Φαίνεται πως το αποκαλούμενο από του αριστερούς «Μακεδονικό ζήτημα» έχει βαθιές τις ρίζες του μέσα στην Ιστορία της ίδιας της Αριστεράς. Φαίνεται πως αποτελεί μια καταστατική αρχή πάνω στην οποία κτίστηκε ένα ολόκληρο οικοδόμημα που άντεξε σχεδόν εκατό χρόνια.
Γράφει ο ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ για το LIBERAL
Εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες το πρόβλημα το αποκαλούμε «Σκοπιανό», υπό την έννοια πως το Μακεδονικό ζήτημα λύθηκε τρεις φορές με χυμένο πολύ ελληνικό αίμα. Στους βαλκανικούς πολέμους 1912-13, στην Μικρασιατική καταστροφή και στις κορφές του Γράμμου και του Βίτσι το 1949.
Για όλους εμάς «Μακεδονικό» ζήτημα δεν υπάρχει. Το πρόβλημα το είχαν μέχρι πριν από μερικούς μήνες οι Σκοπιανοί, όταν αίφνης μια κυβέρνηση της Αριστεράς τους έκανε ένα απρόσμενο δώρο. Την συμφωνία των Πρεσπών. Δηλαδή τους παραχώρησε τα πάντα, χωρίς να πάρει τίποτα.
Και γιατί να πάρει; Οι ίδιοι οι αριστεροί αποκαλούσαν τους κατοίκους της FYROM Mακεδόνες, χωρίς κανέναν προσδιορισμό. Οι ίδιοι οι αριστεροί ταξίδεψαν με πούλμαν στα Σκόπια το 1995 για να διαδηλώσουν κατά της ενδιάμεσης συμφωνίας που έχει την στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού κοινοβουλίου. Και τέλος αυτοί οι άνθρωποι αποδέχθηκαν, χωρίς καμιά ντροπή, την «Δημοκρατία του Ίλιντεν». Ανιστόρητοι; Καθόλου. Γνώριζαν άριστα τι σημαίνει, όταν την αποδέχθηκαν τον Μάιο του 2018. Απλώς, συμφωνούσαν απόλυτα με αυτήν την ονομασία, καθώς αποτελούσε ένα από τα βασικά στοιχεία του ιστορικού γονιδιώματος της Αριστεράς. Ίλιντεν, ΣΝΟΦ, ΝΟΦ.
Οι επικλήσεις τους για το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού είναι υποκριτικές. Γιατί όταν τις επικαλούμαστε εμείς για την Β. Ήπειρο ή την Ίμβρο, μας αποκαλούν «εθνίκια», αυτοί οι εθνομηδενιστές.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως το αποκλειστικό πρόβλημα της FYROM είναι η μη αναγνώριση της από την Ελλάδα. Όλες οι χώρες του πλανήτη να την αναγνωρίσουν με το όνομα «Μακεδονία», αν δεν τους αναγνωρίσουμε εμείς, είναι δώρον-άδωρον. Να υπενθυμίσω πως την Ανατολική Γερμανία την είχαν αναγνωρίσει όλα σχεδόν τα κράτη του ΟΗΕ, πλην της Δ. Γερμανίας. Η κατάληξη είναι γνωστή.
Οι εγχώριοι εθνομηδενιστές προσέφεραν απλόχερα αυτό που η ηγεσία της FYROM απεγνωσμένα ζητούσε επί 26 σχεδόν χρόνια. Την αναγνώριση της «Μακεδονικής» τους ταυτότητας.
Η Αριστερά με την συμφωνία των Πρεσπών και τον ξεδιάντροπο συμβολισμό του χώρου όπου υπογράφηκε, παίρνει την ρεβάνς από την Ιστορία. Οι ηττημένοι του Εμφυλίου κλείνουν τους παλιούς τους λογαριασμούς. Αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα γι’ αυτούς. Το ότι συγχρόνως εξυπηρετούν και τα συμφέροντα του διεθνούς παράγοντα είναι κάτι το παρεπόμενο.
Κι εμείς οι πολλοί, οι πάρα πολλοί τι κάνουμε; Θα συγκεντρωθούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή 20 Ιανουαρίου για να συν-κλονίσουμε την κυβέρνηση και τους πρόθυμους ηλίθιους-χωρίς εισαγωγικά-που την ακολουθούν.
Θα τους κτυπήσουμε εκεί που πονάνε. Στις πλατείες και στους δρόμους.
