Η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η παράδοση των πυραύλων αέρος-εδάφους SPEAR-3 (Select Precision Effects At Range) θα καθυστερήσει και πλέον η παράδοση προσδιορίζεται για τις αρχές της δεκαετίας του 2030. Τα SPEAR-3 προορίζονται για τον εξοπλισμό των βρετανικών F-35B Lightning II. Ο πιθανότερος λόγος της καθυστέρησης έχει να κάνει με την καθυστέρηση στην ανάπτυξη της έκδοσης Block.4 του αεροσκάφους, η οποία θα έπρεπε να είναι έτοιμη το 2026, αλλά θα είναι το 2029, αν δεν υπάρξει νέα καθυστέρηση. Το SPEAR-3 είναι το πρώτο δικτυοκεντρικό πυρομαχικό με ικανότητα προσβολής στόχων στο μεσαίο και μεγάλο βεληνεκές, στατικούς ή κινητούς. Ζυγίζει 100 κιλά, έχει μήκος 1,8 μέτρα, διάμετρο 180 χιλιοστά και επιτυγχάνει μέγιστο βεληνεκές 140 χιλιόμετρα.

Τον Ιούλιο του 2024 η MBDA ανακοίνωσε ότι ενσωμάτωσε την αντίληψη συνεργατικής επίθεσης ORCHESTRIKE στους SPEAR-3. Η δικτύωση αυτή επιτρέπει στους SPEAR-3 να αντιδρούν άμεσα και να προσαρμόζουν την πορεία και τους στόχους τους, ανάλογα με την τακτική κατάσταση. Γενικά, η αντίληψη της συνεργατικής επίθεσης περιλαμβάνει τη χρήση πυραυλικών συστημάτων ικανών να μοιράζονται πληροφορίες, σχετικά με τον χώρο μάχης, καθώς πλησιάζουν τους στόχους, και να συντονίζουν τις ενέργειες τους για να ανταποκριθούν στις απειλές. Η συνεργασία μεταξύ κάθε πυραύλου είναι το «κλειδί» για την αντιμετώπιση της εχθρικής αντιαεροπορικής άμυνας, την επιβίωση τους και την αύξηση της αποτελεσματικότητας τους έναντι κάθε στόχου. Το τρίπτυχο πάνω στο οποίο βασίζεται η αντίληψη της συνεργατικής επίθεσης είναι η αποφυγή των απειλών, η συνεργατική στόχευση και η αυτόματη ανακατανομή στόχων.