Η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι στο πλαίσιο του προγράμματος P6380 θα προχωρήσει στην προμήθεια νέων ταχύπλοων σκαφών για τις Αμφίβιες Δυνάμεις Παράκτιας Άμυνας (Kystjegerkommandoen). Στόχος του προγράμματος δεν είναι μόνο η ανανέωση των πλωτών μέσων, αλλά και η αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων και ικανοτήτων της Δύναμης. Τα νέα ταχύπλοα σκάφη θα είναι διαφόρων εκδόσεων, όπως μεταφοράς προσωπικού, γενικών μεταφορών και εφοδιασμού, μάχης, συλλογής πληροφοριών κ.ά. Ως προς τις βασικές προδιαγραφές, τα σκάφη θα πρέπει να επιτυγχάνουν μέγιστη ταχύτητα άνω των 45 κόμβων (83 χιλιόμετρα την ώρα) και ταχύτητα πλεύσης 40 κόμβους (74 χιλιόμετρα την ώρα).
Επίσης, τα νέα σκάφη θα πρέπει να έχουν μικρό βύθισμα και ικανότητα ταχείας επιβράδυνσης και επιτάχυνσης. Το επιθυμητό μήκος των σκαφών είναι κάτω των 24 μέτρων, ενώ η απαίτηση μεταφοράς είναι της τάξεως των έξι πλήρως εξοπλισμένων στρατιωτών συν το πλήρωμα ή UAV μέγιστου βάρους 150 κιλών. Σήμερα, η Νορβηγία χρησιμοποιεί 20 σουηδικής προέλευσης ταχύπλοα σκάφη CΒ-90. Όπως τα CB-90 έτσι και τα νέα σκάφη θα πρέπει να έχουν την ικανότητα εύκολης επιβίβασης/αποβίβασης από μη-προετοιμασμένη ακτή. Ο βασικός εξοπλισμός όλων των σκαφών θα είναι 2-3 UAV με ηλεκτροπτικό αισθητήρα και ραντάρ συνθετικής απεικόνισης.
Τα νέα σκάφη θα πρέπει να έχουν δικτυοκεντρική ικανότητα ελέγχου των βλημάτων κατά πλοίων NSM. Στον τομέα του οπλισμού θα εξεταστούν διάφορες διαμορφώσεις, αλλά σίγουρα θα περιλαμβάνει τηλεχειριζόμενο πύργο με πολυβόλο ή πυροβόλο. Τα σκάφη θα πρέπει να μπορούν να επιχειρούν στη θάλασσα για επτά ημέρες και σε μέγιστη απόσταση 600 ναυτικών μιλίων (1.111 χιλιομέτρων). Σύμφωνα με τον προγραμματισμού, τα νέα σκάφη θα πρέπει να παραδοθούν στη Νορβηγία την περίοδο 2026-2028.
Στη Νορβηγία, οι Αμφίβιες Δυνάμεις Παράκτιας Άμυνας αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν μετά τον Β’ ΠΠ, όταν η χώρα επένδυσε σε παράκτια οχυρωματικά έργα, κυρίως σε στατικές οχυρώσεις παράκτιου πυροβολικού. Ωστόσο, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η εμφάνιση των κατευθυνόμενων βομβών και βλημάτων, εκ των πραγμάτων έθεσε την έννοια της στατικής άμυνας εκτός ισορροπίας. Πλέον οι στατικές οχυρώσεις παράκτιας άμυνας ήταν ευάλωτες σε προσβολές ακριβείας και μάλιστα από απόσταση. Έτσι προέκυψε η εξέλιξη των δυνάμεων παράκτιας άμυνας της Νορβηγίας σε δυνάμεις ευέλικτης παράκτιας άμυνας.