Αποτελεί το κεντρικό θέμα των ημερών. Ο λόγος για τη προοπτική απόκτησης μεταχειρισμένων πλοίων LCS της κλάσης Freedom για το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ). Κατά τη συνάντηση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας με τους διαπιστευμένους στρατιωτικούς συντάκτες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) το ζήτημα συζητήθηκε και σχολιάστηκε από τη στρατιωτική ηγεσία.
Είναι γεγονός πως τόσο η πολιτική όσο και στη στρατιωτική ηγεσία επικρατεί έντονος σκεπτικισμός και προβληματισμός αναφορικά με τη προμήθεια πλοίων LCS της κλάσης Freedom. Ιδιαίτερα στον νέο Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο Δημήτριο Κατάρα, ο οποίος ενδέχεται να συνδέσει το όνομα του με τη προμήθεια των LCS της κλάσης Freedom. Το ίδιο ισχύει και για τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δημήτριο Χούπη. Η ιστορία θα τους κρίνει.
Το ζήτημα που παραμένει μείζον είναι οι όροι που θέτει η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού για τη περίπτωση των LCS. Σύμφωνα με πληροφορίες, τρεις είναι οι βασικοί όροι που θέτει η στρατιωτική ηγεσία στη πολιτική και στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκο Δένδια.
Πρώτον, εάν πρόκειται για τα LCS της κλάσης Freedom που βρίσκονται εν ενεργεία και έχουν επιδιορθώσει το πρόβλημα που είχε υπάρξει στο gear box (σύστημα μετάδοση ισχύος).
Δεύτερον, εάν πρόκειται για τα LCS της κλάσης Freedom που βρίσκονται εν ενεργεία αλλά δεν έχουν λύσει τα τεχνικά θέματα που αντιμετώπιζαν.
Τρίτον, εάν πρόκειται για τα LCS της κλάσης Freedom που έχουν αποσυρθεί και βρίσκονται εκτός δράσης.
Κοινός παρονομαστής είναι τα πλοία να παραχωρηθούν εντελώς δωρεάν. Φυσικά στην επιστολή του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν τα LCS αναφέρονται ως πλεονάζων αμυντικό υλικό (αγγλιστί: Excess Defence Artilces – EDA). Ως γνωστόν, τα EDA εντελώς δωρεάν δεν είναι και επίσης παρέχονται σε κατάσταση “as is where is”.
Ενδεικτικά αναφέρεται πως στη κατάσταση υλικού “as is where is” και ως EDA αποκτήθηκαν προσφάτως τα περιπολικά της κλάσης Island τα οποία κατέπλευσαν στον Ναύσταθμο με τη συνδρομή ρυμουλκών και πλήρως απογυμνωμένα από ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Φυσικά, αυτό που πρέπει να υπολογιστεί είναι το τελικό κόστος συμπεριλαμβανομένων των επισκευών και των μετασκευών εγκατάστασης νέου ηλεκτρονικού εξοπλισμού και οπλικών συστημάτων.
Ένα ακόμη ζήτημα που πρέπει να λυθεί είναι με τι όπλα θα εξοπλιστούν και ποιο θα είναι το κόστος αυτό; Η άποψη που αναφέρεται πως θα αξιοποιηθούν όπλα των υφιστάμενων φρεγατών “S” είναι επιεικώς αστεία. Ποια είναι τα όπλα που μπορούν να μετεγκασταθούν εκτός των αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon? Μήπως οι Sea Sparrow; Οι τορπιλοσωλήνες που ακόμη και στη περίπτωση των MMSC δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν; Το πυροβόλο;
Τι ακριβώς θα γίνει με τις ανθυποβρυχιακές τους δυνατότητες; Το επιχείρημα με θα βασίζονται στο «ελικόπτερο MH-60R» είναι επίσης αστείο δεδομένου πως μια ναυτική μονάδα δεν δύναται να βασίζεται εξ ολοκλήρου στον εντοπισμό και προσβολή υποβρυχίων από το ελικόπτερο.
