Τα πλοία ταχείας μεταφοράς ZUBR της Διοίκησης Αμφιβίων Δυνάμεων του Αρχηγείου Στόλου ΠΝ αναμένεται να έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον φετινό ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ. Τα ZUBR μολονότι έχουν πολλαπλά μειονεκτήματα στη χρήση τους όπως η μεγάλη δομική καταπόνηση του σκάφους αλλά και των κινητήρων του, η υψηλή κατανάλωση καυσίμων καθώς και η φθορά της ποδιάς όταν το ZUBR προσγειαλώνεται στην ακτή εντούτοις παραμένει ένας υπολογίσιμος πολλαπλασιαστής ισχύος για τις Δυνάμεις Ταχείας Αντίδρασης. Ένα άλλο μειονέκτημα των Πλοίων Ταχείας Μεταφοράς ZUBR είναι η δυνατότητα να επιχειρούν με δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Δύναται να επιχειρούν μεταφέροντας μεγάλο όγκο στρατευμάτων και υλικού, σε μεγάλη ακτίνα δράσης με πολύ υψηλές ταχύτητες. Στο φετινό ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ η εμπλοκή των δύο ZUBR από τα τρία ενεργά πλέον φανερώνει τις προσπάθειες των στελεχών του ΠΝ και της ηγεσίας να κρατηθεί ζωντανή αυτή η δυνατότητα αποβατικών επιχειρήσεων.
Ο στόχος για φέτος είναι να συμμετέχουν σε δύο ειδικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίο με αντικειμενικό σκοπό την άμεση και ταχεία μεταφορά ειδικών δυνάμεων της Ζ ΜΑΚ σε βραχονησίδες που έχουν καταληφθεί από εχθρικές δυνάμεις. Η όλη επιχείρηση θα υποστηρίζεται από αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις που θα έχουν ήδη αναπτυχθεί παρέχοντας μια ασφαλή δίοδο στα Πλοία Ταχείας Μεταφοράς. Οι άνδρες της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων από κοινού με τις Αμφίβιες Μοίρες θα επιχειρήσουν σε σενάρια ανακατάληψης βραχονησίδων και μικρονήσων συνεπικουρούμενοι από τις Δυνάμεις Άμεσης Επέμβασης των ΑΔΤΕ των κυρίων νήσων στη Περιοχή Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ.
Βαρύτητα θα δοθεί σε ζητήματα συνέργειας και συνεργασίας μεταξύ τμημάτων ειδικών δυνάμεων και ναυτικών ή αεροπορικών μέσων σε αποστολές συλλογής πληροφοριών, στοχοποίησης και κατάδειξης στόχων με καταδείκτες λέιζερ.
Στη Σαμοθράκη όπως αναφέρουν οι πληροφορίες του γράφοντος θα πάρουν μέρος τέσσερα Αρματαγωγά τύπου ΙΑΣΩΝ μεταφέροντας στρατεύματα και υλικό της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. Οι αποβατικές επιχειρήσεις θα υποστηρίζονται από τις τρεις ομάδες μάχης πλοίων του Αρχηγείου Στόλου σε Νότιο, Κεντρικό και Βόρειο Αιγαίο. Ο συντονισμός και ενάσκηση καθηκόντων διοίκησης και ελέγχου θα πραγματοποιείται από το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ σε συνεργασία με το Στρατηγείο Διοίκησης Ανατολικής Μεσογείου αρκετά μέτρα κάτω από τη γη στην Αγία Παρασκευή καθώς και το Κέντρο Επιχειρήσεων της ΑΣΔΕΝ.
