Η αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών ήταν μία ευχάριστη έκπληξη μέσα στο Δεκαπενταύγουστο και μία δίκαιη πράξη, διότι τα στοιχεία για κατασκοπεία ήταν-και αποδείχθηκαν-ανύπαρκτα.
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ για το HELLAS JOURNAL
Απλά σαν αρχάριοι έπεσαν στα νύχια του προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, που τους χρησιμοποίησε όσο τους είχε ανάγκη… Από τη στιγμή που δεν μπορούσε να πάρει τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, που ο ίδιος χαρακτηρίζει «πραξικοπηματίες» και «τρομοκράτες», δεν είχε άλλη επιλογή.
Βεβαίως, δεν χρειάζονται ευχαριστίες προς τον Τούρκο ισλαμιστή ηγέτη, επειδή έκανε το αυτονόητο τερματίζοντας την απαράδεκτη ομηρία των στρατιωτικών, ούτε πανηγυρικές δηλώσεις για την επιτυχία της αποφυλάκισης. Να το βγάλουν από το μυαλό τους οι δικοί μας. Θα είναι το μέγιστο λάθος να πουν ευχαριστώ στον Ερντογάν. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Δημήτρης Κούκλατζης και ο Άγγελος Μητρετώδης είναι μαζί με τους συγγενείς τους, που άντεξαν με υπερηφάνεια το μαρτύριο της φυλάκισης.
Έχουν τεθεί πολλά ερωτήματα μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα και το βασικό αφορούσε πιθανά ανταλλάγματα από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στον πρόεδρο της Τουρκίας. Ακούστηκε επίσης ότι στον κατάλογο με τα 15 ονόματα που έδωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στους Τούρκους, με Αμερικανούς και ξένους υπηκόους που έπρεπε να αποφυλακίσει η Τουρκία, περιλαμβάνονταν και τα ονόματα των Κούκλατζη και Μητρετώδη. Όλα τα ονόματα ήταν Αμερικανοί πολίτες ή Τούρκοι με διπλή υπηκοότητα.
Στην πατρίδα μας δεν μένει τίποτα κρυφό. Οπότε, ας μην αναλωνόμαστε σε υποθέσεις και να χάνουμε το χρόνο μας. Απλά, για την αμερικανική παρέμβαση δεν έχουμε κάποια επιβεβαίωση και σκεπτόμενος κανείς λογικά, καταλήγει εύκολα στο συμπέρασμα, ότι ο καθένας ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα δικά του προβλήματα, όχι των άλλων.
Μετά την αποφυλάκιση, αναπτύχθηκαν πολλά σενάρια, ένα εξ αυτών κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η λύση του Κυπριακού έρχεται πλέον πιο κοντά. Ακούσαμε ευχολόγια για τη βελτίωση των σχέσεων. Και τι δεν ακούσαμε.
Κανένας, όμως, δεν υποψιάστηκε αυτό που πραγματικά συμβαίνει: ότι προφανώς οι Έλληνες στρατιωτικοί του ήταν άχρηστοι πλέον του Ερντογάν, όταν έχει να αντιμετωπίσει την λαίλαπα της υπόθεσης του Πάστορα Μπράνσον, που απειλεί την τουρκική οικονομία και τον ίδιο. Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Δεν βλέπουν οι ανόητοι οι δικοί μας τη συμπεριφορά του έναντι των Αμερικανών, που τον ευεργέτησαν;
Όταν δεν έχουμε ενώπιον μας όλα τα γεγονότα, προς χάρη της ανάλυσης, ο καθένας θα μπορούσε να κάνει διάφορες υποθέσεις. Και η πιο «λογική» είναι ότι με την αποφυλάκιση μπορεί να έστελνε και μήνυμα στον Ντ. Τραμπ. Ίσως αυτή να είναι η πιο πιθανή εξήγηση.
Αυτό που αρνείται να καταλάβει η αθηναϊκή ελίτ, είναι ότι ο Ερντογάν δεν σκέφτεται «διεθνιστικά», όπως αυτή, αλλά ακραία εθνικιστικά. Το μείγμα του κακού ισλαμισμού, που πρεσβεύει ο ισλαμιστής ηγέτης, με τον εθνικισμό, που τον κυριαρχεί είναι εκρηκτικό και αναπόφευκτα επικίνδυνο.
Η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του προέδρου της Τουρκίας έχουν αναλυθεί από σπουδαίους επιστήμονες, που χρησιμοποιούν υπό τον όρο της ανωνυμίας οι μυστικές υπηρεσίες και τα συμπεράσματα υπάρχουν και σε κάποια έγγραφα της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα, μερικά εκ των οποίων δημοσιεύθηκαν και από τον ιστότοπο Wikileaks.
Ο Ερντογάν δεν είναι ένας κλασικός ηγέτης της Δύσης, που θα μπορούσαν η Ελλάδα και η Κύπρος να συνεννοηθούν μαζί του. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Θεωρεί την επιθυμία για ειρήνη αδυναμία. Και δεν θα σταματήσει ποτέ να έχει διεκδικήσεις στη Θράκη, στο Αιγαίο και την Κύπρο.
-Στη Θράκη έχει στρέψει εσχάτως την προσοχή του. Θα δούμε σύντομα πιστεύω τις πραγματικές προθέσεις του.
-Στο Αιγαίο θα συνεχίσει αυτά που κάνει από το 1974 μέχρι σήμερα και,
-Στην Κύπρο οι στόχοι του δεν θα αλλάξουν, όσο και να τρέφουν αυταπάτες οι οπαδοί της «όποιας λύσης». Δεν θα υπογράψει καμία λύση η Τουρκία που δεν θα της δίνει τον έλεγχο όλου του νησιού.
Ο Ερντογάν χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Διότι με την ίδια ευκολία που άφησε τους στρατιωτικούς, θα μπορούσε να προκαλέσει και θερμό επεισόδιο… Μήπως σταμάτησε τις προκλήσεις στον εναέριο χώρο πάνω από το Αιγαίο; Ή τερμάτισε την επιθετικότητά του στην Κύπρο, μετά την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών;
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Πρώτον, σε τούτη την υπόθεση έδρασε σωστά η ελληνική διπλωματία. Πρέπει να αναγνωριστούν οι προσπάθειες της. Και, δεύτερον, πρέπει να μην ξεχνάμε, ότι ο τίτλος του ήρωα κερδίζεται στα πεδία των μαχών. Και μόνο που απελευθερώθηκαν ο Κούκλατζης και ο Μητρετώδης, αρκεί. Όλα τα υπόλοιπα ας σταματήσουν, διότι μόνο γέλιο προκαλούν…