Σημειώνεται, πως το ελικόπτερο δεν δύναται να πετάει λόγω δυσμενών συνθηκών, δεν μπορεί να επιχειρεί λόγω ενός τεχνικού προβλήματος ενώ σε περίοδο επιχειρήσεων – σύρραξης ενδεχομένως να μην μπορεί να πετάξει λόγω αυξημένης απειλής;
Επίσης, το πλοίο όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί λόγω πρόωσης, παράγει ένα ακουστικό ίχνος επιπέδου αεροπλανοφόρου. Πως θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;
Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η στρατιωτική ηγεσία και ειδικότερα ο Αρχηγός ΓΕΝ και συνολικά το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ) είναι πολλά περισσότερα.
Γιατί καμία χώρα και κανένα Ναυτικό διεθνώς δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη πρόσκτηση των LCS;
Ποιους ρόλους και ποιες αποστολές μπορούν να αναλάβουν τα LCS δεδομένου πως προορίζονται ως κύριες μονάδες επιφανείας και λαμβάνοντας υπόψιν πως μπορούν να εκτελούν επιχειρήσεις επιφανείας, ενώ δεν μπορούν να εκτελέσουν τόσο ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις όσο και οι αντιαεροπορικές επιχειρήσεις;
Πως θα αντιμετωπιστεί το γεγονός πως η επιβιωσιμότητα των πλοίων είναι επιπέδου Ι, ανάλογη δηλαδή ενός περιπολικού σκάφους ανοικτής θαλάσσης, τη στιγμή που οι μονάδες του ΠΝ καλούνται να δράσουν σε περιβάλλον αεροναυτικών επιχειρήσεων υψηλής εντάσεως;
Επιπροσθέτως, πως το ΠΝ θα υποστηρίξει από πλευράς καταναλώσεων καυσίμων τις LCS;
Μήπως πρέπει η ηγεσία του ΠΝ να εξηγήσει στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια, τι πραγματικά ισχύει με τις παραχωρήσεις πλοίων του Αμερικανικού Ναυτικού στο ΠΝ και ειδικότερα τι συνέβη με τη παραχώρηση των φρεγατών Knox και των αντιτορπιλικών Adams για το ΠΝ προ μερικών δεκαετίων; Πόσο βραχύβια υπήρξε η παραμονή τους και με τι προβλήματα;
Ο νέος Αρχηγός ΓΕΝ γνωρίζει επίσης πως επί της ηγεσίας ΓΕΝ του Αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη, είχε προϋπολογιστεί ένα κόστος της τάξης των 600 εκατομμυρίων για τη πρόσκτηση τεσσάρων LCS και κάποιες υποτυπώδεις εργασίες; Συμμετείχε άλλωστε και ο ίδιος στο ΑΝΣ και το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Τι είχε αλλάξει στο παραπάνω κόστος; Πως διαμορφώνεται το νέο κόστος;
Γιατί ενώ δεν υπάρχει επίσημη θετική απόφαση ΑΝΣ υπέρ των LCS, το ΠΝ δέχεται και συζητά μια τέτοια προοπτική;
Πως ζητήθηκαν από τις ΗΠΑ τα LCS ενώ δεν έχουν τηρηθεί οι θεσμικές διαδικασίες εντός του ΠΝ; Ποια είναι η εγκεκριμένη από την ηγεσία του ΠΝ και το ΑΝΣ, Μελέτη Πρόσκτησης Αναβάθμισης Εκσυγχρονισμού Στρατιωτικού Εξοπλισμού (ΜΠΑΕΣΕ) για τα LCS;
Ποιο θα είναι το τελικό κόστος κύκλου ζωής; Δεν αναφερόμαστε στο αρχικό κόστος κτήσης αλλά στο ετήσιο λειτουργικό κόστος, το οποίο σύμφωνα με το Αμερικανικό Ναυτικό, είναι ασύμφορο. Πως θα το αντιμετωπίσει το ΠΝ δεδομένου του παρόντος λειτουργικού προϋπολογισμού;
