Κατά τη διάρκεια της έκθεσης DEFEA 2025 στο περίπτερο της γερμανικής εταιρίας TKMS (ThyssenKrupp Marine Systems) υπήρχε πρόπλασμα του νέου προϊόντος της εταιρίας, του υποβρυχίου Type 212CD (Common Design), σχεδίαση η οποία προτείνεται για το πρόγραμμα νέων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού. Η ThyssenKrupp επιλέχθηκε για να σχεδιάσει το νέο υποβρύχιο καλύπτοντας την απαίτηση σε νέα υποβρύχια για το νορβηγικό και το γερμανικό ναυτικό. Η νέα σχεδίαση καλύπτει τις επιχειρησιακές απαιτήσεις των δύο ναυτικών και τα νέα υποβρύχια αναμένεται με την είσοδό τους σε υπηρεσία να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα U-212A και Ula αντίστοιχα. Οι δύο χώρες υπέγραψαν σύμβαση στις 8 Ιουλίου 2021 με την TKMS ύψους € 5,5 δισεκατομμυρίων για την απόκτηση έξι U-212CD, δύο για τη Γερμανία και τέσσερα για τη Νορβηγία ενώ στις 19 Δεκεμβρίου του 2024 το γερμανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την απόκτηση ακόμη τεσσάρων υποβρυχίων με κόστος € 4,7 δισεκατομμυρίων περίπου. Αντίστοιχα και η νορβηγική πλευρά δήλωσε τον Ιούνιο του 2024 την ανάγκη επέκτασης της παραγγελίας κατά δύο ακόμη υποβρύχια. Εφόσον συμβασιοποιηθούν οι προαιρέσεις των δύο ναυτικών η κλάση θα αποτελείται από 12 συνολικά μονάδες. Η κατασκευή του πρώτου υποβρυχίου ξεκίνησε το 2023 και το πρώτο υποβρύχιο αναμένεται να παραδοθεί στη Νορβηγία το 2029. Η Γερμανία θα παραλάβει τα δύο υποβρύχια της το 2032 και το 2034 αντίστοιχα. Η κατασκευή όλων των υποβρυχίων θα γίνει στις εγκαταστάσεις της ThyssenKrupp στο Κίελο, αλλά είναι αξιοσημείωτο να αναφέρουμε ότι η βάση εξυπηρέτησης και επισκευών θα είναι στη νότιο Νορβηγία όπου θα ναυλοχεί το σύνολο των υποβρυχίων των δύο χωρών.
Το Type 212 CD θα έχει μήκος γύρω στα 74 μέτρα με διάμετρο ανθεκτικού σκάφους στα 7,5 μέτρα ύψος 13 μέτρα και εκτόπισμα στην επιφάνεια που θα φτάνει τους 2600 τόνους και σε κατάδυση τους 3000 τόνους περίπου. Το πλήρωμα θα αποτελείται από 30 άτομα αξιωματικούς και υπαξιωματικούς. Το υλικό κατασκευής είναι αμαγνητικός χάλυβας (non magnetic steel). Όπως και στο U-212A η επιλογή του συγκεκριμένου υλικού προσφέρει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το βασικό πλεονέκτημα είναι ότι προσφέρει στο υποβρύχιο ασφάλεια έναντι μαγνητικών ναρκών ενώ το βασικό μειονέκτημα είναι ότι προσφέρει σχετικά μικρό μέγιστο επιχειρησιακό βάθος στο υποβρύχιο. Το Type 212 CD όπως και το U-212A είναι δύο υποβρύχια τα οποία ο κύριος χώρος επιχειρήσεων είναι η Βαλτική και ο βόρειος Ατλαντικός. Στην Βαλτική το μέσο βάθος είναι στα 55 μέτρα και το μέγιστο στα 459 μέτρα ενώ υπάρχουν χιλιάδες νάρκες του Β’ παγκοσμίου πολέμου που δεν έχουν ανασυρθεί ακόμη. Αυτός και ο βασικός λόγος για τον οποίο επιλέγεται ο αμαγνητικός χάλυβας (non magnetic steel).
