Με αφορμή την πρόσφατη συμμετοχή της 335 Μοίρας της Πολεμικής Αεροπορίας στην ισραηλινή άσκηση Blue Flag, ανατρέχουμε στην ταχύτατη διαδικασία εκσυγχρονισμού των ισραηλινών ιπταμένων, η οποία έλαβε χώρα όχι μόνο εν όψει της παραλαβής των πρώτων F-35, αλλά και με βασικό κίνητρο τη βιομηχανική συνεργασία και την αμοιβαία (με την Ιταλία εν προκειμένω) κάλυψη κρίσιμων επιχειρησιακών αναγκών.
Ισραηλινή Αεροπορία-Το πέρασμα στο νέο σύστημα βασικού και προκεχωρημένου-επιχειρησιακού σταδίου εκπαίδευσης.
Η απόφαση του Ισραήλ για την επιλογή του ιταλικού εκπαιδευτικού Μ-346 (30 μονάδες) σε ρόλο , ανακοινώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 2012. Μεγάλοι χαμένοι του σχετικού διαγωνισμού οι Boeing με μία έκδοση του Goshawk (T-45TS) και η Νοτιοκορεάτικη ΤΑΙ με το Α-50 Golden Eagle. Η απαίτηση εκσυγχρονισμού του εκπαιδευτικού συστήματος της Ισραηλινής Αεροπορίας επισπεύτηκε, θα πρέπει να τονίσουμε, από την ανάγκη άμεσης του στόλου των Α-4Ν και TA-4J (διθέσια) Skyhawk. Ο οποίος είχε υποστεί εκσυγχρονισμό αρχής γενομένης από το 2000, περίοδο κατά την οποία η RADA Electronic Industries είχε αναλάβει να εξοπλίσει 50 περίπου αεροσκάφη των προαναφερόμενων εκδόσεων με νέο σύστημα άφεσης οπλισμού και ναυτιλίας και νέο HUD.
Στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας και ενώ δεν ήταν στα άμεσα σχέδια της Ισραηλινής Αεροπορίας η αντικατάσταση των Skyhawk, ένα οικονομικό σκάνδαλο που σημειώθηκε σε πρόγραμμα προμήθειας ανταλλακτικών ήταν η αφορμή για την εκκίνηση του προγράμματος προμήθειας νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους βασικού και προκεχωρημένου-επιχειρησιακού σταδίου. Οι παραδόσεις των 30 Μ-346, που πήρε το όνομα Lavi σε ισραηλινή υπηρεσία, ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2014 για να ολοκληρωθούν δύο χρόνια αργότερα. Τον Ιούλιο του 2016. Στο χρονικό διάστημα των δύο αυτών ετών «στήθηκε» στην αεροπορική βάση Hatzerim ολόκληρη η υποδομή για την εκπαίδευση των ισραηλινών ιπταμένων στο έδαφος.
Η σύντμηση GBTS (Ground Based Training System) που περιγράφει αυτή την υποδομή και που με τη σειρά της είναι αναπόσπαστο στοιχείο κάθε εκπαιδευτικής διαδικασίας ιπταμένων, περιλαμβάνει δύο πλήρεις εξομοιωτές αποστολής (mission simulators) και ισάριθμους εξομοιωτές πτήσης με πλήρεις δυνατότητες. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι το σύνολο των εξομοιωτών που προαναφέραμε, αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την Elbit σε συνεργασία με τις Selex ES και CAE (Καναδάς). Οι δύο εξομοιωτές πτήσης του M-346 Lavi είναι διασυνδεδεμένοι μεταξύ τους, παρέχοντας τη δυνατότητα ρεαλιστικής εκπαίδευσης σε συνεργιστικές αποστολές αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους, αλλά και σε σενάρια ένας εναντίον ενός στην εναέρια μάχη. Επιπρόσθετα και οι δύο αυτοί εξομοιωτές είναι διασυνδεδεμένοι με το δίκτυο εξομοιωτών όλων των τύπων μαχητικών της Ισραηλινής Αεροπορίας, το οποίο «έστησε» επίσης η Elbit και ονομάζεται Skybraker!
Αμοιβαία κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών μέσα από βιομηχανική συνεργασία
Διαβάζοντας τις πληροφορίες αυτές, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί κανείς είναι ότι πολύ απλά όταν υπάρχουν χρήματα, κάθε πρόγραμμα εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και με πολύ καλά αποτελέσματα. Και αυτό είναι αλήθεια… Η οποία δεν ισχύει πάντα όμως. Τουλάχιστον από την εμπειρία μας και τη γνώση μας σχετικά με πολλά προγράμματα της δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας, μπορούμε με βεβαιότητα ότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου έχουν επενδυθεί πολλά εκατομμύρια δολάρια, με φτωχά ή και καθόλου αποτελέσματα.
Το πρόγραμμα του M-346 Lavi είναι ένα αντιπροσωπευτικότατο παράδειγμα του πώς μπορούν να καλυφθούν ζωτικές επιχειρησιακές ανάγκες μίας ένοπλης δύναμης, μέσα από την πλήρη αξιοποίηση του εγχώριου επιστημονικού ανθρώπινου δυναμικού και την βιομηχανική συνεργασία. Τι εννοούμε… Όταν υπογράφηκε η συμφωνία ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων για την προμήθεια των 30 M-346 Lavi, υπογράφηκε παράλληλα και μία δεύτερη. Μεταξύ της ιταλικής κυβέρνησης και της ΙΑΙ, η οποία έναντι 750 εκατομμυρίων δολαρίων ανέλαβε την παράδοση δύο αεροσκαφών εναέριας έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου με παράλληλη δυνατότητα ELINT, τύπου G550 Eitam CAEW (Conformal Airborne Early Warning). Τέλος, υπογράφηκε και συμφωνία συνεργασίας για την κατασκευή του δορυφόρου OPTSAT-3000 μεταξύ των ΙΑΙ και Finmeccanica (νυν Leonardo)!
Aπαντώντας λοιπόν και στο ερώτημα που τέθηκε πριν από μερικές ημέρες μέσα από τις σελίδες αυτού του ιστότοπου «τι γίνεται εκεί στην ΕΑΒ», έχουμε να πούμε το εξής: Η ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας του Ισραήλ, ξεκίνησε σχεδόν παράλληλα με αυτή της ελληνικής (δεκαετία του ΄70). ΔΕΝ λέμε ότι θα μπορούσαμε να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο γιατί δεν είναι δυνατόν… Για πολλούς λόγους που είναι εκτός του αντικειμένου αυτής της ανάρτησης. Αυτό που λέμε όμως και είμαστε βέβαιοι πώς ισχύει, είναι ότι θα μπορούσαμε να έχουμε επιτύχει το ένα δέκατο αυτών που έχει να επιδείξει η ισραηλινή αμυντική βιομηχανία. Με αυτό το ένα δέκατο η «εικόνα» θα ήταν τελείως διαφορετική στη χώρα μας.
