Λεπτομέρειες για το μέλλον της Αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού είδαν το φως της δημοσιότητας, στη διάρκεια του φόρουμ «Hot Topic», το οποίο διοργάνωσε η AUSA (Association of US Army). Εκεί βρέθηκε ο Υποστράτηγος David Francis, Διοικητής της του κέντρου «US Army Aviation Center of Excellence», ο οποίος μίλησε για τις προτεραιότητες της Αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού και τα εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Το πρώτο θέμα που ξεκαθάρισε ο Αμερικανός Αξιωματικός είναι ότι η Αεροπορία Στρατού δεν ενδιαφέρεται μόνο για το πρόγραμμα FVL (Future Vertical Lift), αλλά για το σύνολο των αεροπορικών μέσων, δηλαδή τα AH-64, τα CH-47 Chinook και τα UH-60 Black Hawk. Σχετικά με τα AH-64, στις 28 Αυγούστου, ο Αμερικανικός Στρατός υπέγραψε συμβόλαιο, αξίας $ 34 εκατομμυρίων, με την Boeing, για την ολοκλήρωση του προγράμματος ITEP (Improved Turbine Engine Program) στα ελικόπτερα.
Το πρόγραμμα ITEP αναπτύσσει η General Electric Aviation, στο πλαίσιο προγράμματος αξίας $ 517 εκατομμυρίων, και αφορά στην ανάπτυξη ενός κινητήρα μέγιστης ισχύος 3.000 ίππων, με μειωμένη κατανάλωση καυσίμου κατά 25% και αύξηση του χρόνου επιχειρησιακής ζωής κατά 20%. Τον περασμένο Ιανουάριο η Αμερικανική Αεροπορία Στρατού υπέγραψε συμβόλαιο για την αναβάθμιση των UH-60 και συγκεκριμένα για την αναβάθμιση του πιλοτηρίου (cockpit) και την αντικατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων παλαιάς τεχνολογίας με νεότερης.
Όπως δήλωσε ο David Francis, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η εμπλοκή σε πραγματικές συνθήκες μάχης της Αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού κυμαίνεται σε ποσοστό 83%. Αυτό σημαίνει ότι ο Αμερικανικός Στρατός πρέπει να διατηρεί υψηλά ποσοστά διαθεσιμότητας και να διαθέτει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
Για το λόγω αυτό αναπτύσσεται το πρόγραμμα FVL, τα πρώτα ελικόπτερα του οποίου αναμένεται να ενταχθούν σε υπηρεσία το 2030. Μέχρι τότε ο Αμερικανικός Στρατός θα επιχειρεί με τα μέσα που διαθέτει. Στο πλαίσιο του προγράμματος FVL τα ελικόπτερα FLRAA (Future Long Range Assault Aircraft) θα αντικαταστήσουν μέρος του στόλου των UH-60, ίσως και των AH/UH-1 των Πεζοναυτών, ενώ τα ελικόπτερα FARA (Future Attack Reconnaissance Aircraft) θα αντικαταστήσει μέρος του στόλου των AH-64.
Ωστόσο η αντικατάσταση τόσο των UH-60 όσο και των AH-64, της έκδοσης AH-64E Guardian Apache, δεν θα γίνει μέσα σε λίγα χρόνια, αλλά σε βάθος εικοσαετίας, από το 2030 έως το 2050. Να υπενθυμίσουμε ότι η έκδοση AH-64E ξεκίνησε να παράγεται το 2011 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2026. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η ανάπτυξη της διαμόρφωσης Version.6, η παραγωγή της οποίας αναμένεται να ξεκινήσει το 2025 και να διαρκέσει έως το 2035.
Η διαμόρφωση Version.6 αφορά στην αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας και της μαχητικής ικανότητας του ελικοπτέρου, κυρίως μέσω της αύξησης της μέγιστης εμβέλειας του ραντάρ χιλιομετρικού κύματος Longbow από τα 8 στα 16 χιλιόμετρα. Επίσης το Longbow θα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει και να στοχεύσει θαλάσσιους στόχους (παράκτια άμυνα). Μια άλλη βελτίωση είναι η επέκταση της ικανότητας MUMT-X (Manned-Unmanned Teaming-Extended), που θα επιτρέψει στα AH-64 να συνεργάζεται με UAV και να έχουν βελτιωμένη δυνατότητα πλοήγησης και επικοινωνιών.
Επίσης, μέσω της αξιοποίησης του δεύτερου καναλιού του συστήματος ζεύξης δεδομένων Link-16 το AH-64 θα έχει αυξημένη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων εικόνας και ήχου με στρατιώτες στο έδαφος. Ένας νέος και ισχυρότερος, με περισσότερους πυρήνες, επεξεργαστής θα αυξήσει την μνήμη και την ταχύτητα επεξεργασίας δεδομένων του κεντρικού υπολογιστή του ελικοπτέρου. Τέλος, οι δύο χειριστές θα έχουν στη διάθεση τους ένα σύστημα υποβοήθησης λήψης αποφάσεων, κάτι που θα οδηγήσει στη μείωση του χρόνου λήψης των αποφάσεων, άρα στη μείωσης του χρόνο απόκρισης του ελικοπτέρου στην εμφάνιση της απειλής.
