Σύμφωνα με επίσημα ανακοίνωση η Saab γνωστοποίησε ότι υπέγραψε συμβόλαιο με τη Φιλανδία για την προμήθεια επιπλέον αντιαρματικών συστημάτων NLAW (Next generation Light Anti-Tank Weapon system). Η παραγγελία έχει χαρακτηριστεί από τη Φιλανδία «κατεπείγουσα», έτσι τα πρώτα συστήματα θα παραλειφθούν άμεσα, στα τέλη του 2017. Δεν πρόκειται βέβαια για νεοεισερχόμενο οπλικό σύστημα, δεδομένου ότι η Φιλανδία έχει εντάξει το NLAW στο οπλοστάσιο της από το 2007.

Η συγκεκριμένη παραγγελία αφορά την άσκηση του δικαιώματος προαίρεσης (option) που υπήρχε σε προγενέστερη σύμβαση (2015). Το NLAW είναι ένα φορητό αντιαρματικό σύστημα με δυνατότητα προσβολής του στόχου από πάνω (top-attack), ενώ είναι ιδανικό για χρήση και σε αστικό περιβάλλον. Το ολικό του βάρος είναι 12,5 κιλά, ενώ ανήκει στο διαμέτρημα των 150 χιλιοστών (πολεμική κεφαλή) αν και το διαμέτρημα του σώματος είναι 115 χιλιοστά. Η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει είναι τα 720 χιλιόμετρα/ώρα, ενώ το βεληνεκές του κυμαίνεται από τα 20 έως τα 600 μέτρα. Σ’ όλη τη διάρκεια της πτήσης ακολουθεί αδρανειακή πλοήγηση. Η στόχευση επιτυγχάνεται με τη μέθοδο της «Προβλεπόμενης Γραμμής Ορατότητας» (Predicted Line-of-Sight : PLOS), κατά την οποία το ηλεκτρονικό σύστημα πλοήγησης εντός του βλήματος υπολογίζει την ταχύτητα και την κατεύθυνση της κίνησης του στόχου, άρα και την προβλεπόμενη θέση του στόχου (το βλήμα μπορεί να προσβάλει και κινούμενους στόχους, δεδομένου ότι τη δυνατότητα αναθεώρησης δεδομένων εν πτήση).

Το NLAW είναι γνώριμο σύστημα στον ΕΣ δεδομένου ότι είχε θέσει υποψηφιότητα και στο αντίστοιχο ελληνικό πρόγραμμα προμήθειας νέων φορητών αντιαρματικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς προς αντικατάσταση των M-72 LAW και RPG-18. Υπενθυμίζουμε ότι στα ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού) 1996-2000, 2001-2005 και 2006-2010, είχε προβλεφθεί δαπάνη ύψους € 155.000.000 για την προμήθεια 422 φορητών αντιαρματικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς διπλού ρόλου (180 εκτοξευτών, σε πρώτη φάση, και άλλοι 242 εκτοξευτές, σε δεύτερη φάση), αλλά τελικά το πρόγραμμα περιέπεσε σε αδράνεια και ουδέποτε υλοποιήθηκε. Φυσικά η ανάγκη παραμένει και σήμερα, πιεστική όσο ποτέ, δεδομένου ότι τόσο το M-72 LAW όσο και το RPG-18 αντιμετωπίζουν πρόβλημα παλαιότητας, ξεπερασμένης τεχνολογίας, αμφιβόλου αξιοπιστίας κατά των τουρκικών αρμάτων μάχης Leopard-2A4 και M-60T Sabra και μαζικής απόσυρσης, λόγω του τέλος της διάρκειας ζωής τους. Επιπλέον, το δραστικό τους βεληνεκές δεν ξεπερνά τα 200 μέτρα.