Χαράς ευαγγέλια στο Λευκό Οίκο και στην χριστιανική κοινότητα της Αμερικής. Αλλά και στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η απελευθέρωση του Πάστορα Άντριου Μπράνσον αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, επειδή πρόκειται για ένα μεγάλο δώρο ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου.
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ για το HELLAS JOURNAL
Βεβαίως το δώρο αυτό, δεν του χαρίστηκε από την Τουρκία. Ρίσκαρε, προκαλώντας μία άνευ προηγουμένου κρίση με την Άγκυρα και τον κέρδισε τον Ταγίπ Ερντογάν κατά κράτος. Ο Αμερικανός πρόεδρος διέψευσε χθες το βράδυ ότι θα άρει τις κυρώσεις στην Τουρκία, ως αντάλλαγμα για την ελευθερία του Μπράνσον.
Ο κ. Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι θα χρησιμοποιήσουν την απελευθέρωση του Μπράνσον στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, όπου οι πάντες τους είχαν χαμένους. Όμως, και επειδή οι χριστιανοί είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος του εκλογικού σώματος, η επιστροφή του Πάστορα στην Αμερική, ίσως αλλάξει τα δεδομένα.
Για πολλούς εκτός Αμερικής, αυτά είναι ψιλά γράμματα… Όμως για την εσωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών ο Πάστορας μπορεί να αποδειχθεί ο καταλύτης για την εκλογική διάσωση του Αμερικανού Προέδρου. Αυτός, κατά τη γνώμη μου, ήταν και ο βασικός λόγος που ο κ. Τραμπ προσπάθησε τόσο πολύ για την απελευθέρωση του, και έφτασε στο σημείο να οδηγήσει σε κατάρρευση μία μεγάλη χώρα, την Τουρκία.
Αλλά, τι σημαίνει αυτή η κίνηση του ισλαμιστή προέδρου Ταγίπ Ερντογάν; Και γιατί αναγκάστηκε να κάνει αυτή τη θεαματική στροφή και να αφήσει ελεύθερο τον Πάστορα, τον οποίο χαρακτήριζε τρομοκράτη και πραξικοπηματία;
Ας μην έχουμε καμία ψευδαίσθηση: Ο Ερντογάν δεν είχε καμία άλλη επιλογή. Ή θα αποφυλάκιζε τον Μπράνσον και θα είχε μία ελπίδα ότι οι Αμερικάνοι θα ξεθυμάνουν και θα τον συγχωρέσουν, ή θα τον έστελνε ξανά στη φυλακή και θα είχε και την ευθύνη για τις συνέπειες. Η Αμερική του διαμήνυσε και πριν από τη δικαστική διαδικασία, ότι αν δεν απελευθερωθεί ο Πάστορας, θα ακολουθήσει τσουνάμι κυρώσεων. Οπότε ήταν αναμενόμενη η απελευθέρωση.
Είναι σημαντικό να καταγράψουμε ότι το θέμα του Μπράνσον αποτελεί μόλις το 1% των προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών. Τα μεγάλα θέματα αφορούν τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν, την αγορά των ρωσικών συστημάτων S-400 από την Τουρκία, τον αντιαμερικανισμό και τις αντιδυτικές εξάρσεις του Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και το θέμα των Κούρδων.
Αυτά τα θέματα, τουλάχιστον τούτη τη στιγμή, θεωρούνται άλυτα καθώς ο κ. Ερντογάν δεν υποχωρεί σε κανένα. Οπότε, αναμένουμε την έναρξη σκληρών διαπραγματεύσεων, αν και οι δύο πλευρές φαίνεται ότι θα παραμείνουν στις θέσεις τους. Ουσιαστικά δεν έχουν καμία διάθεση να υποχωρήσουν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προϋποθέσεις για μεγαλύτερη κρίση.
Ήδη, η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε την απελευθέρωση και των υπολοίπων Αμερικανών πολιτών, που κρατούνται με έωλες κατηγορίες από την Τουρκία. Όπως διαφάνηκε από διάφορες ενημερώσεις, ο κ. Τραμπ προτίθεται να αναβαθμίσει στο επίπεδο της υπόθεσης του κ. Μπράνσον, όλες τις περιπτώσεις Αμερικανών, που θεωρούνται όμηροι του ισλαμικού καθεστώτος της Τουρκίας. Αυτή η κίνηση θα μολύνει περισσότερο τις σχέσεις.
Επίσης, η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει την εκπόνηση εναλλακτικών σχεδίων, με άλλες χώρες, που μπορούν να αντικαταστήσουν την Τουρκία και να εξυπηρετήσουν καλύτερα τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η «Συμμαχία της Μεσογείου» θα είναι πραγματικότητα μέχρι το τέλος του χρόνου, και σ’ αυτήν θα συμμετέχουν το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ελλάδα, η Κύπρος, αλλά και η Ιταλία, η οποία ταυτίζεται απόλυτα με τις πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ.
Η υπόθεση του Πάστορα Μπράνσον είναι μία μεγάλη νίκη του Αμερικανού πλανητάρχη και μία ιστορική ήττα για τον Ταγίπ Ερντογάν. Ακόμα και αν πάρει κάποια ανταλλάγματα -κάτι που διαψεύδει ο κ. Τραμπ- έχασε τον πόλεμο μέσα στη χώρα του. Ο ατρόμητος ισλαμιστής ηγέτης, που υποτίθεται ότι τα έβαζε με θράσος με όλους, και με την αμερικανική υπερδύναμη, αναγκάστηκε να γονατίσει και να υπακούσει…
Το έργο έχει ακόμα πολλά επεισόδια. Όταν ο Πρόεδρος Τραμπ προειδοποιεί με κυρώσεις μία μεγάλη πλέον δύναμη, την Ινδία, ως τιμωρία για την αγορά των ρωσικών S-400, θα τη χαρίσει στην Τουρκία και τον Ερντογάν; Δεν υπάρχει καμία περίπτωση…
