Η κλιμακούμενη, με ευθύνη της Άγκυρας, κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, προκαλεί εύλογη ανησυχία στους συνειδητοποιημένους και υπεύθυνους πολίτες της χώρας. Ταυτόχρονα, προκαλεί και εντονότατο προβληματισμό για την ποιότητα της ελληνικής αντίδρασης στις σοβαρές και ιταμές τουρκικές προκλήσεις. Στα ΜΜΕ, συμβατικά και ηλεκτρονικά, αναπτύσσεται ένας διάλογος, άλλοτε γόνιμος και άλλοτε αποπροσανατολιστικός.
Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ για το SL PRESS
Έχουν δημόσιο λόγο και εκφέρουν γνώμη και άποψη, για αυτό το μείζον εθνικό θέμα, την σοβούσα ελληνοτουρκική κρίση, κυριολεκτικά οι πάντες! Δημοσιογράφοι, πολιτικοί σοβαροί και πολιτικοί μπαρουφολόγοι, πάσης φύσεως και παντός του επιστητού αναλυτές, δημοσιολογούντες, «κεχαριτωμένοι» και ευφυολογούντες ράδιο-τηλεοπτικοί εκπομπάρχες, πανεπιστημιακοί σοβαροί και γραφικοί, συστημικοί διανοούμενοι και κατά περίσταση εθνομηδενιστές.
Άποψη επίσης εκφέρουν καιροσκόποι πολιτικάντηδες, ανανήψαντες αριστεροί του «γλυκού νερού» και νυν νεοφιλελεύθεροι, «δήθεν» και υπεράνω, κοσμοπολίτες της κονόμας, απόστρατοι σοβαροί με γνώσεις και τεκμηριωμένη άποψη, αλλά και απόστρατοι εθνοπαράφρονες. Να μη ξεχάσουμε, πως υπάρχουν και συνταγματολόγοι μπέρδεγουεϊ, σεισμολόγοι, συνταξιούχοι διπλωμάτες σοβαροί, αλλά και καφενόβιοι πλέον, «τουρκοφάγο» και «τουρκολάγνοι» αναμίξ, καθώς επίσης και διάσημοι αστρολόγοι!
Από τους παραπάνω, μικρή απήχηση στην κοινή γνώμη, έχουν οι παρεμβάσεις των ημιπαραφρόνων υπερ-πατριωτών και μέτρια οι σοβαρές και κατά το δυνατόν τεκμηριωμένες αναλύσεις. Δυστυχώς, τελευταία κάνουν δυναμική εμφάνιση στα ΜΜΕ και έχουν ισχυρή απήχηση στην μεσαία και ανώτερη κοινωνικό-οικονομική τάξη, των κατά κανόνα φοροδιαφευγόντων συμπολιτών μας με καταθέσεις στο εξωτερικό, διάφορα «νέα φρούτα».
Εγχώριοι συνήγοροι της Τουρκίας
Είναι οι διάφοροι μετα-ιστορικοί, οι νέο-κοινωνιστές, οι αναθεωρητές αριστεροί, οι παράταιροι διεθνιστές και συνάμα λαϊκιστές, όπως και οι θεωρητικοί του κατευνασμού, της υποχωρητικότητας και του συμβιβασμού. Αυτοί οι τελευταίοι, με αφορμή, κάποιες βλακώδεις απόψεις αποστράτων και διπλωματών, ξιφουλκούν γενικώς, εναντίον όποιου τολμήσει να εκφράσει άποψη περί προστασίας των εθνικών συμφερόντων και κατοχύρωσης, με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα, της εθνικής και εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας.
Ένας ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι, οι απόστρατοι θέλουν πόλεμο με την Τουρκία, διότι «ντιλάρουν» με τις πολεμικές βιομηχανίες! Αριστερός πρώην υφυπουργός, υπονόησε ότι, δεν θα είχε αντίρρηση στον μερικό αφοπλισμό του Στρατού! Μάλιστα, πρότεινε να αποχωρήσουν οι στρατιωτικές μονάδες από τα νησιά του Αιγαίου, διότι με την παρουσία τους προκαλούν τους Τούρκους!
