Στις 13 Οκτωβρίου το Τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM), εξέδωσε νέα προκήρυξη διαγωνισμού για την ανάπτυξη του συστήματος ισχύος του άρματος μάχης Altay. Είχε προηγηθεί, τον Ιανουάριο του 2017, η ακύρωση της σύμβασης του Μαρτίου του 2015 με την TUMOSAN.

Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό τα 500 από τα 1.000 Altay που θα παραχθούν θα πρέπει να ενσωματώνουν κινητήρα ισχύος 1.800 ίππων τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης. Όμως, οι πολύμηνες διαπραγματεύσεις με την ιαπωνική Mitsubishi για την σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή ενός πετρελαιοκινητήρα 1.800 ίππων δεν τελεσφόρησαν, λόγω της άρνησης της Mitsubishi να αποδεχτεί τον τουρκικό όρο για χορήγηση πάγιας έγκρισης παραγωγής και εξαγωγής των κινητήρων. Έτσι, τον Μάρτιο του 2015, το SSM ανέθεσε στην τουρκική TUMOSAN σύμβαση ύψους € 190.000.000 για τη σχεδίαση και ανάπτυξη ενός πετρελαιοκινητήρα ισχύος 1.800 ίππων. Τον Οκτώβριο του 2015 η TUMOSAN υπέγραψε συμφωνία με την αυστριακή AVL List, για την παροχή τεχνικής βοήθειας στην κατασκευή του κινητήρα. Ωστόσο, πάλι οι διαπραγματεύσεις δεν τελεσφόρησαν, λόγω της άρνησης της Αυστρίας να παραχωρήσει στην Τουρκία πάγια έγκριση παραγωγής και εξαγωγής των κινητήρων, με αποτέλεσμα το SSM να ζητήσει από την TUMOSAN να ακυρώσει τη μεταξύ τους σύμβαση, όπως και έγινε.

Πλέον ο πιθανότερος ανάδοχος του προγράμματος ανάπτυξης του «Εθνικού Κινητήρα» εμφανίζεται να είναι η BMC η οποία έχει θέσει και υποψηφιότητα για την παραγωγή του άρματος μάχης (σύμφωνα με τον όρο της σύμβασης του 2007 για την ανάπτυξη του Altay, μετά το πέρας των δοκιμών και την οριστικοποίηση της τελικής διαμόρφωσης του άρματος, το SSM θα διενεργήσει νέα διαγωνιστική διαδικασία για την τελική ανάθεση της σύμβασης παραγωγής των 1.000 αρμάτων). Υπενθυμίζουμε ότι οι δοκιμές των πρωτοτύπων έχουν ολοκληρωθεί επιτυχώς από το Νοέμβριο του 2016, οπότε και το πρόγραμμα έχει παγώσει αναμένοντας τη διεξαγωγή διαγωνισμού για την ανάδοχο εταιρία κατασκευής και φυσικά την έναρξη της παραγωγής (το πρόγραμμα παραγωγής διεκδικούν η Otokar και η BMC). Αιτία αυτής της καθυστέρησης είναι το ότι η Τουρκία δεν διαθέτει τεχνογνωσία για την ανάπτυξη πετρελαιοκινητήρων υψηλών επιδόσεων για άρματα μάχης, άρα είναι αναγκασμένη να συνεργαστεί με ξένους κατασκευαστές, οι οποίοι όμως αρνούνται, μέχρι στιγμής, να χορηγήσουν πάγια έγκριση σε ότι αφορά την παραγωγή και την εξαγωγή των κινητήρων τους από την Τουρκία.