Τα ΠΤΜ τύπου Zubr (Zubr 1232.2 κατά τη ρωσική ορολογία ή Pomornik κατά τη νατοϊκή ορολογία) σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν από τα ναυπηγεία Almaz Shipbuilding JSC. Η σύμβαση για την αγορά των τεσσάρων πλοίων υπογράφηκε στις 24 Ιανουαρίου του 2000. Δύο από τα σκάφη θα αγοράζονταν από τη Ρωσία (ύψος σύμβασης: $ 101.022.000) και θα παραδίδονταν 12 και 18 μήνες αντίστοιχα από την ημερομηνία που θα ετίθεντο σε ισχύ η σύμβαση. Τα υπόλοιπα δύο σκάφη θα αγοράζονταν από την Ουκρανία (ύψος σύμβασης: $ 97.173.986) και θα παραδίδονταν 12 και 14 μήνες αντίστοιχα από την ημερομηνία που θα ετίθεντο σε ισχύ η σύμβαση. Ωστόσο, τεχνικά προβλήματα δεν επέτρεψαν στο ΠΝ να παραλάβει το δεύτερο πλοίο ουκρανικής κατασκευής και έτσι, τον Σεπτέμβριο του 2002, ανατέθηκε στα ναυπηγεία Almaz Shipbuilding JSC συμβόλαιο ύψους $ 63.974.000 για τη ναυπήγηση και τρίτου πλοίου.
Το L-180 “Κεφαλληνία” είναι το πρώτο ΠΤΜ που παραλήφτηκε από το ΠΝ. Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1993 και παραδόθηκε στο Ρωσικό Ναυτικό το 1994. Μετά την υπογραφή της σύμβασης, το πλοίο υπέστη πλήρη επισκευή και δέχθηκε ορισμένες μετασκευές. Το διάστημα Οκτωβρίου-Νοεμβρίου του 2000 διεξήχθησαν οι έλεγχοι του σκάφους εν όρμω και εν πλω για να ακολουθήσει η παραλαβή του πλοίου από το ΠΝ στις 22 Ιανουαρίου του 2001.
Το L-181 “Ιθάκη” είναι το δεύτερο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ. Είναι ουκρανικής προέλευσης και ναυπηγήθηκε το 1992. Μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης ακολούθησαν εκτεταμένες δοκιμές εν όρμο και εν πλω (Οκτώβριος 2000-Ιανουάριος 2001), ενώ η παραλαβή του πλοίου από το ΠΝ πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2001.
Το L-182 “Κέρκυρα” είναι το τέταρτο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ. Επρόκειτο αρχικά για το δεύτερο ουκρανικό πλοίο που δεν παρέλαβε το ΠΝ. Η ναυπήγησή του άρχισε το 2003 και η καθέλκυσή του πραγματοποιήθηκε στις 25 Ιουνίου του 2004. Στην Ελλάδα ήρθε στις 22 Δεκεμβρίου του 2004 και η επίσημη παραλαβή του πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 2005. Το 2012 το σκάφος αυτό υπέστη σοβαρές ζημιές από πυρκαγιά.
To L-183 “Ζάκυνθος” είναι το τρίτο ΠΤΜ που παραλήφθηκε από το ΠΝ. Η ναυπήγησή του άρχισε τον Αύγουστο του 2000 και η καθέλκυσή του έγινε τον Μάιο του 2001. Έφτασε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2001 και εντάχθηκε στο ΠΝ στις 5 Οκτωβρίου του 2001.
Εκτός από την Ελλάδα, τα ΠΤΜ τύπου Zubr βρίσκονται σε υπηρεσία από τη Ρωσία (τρία πλοία) και από την Ουκρανία (δύο πλοία). Η υπερκατασκευή του πλοίου χωρίζεται σε τρία κύρια τμήματα. Στο μεσαίο τμήμα επιβιβάζονται τα τεθωρακισμένα οχήματα ή τα άρματα μάχης, ενώ τα άλλα δύο τμήματα φιλοξενούν το σύστημα πρόωσης (πίσω τμήμα), τις ενδιαιτήσεις του πληρώματος και τις θέσεις για τη μεταφορά προσωπικού (εμπρόσθιο τμήμα). Στο εμπρόσθιο τμήμα είναι τοποθετημένο και το σύστημα προστασίας από ραδιολογικές, βιολογικές και χημικές ουσίες, καθώς και τα συστήματα εξαερισμού και κλιματισμού. Επίσης το πλοίο είναι εφοδιασμένο με σύστημα θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Η θωράκιση του πλοίου το προστατεύει από πυρά όπλων μικρού διαμετρήματος, καθώς και από θραύσματα. Η επιβίβαση και η αποβίβαση γίνεται από μπροστά.
