δυνατότητα που δίνεται λόγω του εκτεταμένου ανοιχτού καταστρώματος είναι η τοποθέτηση σε τμήμα αυτού, εκτοξευτών περιφερόμενων πυρομαχικών που θα λειτουργούν συμπληρωματικά με τα μεταφερόμενα μη επανδρωμένα σκάφη και αεροσκάφη.
Ασφαλώς, εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι οι αξιώσεις χρήσης του συγκεκριμένου πλοίου ως μητρικού σκάφους ειδικών επιχειρήσεων ή μη επανδρωμένων, αναπόφευκτα θα αναβαθμίσουν την αξία του πλοίου στα μάτια του αντιπάλου ως στόχου προτεραιότητας. Αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την εγκατάσταση του κατάλληλου οπλισμού αυτοάμυνας και των κατάλληλων αισθητήρων εντοπισμού απειλών. Συστήματα αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής προστασίας όπως RAM, SADRAL, Phalanx, RWS και decoys κρίνονται απολύτως απαραίτητα εάν είναι το πλοίο αυτό να αποκτήσει σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό των ΕΔ, όπως επίσης και συστήματα εντοπισμού και παραπλάνησης τορπιλών. Και ασφαλώς χρειάζεται ένα καλό κεντρικό ραντάρ ελέγχου όλων αυτών των συστημάτων, συνοδευόμενο και από ένα καλό σύστημα παθητικού εντοπισμού IRST.
Καταλήγοντας, το πλοίο έχει σίγουρα κάποιες ιδιαίτερες και πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες που ταιριάζουν στο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου και μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από ότι σαν τυπικό πλοίο γενικής υποστήριξης, αρκεί να μελετηθούν αυτές καλά και να αξιοποιηθούν από το Επιτελείο, ενώ όπως ειπώθηκε και παραπάνω, είναι απαραίτητη η εγκατάσταση αμυντικού οπλισμού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού.
Επίσης να τονίσουμε και να επιβραβεύσουμε την προσφορά του Ιδρύματος Λασκαρίδη προς το ΠΝ όχι μόνο για το ΠΕΡΣΕΑΣ, αλλά και για τα άλλα δύο προηγούμενα ΠΓΥ. Είναι δωρεές που καλύπτουν επιχειρησιακές ανάγκες σε βοηθητικά πλοία για το ΠΝ, ανάγκες που είναι βέβαιο ότι διαφορετικά θα έμεναν ακάλυπτες, λόγω της υποχρηματοδότησης των ναυτικών προγραμμάτων και της προτεραιότητας που δίνεται σε κύρια σκάφη επιφανείας. Ας ελπίσουμε ότι το παράδειγμα του Ιδρύματος Λασκαρίδη θα μιμηθούν στο μέλλον και άλλοι εφοπλιστές και ότι αυτό θα αφορά ακόμα και μονάδες μάχης, κύριες και δευτερεύουσες.