Το κύριο σχεδιαστικό χαρακτηριστικό είναι ότι ο κατασκευαστής έχει υιοθετήσει μία γάστρα σχήματος διαμαντιού (diamond) η οποία σύμφωνα με την ThyssenKrupp θα έχει απαρράμιλες stealth ικανότητες. Υπάρχουν δύο βασικές απειλές από εχθρικά σόναρ που θα κληθεί να αντιμετωπίσει το υποβρύχιο. Από τη μια πλευρά, το ενεργά σόναρ εκπέμπουν θορύβους και λαμβάνουν τα σήματα από τις ηχώ όταν «επιστρέφουν» από το υποβρύχιο. Από την άλλη πλευρά, τα παθητικά σόναρ απλώς λαμβάνει τυχόν επιστροφές από ήχους που εκπέμπονται από το υποβρύχιο, όπως αντλίες, κινητήρες, ακόμη και τη ροή του νερού πάνω από την επιφάνεια. Για χρόνια το παθητικό σόναρ θεωρούνταν ο βασιλιάς του υποβρυχιακού πολέμου επειδή δεν προδίδει τη θέση του υποβρυχίου. Καθώς όμως τα υποβρύχια έχουν γίνει πολύ πιο αθόρυβα, η αποτελεσματικότητα του παθητικού σόναρ έχει μειωθεί. Για την ανίχνευση των πιο αθόρυβων υποβρυχίων, μπορεί να χρειαστεί η χρήση του ενεργού σόναρ. Επομένως, το να είσαι δύσκολα εντοπίσιμος στο ενεργό σόναρ μπορεί να προσφέρει ένα τακτικό πλεονέκτημα. Ένα κανονικό κύτος υποβρυχίου με κυλινδρική διατομή αντανακλά τα εισερχόμενα κύματα σόναρ σχεδόν από κάθε κατεύθυνση. Ωστόσο, μια επίπεδη επιφάνεια, θα αντανακλά τον ήχο προς μία διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της πηγής. Αυτή είναι η ίδια βασική αρχή που χρησιμοποιείται στα αεροσκάφη stealth.
Το σύστημα πρόωσης θα είναι συνδυασμός ηλεκτρογεννητριών, συστήματος AIP και μπαταριών. Ο συνδυασμός αυτός δίνει στο υποβρύχιο χαρακτηριστικά «πυρηνικής πρόωσης» λόγω της ικανότητας μεγάλης παραμονής του υποβρυχίου σε κατάδυση χωρίς την ανάγκη ανάδυσης σε βάθος περισκοπίου για την επαναφόρτιση των μπαταριών. Ενδεικτικά ένα υποβρύχιο εξοπλισμένο με AIP δύναται να επιχειρεί για ένα ικανό χρονικό διάστημα της τάξης των δυο με τριών εβδομάδων. Το σύστημα πρόωσης αποτελείται από έναν ηλεκτροκινητήρα Permasyn της Siemens τελευταίας γενιάς, δύο ηλεκτρογεννήτριες ντίζελ της MTU, σύστημα ΑΙΡ με Fuel Cells ΡΕΜ υδρογόνου τέταρτης γενιάς επίσης της Siemens και συστοιχίες μπαταριών με δυνατότητα ενσωμάτωσης μπαταριών νέας γενιάς ιόντων λιθίου. Το σύστημα διεύθυνσης είναι τύπου Χ, ιδανικό για ρηχά και περιορισμένης έκτασης ύδατα, ενώ τα πτερύγια κατάδυσης είναι τοποθετημένα στον πύργο.
Το CMS του υποβρυχίου είναι το ORCCA το οποίο αναπτύχθηκε από την κοινοπραξία KTA Naval Systems η οποία είναι μία σύμπραξη των εταιριών Kongsberg, TKMS και STN Atlas Elektronik. Σύμφωνα με την KTA Naval System το ORCCA είναι ένα νέο σύστημα διαχειρισης μάχης τέταρτης γενιάς το οποίο είναι πλήρως ψηφιακό και ενσωματώνει όλες τις κύριες λειτουργίες του υποβρυχίου. Αποτελείται από σταθμούς εργασίας με οθόνες των 32 ιντσών και ανάλυση 4K, με πλήρως εναλάξιμες λειτουργίες έτσι ώστε από κάθε σταθμό εργασίας το πλήρωμα να μπορεί να διατελέσει όλες τις λειτουργίες του υποβρυχίου. Το σύστημα μάχης του Type 212CD θα υποστηρίζει τις ακόλουθες λειτουργίες: Επίγνωση κατάστασης, διαχείριση ιχνών, ανάλυση κίνησης στόχου, έλεγχο όπλων, επισκόπηση συστήματος μάχης, επικοινωνίες, πλοήγηση, ταξινόμηση και εγγραφή / επανάληψη και εκπαίδευση.
