Στις 16 Ιανουαρίου, ο Bruce Jette, Προϊστάμενος Προμηθειών του Αμερικανικού Στρατού, ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα OMFV (Optionally Manned Fighting Vehicle) αντικατάστασης των τεθωρακισμένων οχημάτων M2 Bradley ακυρώνεται, λόγω της συμμετοχής μόνο μιας εταιρίας στον διαγωνισμό ανάπτυξης των πρωτότυπων οχημάτων. Διευκρίνισε ωστόσο ότι η απόφαση αυτή δεν σημαίνει οριστικό τέλος στο πρόγραμμα, χωρίς όμως να δεσμευτεί και για επανάληψη του διαγωνισμού.
«Με βάση τα αποτελέσματα των προτάσεων που λάβαμε θεωρούμε αναγκαία την αναθεώρηση του προγράμματος, των απαιτήσεων και του χρονοδιαγράμματος» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Bruce Jette και συμπλήρωσε: «Η ανάγκη παραμένει ξεκάθαρη. Το OMFV είναι μεγάλης σημασίας για την ικανότητα του Στρατού και θα προχωρήσουμε μετά την αναθεώρηση». Υπενθυμίζουμε ότι η μόνη εταιρία που κατέθεσε πρόταση και έγινε αποδεκτή ήταν η General Dynamics Land Systems.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Οκτώβριο του 2019 ο Αμερικανικός Στρατός ανακοίνωσε ότι έθεσε εκτός διαγωνισμού το γερμανικό Lynx KF41, ενώ λίγο πριν η νοτιοκορεατική Hanwha επέλεξε να μην καταθέσει την πρόταση της, το όχημα AS-21 Redback. Οι δύο εταιρίες είχαν εκφράσει δυσαρέσκεια για τα πολύ στενά χρονικά περιθώρια διότι δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθούν, γι’ αυτό και ζήτησαν επιμήκυνση του χρόνου κατάθεσης προσφορών κατά 90 ημέρες, κάτι που δεν έγινε δεκτό.
Ωστόσο το ερώτημα είναι τι θα γίνει με τα M2 Bradley, μέχρι την έλευση των νέων οχημάτων; Σύμφωνα με την ιστοσελίδα «Army Times» ο Αμερικανικός Στρατός θα συνεχίσει να βασίζεται στο M2 Bradley για αρκετά χρόνια ακόμα, τουλάχιστον μέχρι το 2035, ίσως και μέχρι το 2040, ανάλογα με την εξέλιξη και την πρόοδο του προγράμματος OMFV. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Αμερικανικός Στρατός εξετάζει δύο προγράμματα αναβάθμισης του οχήματα, τις εκδόσεις M2A4 (διαθέσιμη) και M2A5 (υπό ανάπτυξη).
Η έκδοση M2A4 είναι αποτέλεσμα του Πολέμου στο Ιράκ και των συμπερασμάτων που αποκόμισε ο Αμερικανικός Στρατός. Το κύριο συμπέρασμα ήταν ότι η προσθήκη επιπλέον θωράκισης στο όχημα οδήγησε σε συμβιβασμούς στην εργονομία, το βάρος, και την ισχύ του. Στην πρώτη φάση του, το πρόγραμμα ECP (Engineering Change Proposals) αφορά στην αποκατάσταση των κινηματικών επιδόσεων του οχήματος και την ικανότητας του να διαχειρίζεται και να υποστηρίζει επιπλέον βάρος.
Η αύξηση του συνολικού βάρους επιβάρυνε τις αναρτήσεις και «χαμήλωσε» το όχημα με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτο σε προσβολές από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Έτσι, το πρόγραμμα ECP προβλέπει την εγκατάσταση ελαφρύτερων ερπυστριών, νέων αναρτήσεων με μεγαλύτερη ικανότητα απορρόφησης κραδασμών, ενός νέου συστήματος υποστήριξης των αναρτήσεων και νέες, βαρύτερες ράβδους στρέψης.
Στη δεύτερη του φάση το πρόγραμμα ECP προβλέπει την εγκατάσταση ενός νέου και ισχυρότερου κινητήρα, νέου συστήματος μετάδοσης της κίνησης και νέου συστήματος διαχείρισης της ισχύος για ομαλότερη και βέλτιστη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας. Τα πρώτα M2A4 Bradley παραδόθηκαν στον Αμερικανικό Στρατό στα μέσα του 2015 (οι εργασίες ξεκίνησαν το 2012), ενώ τα πρώτα εξ’ αυτών άρχισαν να υποβάλλονται στη δεύτερη φάση του προγράμματος ECP το 2018. Στόχος του Αμερικανικού Στρατού είναι η αναβάθμιση των 1.800 περίπου M2/M3 Bradley που διαθέτει, στο επίπεδο M2A4, μέχρι το 2025 και μετά να υπάρξει πρόγραμμα εν συνεχεία αναβάθμισης στο επίπεδο M2A5.
Η έκδοση M2A5 άρχισε να αναπτύσσεται τον Ιανουάριο του 2018. Οι τομείς στους οποίους θα δώσει προσοχή είναι η εσωτερική εργονομία, μέσω της επιμήκυνσης του οχήματος κατά 20% περίπου, για τη φιλοξενία Ομάδας Πεζικού εννέα ατόμων (σήμερα το όχημα μπορεί να φιλοξενήσει Ομάδα Πεζικού επτά ατόμων), στην επιπλέον θωράκιση και την εγκατάσταση ενεργητικού συστήματος αυτοπροστασίας και στην υιοθέτηση ισχυρότερου πυροβόλου των 30 χιλιοστών (σήμερα ενσωματώνει πυροβόλο των 25 χιλιοστών), με στόχο την αύξηση του βεληνεκούς κατά 30%.
Ο νέος οπλισμός θα συνοδευτεί και από την υιοθέτηση νέου πύργου, επί του οποίου θα εγκατασταθεί και τηλεχειριζόμενος πύργος με πολυβόλο των 5,56 χιλιοστών. Επίσης τα οχήματα θα ενσωματώνουν νέα ηλεκτρονικά συστήματα, σκοπευτικά και συστήματα επικοινωνιών.
