Ο Ναύσταθμος Παγασητικού με σκοπό τον μόνιμο ελλιμενισμό των αρματαγωγών του Πολεμικού Ναυτικού υπήρξε μια πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΓΕΕΘΑ. Ένα σχέδιο το οποίο από επιχειρησιακής, τακτικής και οικονομικής σκοπιάς είναι απολύτως λανθασμένο. Ανασταλτικός παράγοντας είναι το κόστος το οποίο ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Από πλευράς του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκου Δένδια, εκφράστηκαν επιφυλάξεις αναφορικά με τα μεγαλεπήβολα σχέδια υποδομών κυρίως σε ότι αφορά τον Νάυσταθμο Παγασητικού.
Σημειώνεται πως έχουν ήδη λάβει χώρα έργα και έχουν δημιουργηθεί υποδομές ώστε στο Ναυτικό Οχυρό «ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ» στον Σκαραμαγκά να μπορεί να φιλοξενηθεί ικανή δύναμη Πεζοναυτών. Προβλέπονταν άλλωστε επί Αρχηγίας ΓΕΣ Αλκιβιάδη Στεφανή, η 32η Ταξιαρχία να εδρεύει στις εγκαταστάσεις του ΚΕΤΘ. Καθαρά για συντεχνιακούς λόγους δεν προχώρησε δεδομένου πως οι Πεζοναύτες θα ήταν εγγύτερα του Στόλου και κυρίως με άμεση πρόσβαση σε επίτακτα πλοία λόγω του λιμανιού Πειραιά.
Συγκεκριμένα τονίζαμε σε προγενέστερο άρθρο μας με τίτλο:
«Την ίδια στιγμή ακυρώθηκε η μετεγκατάσταση της 32 Ταξιαρχίας στην Αττική και το ΚΕΤΘ λόγω των αντιδράσεων των τοπικών παραγόντων που επισκέφτηκαν τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και δεσμεύτηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματα τους. Είναι γεγονός πως είχε προαποφασιστεί η μετεγκατάσταση της Ταξιαρχίας στον Αυλώνα αλλά εκ των υστέρων «προέκυψαν» θέματα με τους χώρους εκπαίδευσης… Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς το ΚΕΤΘ είναι το μεγαλύτερο στρατόπεδο στα Βαλκάνια με τεράστιους χώρους εκπαίδευσης και πεδίο ασκήσεων – βολών.
Ενδεικτικώς αναφέρεται οι πολλαπλοί κίνδυνοι που ελλοχεύουν της εξόδου των αρματαγωγών από το στενό του Παγασητικού κόλπου. Αντίστοιχη είναι και η απειλή βεβαίως από το Στενό Κέας και Στενό Καφηρέα με ειδοποιό διαφορά πως υπάρχουν πολλά περισσότερα εναλλακτικά θαλάσσια δρομολόγια και περάσματα στην ευρύτερη περιοχή των νήσων Κυκλάδων τόσο προς τα Δωδεκάνησα όσο και το Κεντρικό Ανατολικό Αιγαίο.
Επίσης στη περιοχή των Κυκλάδων της πλεύσης των έμφορτων αρματαγωγών προηγείται η ανάπτυξη κυρίων μονάδων κρούσης που διασφαλίζουν την ασφάλεια των θαλασσίων περασμάτων (Στενό Κέας, Στενό Καφηρέα, Νότιος Ευβοϊκός κόλπος) καθώς και πλοίων της Διοίκησης Ναρκοπολέμου. Με άλλα λόγια ο Στόλος επιχειρεί ενωμένος και συγκεντρωτικά και όχι απομονωμένος και αποσπασματικά.
Στη περίπτωση που τελικώς ευδοκιμήσει το σενάριο που θέλει τον ελλιμενισμό των αρματαγωγών στον Βόλο απαιτείται της τελικής εξόδου των αρματαγωγών να διασφαλιστεί η προστασία αυτών με παρουσία συνοδών πλοίων όπως φρεγατών και ΤΠΚ που εξασφαλίζουν αντιαεροπορική, ανθυποβρυχιακή και προστασία απειλών επιφανείας. Πρακτικώς αυτό μεταφράζεται σε επιπρόσθετο χρόνο ώστε να πλεύσουν οι μονάδες κρούσης του ΠΝ εγγύς του Παγασητικού κόλπου και να διασφαλίσουν την ασφάλεια πλου των αρματαγωγών
Όμως το πλέον επικίνδυνο σενάριο είναι η επιθετική ναρκοθέτηση στην έξοδο του Στενού του Παγασητικού στο Τρίκερι.