Η νορβηγική Kongsberg επιλέχθηκε να προσφέρει το σύστημα πλοήγησης και αποφυγής ναρκών. Το πακέτο της Kongsberg περιλαμβάνει το SA9510S MKII, Mine Avoidance and Navigation Sonars (MANS) και ένα υποβρύχιο σύστημα πλοήγησης (BNS) που περιέχει ηχώ πολλαπλής δέσμης EM2040 MIL καθώς και μια σουίτα echo sounder EA640. Το τμήμα οπτικών της HENSOLDT έχει αναλάβει την παροχή του ηλεκτρο-οπτικού ιστού. Η αρχική παραγγελία περιλαμβάνει έξι συστήματα optronic, που αποτελούνται από ένα σύστημα optronic ιστού OMS 150, ένα OMS 300 και ένα σύστημα πανοραμικής επιτήρησης i360°OS για καθένα από τα έξι υποβρύχια του νορβηγικού και του γερμανικού ναυτικού. Ο συνδυασμός OMS 150 και OMS 300 τίθεται σε λειτουργία για πρώτη φορά για την κατηγορία U212 CD. Το OMS 150, στην πολυφασματική του έκδοση, θα χρησιμοποιηθεί ως οπτικός ιστός έρευνας και επιτήρησης. Ο stealth optronic ιστός OMS 300 θα αναλαμβάνει τη λεγόμενη λειτουργία «επίθεσης». Το Type 212 CD θα διαθέτει ραντάρ ζώνης X της Indra, ένα ραντάρ διπλού συνεχούς κύματος που περιλαμβάνει παλμό ανίχνευσης υψηλής ακρίβειας και χαμηλής πιθανότητας υποκλοπής. Είναι ένα ψηφιοποιημένο σύστημα στερεάς κατάστασης με ευελιξία και εύρος ζώνης υψηλής συχνότητας, ικανό να ανιχνεύει στόχους με χαμηλή διατομή ραντάρ στις χειρότερες συνθήκες ηλεκτρομαγνητικού θορύβου περιβάλλοντος και να αντιστέκεται σε προσπάθειες παρεμβολής από αντίπαλα συστήματα.
Τα κύρια όπλα του Type 212 CD είναι οι βαριές τορπίλες των 533 χιλιοστών οι οποίες βάλονται από έξι στο σύνολο τορπιλοσωλήνες. Το ιδιαίτερο στη διάταξη των τορπιλοσωλήνων είναι ότι είναι όλες τοποθετημένες στην αριστερή πλευρά της πλώρης σε δύο σειρές των τριών. Το σύνολο των μεταφερόμενων όπλων δεν επιβεβαιώνεται αλλά σύμφωνα με πληροφορίες ανέρχεται από 13 έως 14-15 διαφορετικά όπλα (τορπίλες, πυραύλους NSM και πυραύλους του συστήματος IDAS). Στο εγγύς μέλλον θα μπορεί εκτός των τορπιλών να βάλει και υποβρυχίως εκτοξευόμενους πυραύλους η οποία στο μέλλον θα είναι προφανώς κάποια υποβρυχίως εκτοξευόμενη έκδοση του αντιπλοϊκού πυραυλου NSM της Kongsberg καθώς και του συστήματος IDAS (Interactive Defence & Attack System) το οποίο αναπτύσσεται από κοινού από της ThyssenKrupp και την Diehl Defence για άμυνα και επίθεση του υποβρυχίου.
Το IDAS χρησιμοποιεί έναν πύραυλο στερεού καυσίμου με βεληνεκές που υπερβαίνει τα 15 χλμ. και είναι εξοπλισμένος με έναν ανιχνευτή IIR και μια σύνδεση δεδομένων οπτικών ινών που επιτρέπει στον χειριστή να εξάγει δεδομένα και να επιλέγει στόχους. Το IDAS μπορεί να εμπλέξει χαμηλά ιπτάμενα αεροσκάφη και ελικόπτερα καθώς και πλοία και χερσαίους στόχους. Αριθμός πυραύλων IDAS είναι τοποθετημένοι σε μονό φορέα. Η διάταξη χρησιμοποιεί έναν από τους υπάρχοντες σωλήνες τορπιλών 533 mm στο υποβρύχιο φορέα. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου συστήματος έχει τελειώσει και δοκιμές αποδοχής έχουν γίνει ήδη με υποβρύχιο τύπου U-212A του γερμανικού ναυτικού.
