Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοίνωσε (δείτε ΕΔΩ) ότι στις 18 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), τηλεδιάσκεψη εκπροσώπων του Navy Program Office (PMA-242) με αρμόδιους επιτελείς του ΓΕΑ και του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ). Σκοπός της τηλεδιάσκεψης ήταν η παρουσίαση της κατευθυνόμενης ρουκέτας AGR-20 APKWS ΙΙ (Advanced Precision Kill Weapon System ΙΙ). Οι AGR-20 APKWS II προέρχονται από τις μη-κατευθυνόμενες ρουκέτες Hydra-70 των 70 χιλιοστών και προορίζονται, κυρίως για τον εξοπλισμό ελικοπτέρων, αλλά και μαχητικών αεροσκαφών, σε αποστολή αέρος-εδάφους και αέρος-αέρος. Η συλλογή αναβάθμισης APKWS ΙΙ σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από την BAE Systems. Το μέγιστο βεληνεκές των Hydra-70 είναι 10,5 χιλιόμετρα, υπό ιδανικές συνθήκες, ενώ το μέγιστο δραστικό βεληνεκές είναι οκτώ (8) χιλιόμετρα, ανάλογα με την πλατφόρμα εκτόξευσης (ελικόπτερο ή αεροσκάφος) και το ύψος εκτόξευσης. Ωστόσο, το πρόβλημα με τις μη-καθοδηγούμενες ρουκέτες είναι το μεγάλο ποσοστό αστοχίας, ακόμα και στο μικρό βεληνεκές των δύο (2) χιλιομέτρων, ενώ το ποσοστό αστοχίας αυξάνει ανάλογα όσο αυξάνει και το μέγιστο βεληνεκές.
Η χρήση των Hydra-70 στο Αφγανιστάν κατέδειξε το δομικό πρόβλημα αστοχίας των μη-κατευθυνόμενων ρουκετών και οδήγησαν στην έναρξη του προγράμματος APKWS, από την General Dynamics, το 2002. Ωστόσο το APKWS ακυρώθηκε, τον Απρίλιο του 2005, καθώς τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν ήταν θετικά. Τον Σεπτέμβριο του 2005 η BAE Systems πραγματοποίησε επιτυχημένες δοκιμές, στο πλαίσιο του προγράμματος APKWS, με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να επαναληφθεί ως πρόγραμμα APKWS II. Τον Απρίλιο του 2006 η BAE Systems επιλέχθηκε ως η κύρια ανάδοχος εταιρίας του προγράμματος APKWS II (το σύστημα παράγεται σε συνεργασία με τη Northrop Grumman). Η ένταξη σε υπηρεσία των πρώτων APKWS II πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2012. Οι APKWS II χρησιμοποιούν την τεχνολογία DASALS (Distributed Aperture Semi-Active Laser Seeker : Ερευνητής Ημιενεργού Λέιζερ Διανεμόμενου Διαφράγματος). Το DASALS, το οποίο ενσωματώνεται στη μέση της Hydra-70, μεταξύ του κινητήρα Mk.66 και της πολεμικής κεφαλής, μέσω της μονάδας καθοδήγησης WGU-59/B, επιτρέπει στον ερευνητή λέιζερ να προσαρμόζεται στην απόληξη εκάστου εκ των τεσσάρων εμπρόσθιων πτερυγίων ελέγχου (Canard) και να λειτουργούν ως ένας ενιαίος ερευνητής.
Η προσθήκη του DASALS αυξάνει το μήκος της Hydra-70 κατά 47 εκατοστά και το βάρος της κατά 4,1 κιλά. Για το λόγο αυτό η χρήση του APKWS II συνοδεύεται από τη χρήση των επιμηκυμένων εκδόσεων LAU-68F/A (7 θέσεων) και LAU-61G/A DRL (19 θέσεων) των εκτοξευτών LAU-68 και LAU-61 αντίστοιχα. Το DASALS παρέχει πεδίο όρασης 40ο στην APKWS ΙΙ, ενώ το μέγιστο βεληνεκές του ανέρχεται στα 14 χιλιόμετρα, εσκεμμένη προσθήκη δυνατότητας από την BAE Systems, κατόπιν ρητής απαίτησης του Αμερικανικού Στρατού, ο οποίος, σε συνεργασία με τη εταιρία Nammo, αναπτύσσουν ένα βελτιωμένο κινητήρα με στόχο την αύξηση του βεληνεκούς της APKWS ΙΙ στα 12-15 χιλιόμετρα. Προς το παρόν, με τον κινητήρα Mk.66, το μέγιστο βεληνεκές του APKWS II είναι πέντε (5) χιλιόμετρα, σε περίπτωση χρήσης από ελικόπτερα, και 11 χιλιόμετρα, σε περίπτωση εκτόξευσης από αεροσκάφη. Αν και έχει μειωμένο μέγιστο βεληνεκές, σε σχέση με τις Hydra-70, εντούτοις η ακρίβεια των δύο πυρομαχικών είναι εντελώς διαφορετική. Σύμφωνα με την BAE Systems, στο βεληνεκές των πέντε (5) χιλιομέτρων η APKWS II έχει πιθανότητα προσβολής 80%, ενώ για πιθανότητα προσβολής 10-15%, στο ίδιο βεληνεκές, θα πρέπει να εκτοξευτούν οκτώ (8) Hydra-70. Σ’ ένα άλλο στατιστικό, η BAE Systems αναφέρει ευστοχία της τάξεως του 93%, σε 400 βολές και σε βεληνεκές τριών (3) χιλιομέτρων.