Ένα ακόμη μειονέκτημα της έδρας των αρματαγωγών στο Βόλο είναι η μεγάλη απόσταση (άρα επιπρόσθετος χρόνος) που καλούνται να διανύσουν από τον Βόλο προς το κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο της νησιωτικής περιοχής των Δωδεκανήσων.
Την ίδια στιγμή από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής το ΠΝ μπορεί κάλλιστα να επιτάξει πλειάδα εμπορικών πλοίων της ακτοπλοΐας λόγω της μεγάλης ναυτιλιακής κυκλοφορίας σχηματίζοντας νηοπομπές και δυσχεραίνοντας καθοριστικά τη στοχοποίηση από το τουρκικό ναυτικό αφού η πληθώρα επίκτακτων πλοίων και αρματαγωγών μπορεί να επιτρέψει τη τέχνη της παραπλάνησης και εξαπάτησης με ορισμένα πλοία να είναι έμφορτα και κάποια άνευ φορτίου».
Και στη περίπτωση της Κρήτης το σχέδιο είναι να προχωρήσουν τα έργα λιμενικών υποδομών και εγκαταστάσεων αλλά με έναν πιο φειδωλό και λελογισμένο τρόπο. Στόχος είναι τα έργα να μην ξεπεράσουν τα 60 – 70 εκατομμύρια ευρώ και αποκλειστικά και μόνον για τις εθνικές ανάγκες. Αυτή άλλωστε ήταν και εισήγηση της προηγούμενης ηγεσίας του ΠΝ επί αρχηγίας ΓΕΝ Αντιναυάρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ.
Δεδομένης της γεωπολιτικής αξίας του Θεάτρου Επιχειρήσεων της Ανατολικής Μεσογείου είναι αναγκαίος ο ελλιμενισμός ικανού αριθμού μονάδων κρούσης του ΠΝ, συνεπώς απαιτείται η επέκταση των υποδομών αλλά με μια λογική προσέγγιση οικονομικώς προσιτή. Για να το διευκρινίσουμε ακόμη πιο απλά και κατανοητά θα είναι μια λύση η οποία από πλευράς κόστους – οφέλους θα ήταν ορθολογική.
Είναι επίσης ευρέως γνωστό πως εκτός του Ναυστάθμου Παγασητικού προωθούνταν και η προμήθεια των πανάκριβων αμφίβιων οχημάτων AAV-7 ύψους 300εκατομμυρίων, η οποία επίσης κόπηκε από τον ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια. Απολύτως λογική ενέργεια από τον ΥΕΘΑ δεδομένου πως τα αμφίβια οχήματα εφόδου για τη 32η Ταξιαρχία Πεζοναυτών δεν αποτελούν τη πρώτη προτεραιότητα του Στρατού Ξηράς.
Στόχος της πολιτικής ηγεσίας τόσο από τη περίπτωση των AAV-7 όσο και του Ναυστάθμου Παγασητικού να εξοικονομηθεί ένα κονδύλι της τάξης των 400 – 450 εκατομμυρίων ευρώ. Όπως προαναφέραμε και στη περίπτωση της αναβάθμισης των υποδομών του Ναυστάθμου Κρήτης, οι όποιες τεχνικές παρεμβάσεις λάβουν χώρα θα είναι οι απολύτως απαραίτητες.
Καθίσταται πασιφανές από τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων, πως ο ΥΕΘΑ στοχεύει σε μια πολύ αυστηρή και συγκρατημένη προτεραιοποίηση των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων και όχι σε μεγαλεπήβολα και φιλόδοξα οράματα.
Αξίζει να μελετηθούν προσεκτικά τα δυο παρακάτω άρθρα – αναλύσεις:
