Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, παρευρέθηκε σε εκδήλωση της ΔΕΕΠ Αχαΐας της ΝΔ, στην Πάτρα, για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του κόμματος. Κατά την ομιλία του, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στα εξοπλιστικά της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ). Όπως είπε: «Φίλες και φίλοι, πρέπει να περάσουμε σε μια νέα εποχή. Πρέπει να εκσυγχρονίσουμε τα πάντα, έχω πει λοιπόν ότι είναι πρόκληση για μας να ομογενοποιήσουμε τους τύπους των αεροσκαφών μας. Θα πάμε λοιπόν σε τρεις βασικούς τύπους, στο F-16 Viper, το καλύτερο F-16 που έχει πετάξει ποτέ. Είχα τη χαρά να πετάξω κι εγώ με ένα από αυτά. Ποιος θα το περίμενε ότι θα μου συμβεί αυτό στη ζωή μου εδώ και 15 μέρες.
Στα Rafale, ένα αεροπλάνο προηγμένης τεχνολογίας, τρομερών δυνατοτήτων. Και βέβαια σε λίγα χρόνια το πιο σύγχρονο αεροπλάνο που πετάει στους δυτικούς ουρανούς, στο F-35. Και θα μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό αποσύροντας κατ’ αρχάς ιστορικά αεροπλάνα. Το F-4, θα πάω τον άλλο μήνα στο Αεροδρόμιο για να το χαιρετίσουμε. Υπηρέτησε την πατρίδα πιστά, αλλά είναι ένα αεροπλάνο που πρώτα πέταξε κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, εδώ και μισό αιώνα.
Όπως επίσης θα προσπαθήσουμε να πουλήσουμε και τα F-16 Block.30 και τα Mirage 2000-5. Kαι λένε πολλοί “γιατί να το κάνουμε αυτό”; Μα η απάντηση είναι απλή. Ένα σύγχρονο αεροπλάνο έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη πυρός από ένα αεροπλάνο προηγούμενης γενιάς, που μας κοστίζει πολύ περισσότερο γιατί πρέπει να έχουμε πολύ περισσότερες γραμμές συντήρησης αεροσκαφών. Ένα Mirage 2000-5 παίρνει έναν πύραυλο SCALP, ένα Rafale παίρνει δύο πυραύλους Scalp, ένα ίσον δύο.
Και επίσης κάτι άλλο, προχωράμε σε μία νέα πραγματικότητα διασυνδεσιμότητας του συνόλου των πλατφορμών μάχης που έχουμε. Τα παλιά μας αεροπλάνα δεν μπορούν να μπουν σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα. Η τεχνολογία που χρειάζεται για να είναι απολύτως διασυνδεδεμένα δεν υπάρχει και για να τη δημιουργήσουμε είναι πανάκριβη. Θα πάμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μια νέα πραγματικότητα στον αέρα, για να έχουμε την πιο ισχυρή Πολεμική Αεροπορία που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή και στα χρόνια που έρχονται. Βλέπουμε μπροστά και δε θα σταματήσουμε εκεί.
Θα εκσυγχρονίσουμε το στόλο μας, θα φέρουμε την καινοτομία στις Ένοπλες Δυνάμεις, τη νέα τεχνογνωσία, χρησιμοποιώντας τα νέα ελληνικά μυαλά που είναι το ίδιο ικανά με όλα τα άλλα. Θα σταματήσουμε τη λογική αγοράζουμε από τα ξένα “ράφια” μόνον όπλα. Θα πάμε σε δικές μας προηγμένες παραγωγές πολλαπλασιαστών ισχύων, drones, antidrones, αυτονόμως κινούμενα στη θάλασσα, κάτω από τη θάλασσα, στη στεριά. Μια άλλη πραγματικότητα».
Εντός του Απριλίου λοιπόν η ΠΑ αποχαιρετά έναν αεροπορικό θρύλο. Για την ιστορία να πούμε ότι η σύμβαση αξίας € 273,9 εκατομμυρίων, για την αναβάθμιση 39 F-4E Phantom II στο επίπεδο F-4E Phantom II AUP, υπογράφηκε τον Αύγουστο του 1997. Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης το πρωτότυπο αεροσκάφος θα αναβαθμιζόταν στις εγκαταστάσεις της γερμανικής DASA, ενώ τα υπόλοιπα 38 αεροσκάφη θα αναβαθμίζονταν στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ. Λόγω της απώλειας δύο (2) μη αναβαθμισμένων αεροσκαφών, τελικά αναβαθμίστηκαν 36 αεροσκάφη.
Η πρώτη δοκιμαστική πτήση του πρωτότυπου αεροσκάφους πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 1999. Αν και το αρχικό χρονοδιάγραμμα προέβλεπε την ολοκλήρωση του προγράμματος έως τα τέλη του 2000, αλλά λόγω ορισμένων τεχνικών προβλημάτων οι παραδόσεις ξεκίνησαν το Δεκέμβριο του 2002 και ολοκληρώθηκαν το Νοέμβριο 2004. Η Ελλάδα άρχισε να παραλαμβάνει F-4E Phantom II στις αρχές του 1974 σε μια παραγγελία 38 μαχητικών προκειμένου να εξοπλίσουν δύο (2) Mοίρες Δίωξης-Βομβαρδισμού και αναχαίτισης.
Το 1975 δρομολογήθηκε η προμήθεια 18 επιπλέον μαχητικών του τύπου ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’70 η χώρα μας παραλαμβάνει και τα πρώτα οκτώ (8) αναγνωριστικά της έκδοσης RF-4E Phantom II. Ο στόλος των ελληνικών F-4E Phantom II/RF-4E Phantom II συμπληρώθηκε με την παραχώρηση 28 μονάδων από το πλεονάζον υλικό της Αμερικανικής Αεροπορίας και την παραχώρηση 20 αναγνωριστικών από το πλεονάζον υλικό της Γερμανικής Αεροπορίας. Το πρόγραμμα αναβάθμισης των 36 αεροσκαφών κάλυψε τους παρακάτω τομείς:
1/ Εφαρμογή προγράμματος επέκτασης ορίου επιχειρησιακής ζωής με στόχο τον διπλασιασμό του ορίου ζωής του αεροσκάφους προκειμένου αυτά να διατηρηθούν σε υπηρεσία για 15 περίπου χρόνια.
2/ Αντικατάσταση του ραντάρ APQ-120 με το ραντάρ APG-65GY προκειμένου το αεροσκάφος να αποκτήσει σύγχρονες δυνατότητες αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
3/ Εγκατάσταση νέου σύγχρονου σπονδυλωτού ηλεκτρονικού υπολογιστή πολλαπλού ρόλου προκειμένου το αεροσκάφος να αποκτήσει νέες δυνατότητες αποθήκευσης δεδομένων αλλά και να διαθέτει μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο.
4/ Εγκατάσταση σύγχρονου και ενοποιημένου συστήματος αδρανειακής ναυτιλίας και προσδιορισμού θέσεως του αεροσκάφους μέσω συστήματος GPS (Global Positioning System) προκειμένου να μπορεί να εκτελεί την κίνηση του προς τον στόχο με ιδιαίτερη ακρίβεια.
5/ Εγκατάσταση συστήματος ηλεκτρονικής αναγνώρισης για άμεση της ταυτότητας του μαχητικού από τις φίλιες δυνάμεις.
6/ Εγκατάσταση νέων και σύγχρονων αρτηριών μεταφοράς δεδομένων.
7/ Πιστοποίηση των φορέων οπλικών συστημάτων σε συγκεκριμένα όπλα προκειμένου τα εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη να μπορούν να βάλουν σύγχρονα βλήματα.
8/ Εκσυγχρονισμός του cockpit προκειμένου οι χειριστές να αντιμετωπίζουν ποιο λειτουργικό επιχειρησιακό περιβάλλον.
