Λίγο μετά την απόφαση του Αμερικανικού Στρατού για εκ νέου χρήση των ναρκών, και το Αμερικανικό Ναυτικό δείχνει να στρέφεται στη λύση των ναρκών, και ιδιαίτερα των αεροεκτοξευόμενων ναρκών, ως μέσο άρνησης περιοχής. Οι θαλάσσιες νάρκες μπορούν να πυροδοτηθούν με διάφορους τρόπου, ενώ έχουν το πλεονέκτημα ότι η εξουδετέρωση τους είναι χρονοβόρα. Το τελευταίο διάστημα το Αμερικανικό Ναυτικό έχει προχωρήσει σε σημαντικές παραγγελίες ναρκών τύπου Quickstrike, των 500, 1.000 και 2.000 λιβρών. Οι Quickstrike ενσωματώνουν το ουραίο τμήμα των γνωστών κατευθυνόμενων βομβών JDAM-ER (Joint Direct Attack Munition-Extended Range), καθώς και αναπτυσσόμενα πτερύγια.

Οι Quickstrike δεν ενσωματώνουν κινητήρα, αλλά χρησιμοποιούν την πρακτική της διολίσθησης για να επιτύχουν το επιθυμητό βεληνεκές, σε συνδυασμό με το ύψος άφεσης τους. Ο συνδυασμός δύο συστημάτων, που ήδη βρίσκονται σε υπηρεσία στο αμερικανικό οπλοστάσιο σημαίνει χαμηλό κόστος στην κατασκευή και χαμηλό τεχνολογικό ρίσκο. Ωστόσο, το επιχειρησιακό όφελος είναι σημαντικό, καθώς τα αεροπορικά μέσα του Αμερικανικού Ναυτικού θα μπορούν να δημιουργούν ένα θαλάσσιο ναρκοπέδιο γρηγορότερα και από μεγαλύτερες αποστάσεις, που σημαίνει μεγαλύτερη ασφάλεια.

Όπως προαναφέραμε ο Αμερικανικός Στρατός, κατόπιν σχετικής απόφασης της αμερικανικής κυβέρνησης, θα μπορεί να χρησιμοποιεί νάρκες (με ενσωματωμένη δυνατότητα αυτοκαταστροφής) σε εμπόλεμες ζώνες. Ο περιορισμός χρήσης ναρκών είχε επιβληθεί στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις από την κυβέρνηση Ομπάμα, το 2014, κάτι που έχει φέρει τις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις σε μειονεκτική θέση έναντι των αντιπάλων του, σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας. Αυτή η αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ είναι το αποτέλεσμα της εμπειρίας από το Ιράκ και τη Συρία, όπου υπάρχουν Αμερικανικά φυλάκια, τα οποία μπορεί κάποιος να προσεγγίσει, καθώς δεν προστατεύονται από ναρκοπέδιο περιμετρικά.