Το Zubr μπορεί να μεταφέρει τρία άρματα μάχης τύπου Leopard-1A5 ή φορτίο μέγιστου βάρους 150 τόνων. Εναλλακτικά, μπορεί να μεταφέρει έως και δέκα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού ή οκτώ τεθωρακισμένα οχήματα μάχης/αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα ή 140 στρατιώτες, σε τέσσερα διαμερίσματα, με 130 τόνους φορτίο ή 500 στρατιώτες χωρίς όμως τη μεταφορά οποιουδήποτε άλλου φορτίου.
Ο εξοπλισμός μάχης αποτελείται από τέσσερα αντιαεροπορικά συστήματα τύπου Igla-1M με απόθεμα 32 βλημάτων, από δύο αυτόματα πυροβόλα τύπου AK-630 των 30mm με ταχυβολία 5.000-6.000 φυσίγγια το λεπτό (κάθε πυροβόλο έχει έξι κάνες) και από δύο πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων τύπου MS-227 Ogon (22 x 122mm). Επίσης, έχει τη δυνατότητα ναρκοθέτησης με 20-80 νάρκες. Τα πυροβόλα AK-630 λειτουργούν ως συστήματα εγγύς αντιαεροπορικής άμυνας εναντίων μίας πληθώρας στόχων, όπως επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, βλήματα κατά πλοίων, μικρά σκάφη κ.α. Το απόθεμα βλημάτων 30mm είναι 2 x 3.000 φυσίγγια, ενώ το απόθεμα πυραύλων 122mm είναι 132 (δηλαδή έξι αναχορηγίες, τρεις για κάθε εκτοξευτή). Τα πυροβόλα συνοδεύονται από σύστημα ελέγχου πυρός τύπου DVU-3, ενώ οι πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων από σύστημα ελέγχου πυρός MR-123-02.
Ο εξοπλισμός πλοήγησης περιλαμβάνει δύο ραντάρ πλοήγησης, γυροπυξίδα, μαγνητική πυξίδα, σύστημα δορυφορικής πλοήγησης με ενσωματωμένο σύστημα GPS (Global Positioning System), δείκτη κατεύθυνσης και πορείας ημέρας/νύχτας, σύστημα ναυτιλίας Decca, σύστημα επικοινωνιών στις ζώνες συχνοτήτων HF, VHF και UHF κ.α.
Το σύστημα πρόωσης αποτελείται από πέντε αεροστρόβιλους κινητήρες τύπου M-70 συνολικής ισχύος 5 x 10.000 ίππων. Η κίνηση του πλοίου επιτυγχάνεται με τη βοήθεια τριών τετράφυλλων προπελών. Το πλοίο είναι εφοδιασμένο και με τέσσερις γεννήτριες ενέργειας, συνολικής ισχύος 4 x 100 kW.
Οι απαιτήσεις επάνδρωσης του πλοίου είναι της τάξεως των 27 ατόμων. Οι διαστάσεις του είναι (μήκος x πλάτος x ύψος) 57,3 μέτρα x 25,6 μέτρα x 21,9 μέτρα. Το μέγιστο εκτόπισμά του είναι 555 τόνοι, ενώ επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 60 κόμβων/ώρα (111 km/h). Στη μέγιστη ταχύτητα, η αυτονομία του πλοίου είναι της τάξεως των 300 ναυτικών μιλίων (556 km). Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι η μέγιστη ταχύτητα είναι συνάρτηση του μεταφερόμενου φορτίου. Έτσι, με φόρτο ένα άρμα μάχης, η μέγιστη ταχύτητα περιορίζεται στους 50 κόμβους/ώρα (93 km/h), με δύο άρματα μάχης στους 45 κόμβους/ώρα (83 km/h), με τρία άρματα μάχης στους 40 κόμβους/ώρα (74 km/h) κ.ο.κ.
Τα Zubr έχουν προσδώσει στο ΠΝ την ικανότητα ταχείας μεταφοράς φορτίου, στρατιωτών και/ή άλλου στρατιωτικού υλικού σε οποιοδήποτε νησί του Αιγαίου.
Με άλλα λόγια, το ΠΝ, με την απόκτηση των Zubr, είναι σε θέση να μεταφέρει 600 τόνους φορτίου ή 2.000 εξοπλισμένους στρατιώτες ή 560 εξοπλισμένους στρατιώτες και 520 τόνους φορτίου σε οποιοδήποτε σημείο στο Αιγαίο (Τάγμα = 550 περίπου στρατιώτες).