Και κάποια κυρία πανεπιστημιακός και πρώην βουλευτής, είπε, ότι θα πρέπει να αποκλειστούν οι απόστρατοι από τα ΜΜΕ, διότι διαμορφώνουν ένα εχθρο-πολεμικό κλίμα (έτσι ακριβώς το είπε) με την Τουρκία και παρασύρουν τους πολιτικούς σε πόλεμο! Και τι προτείνουν οι δήθεν φίλοι της ειρηνικής συνύπαρξης με την Τουρκία; Παρεμπιπτόντως, είναι οι ίδιοι που έδωσαν λυσσαλέες μάχες να επιβληθεί το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο.
Το αυτονόητο και αναμενόμενο. Διάλογος με την Τουρκία, για όλα τα θέματα, ακόμη και για αυτά, που αφορούν διεκδικήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και ακόμη υποστηρίζουν ότι, έχει και η Τουρκία κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο και στην ΑΟΖ της Κύπρου. Επομένως, θα πρέπει οι κυβερνήσεις Αθηνών και Άγκυρας, μέσω διαλόγου, να κάνουν πιο δίκαιη μοιρασιά. Η συγκυριαρχία είναι μια καλή αρχή για την εκτόνωση της κρίσης.
«Και οι Έλληνες κάνουν παραβιάσεις»!
Δεν κάνουν μόνο οι Τούρκοι παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, άλλα και οι Έλληνες του τουρκικού. Είναι ελληνική «παραξενιά» να θέλουν οι Έλληνες εθνικό εναέριο χώρο μέχρι 10 ναυτικά μίλια, ενώ τα χωρικά ύδατα είναι μέχρι 6. Ο διάλογος των υπουργείων Άμυνας Ελλάδας και Τουρκίας για τα ΜΟΕ, όχι μόνο θα πρέπει να συνεχιστεί, αλλά και να επεκταθεί. Να περιλαμβάνει όλες τις τουρκικές αξιώσεις όπως επιμένει ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ.
Και ακόμη, το Δικαστήριο της Χάγης μπορεί να δώσει λύσεις στα ελληνοτουρκικά προβλήματα, ακόμη και σε αυτά που αφορούν εδαφικές αξιώσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να παρασυρθεί σε μια κούρσα στρατιωτικών εξοπλισμών με την Τουρκία, διότι, ότι και να κάνει η Ελλάδα, θα είναι πάντα στρατιωτικά υποδεέστερη. Να σημειώσουμε πως αυτά τα λένε Έλληνες, που αμείβονται από το ελληνικό δημόσιο και έχουν ορκιστεί να φυλάσσουν το Σύνταγμα της Χώρας και να υπερασπίζονται την πατρίδα.
Συνελόντι ειπείν, προτείνουν την αναθεώρηση του υφιστάμενου νομικού και κυριαρχικού καθεστώτος του Αιγαίου, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ουσιαστικά, ότι ακριβώς μεθοδεύει και μάλιστα, με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας και το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν. Είναι συχνές οι δηλώσεις του Ερντογάν για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης.
Απαραίτητο ένα εθνικό μέτωπο λογικής
Εκτιμώ ότι τα παραπάνω, είναι ακραία παρακμιακά φαινόμενα, διαμορφώνουν ωστόσο, ένα κλίμα παραλυτικής αδιαφορίας στον ελληνικό πληθυσμό. Ενδεχομένως, να είναι και πιο διαβρωτικός, από τις απειλές του Ταγίπ Ερντογάν. Αποτρεπτικό ανάχωμα στα παραπάνω γελοία και σαφώς υστερόβουλα, αλλά και πολλαπλώς επικίνδυνα και μάλιστα, πριν καταστούν κυρίαρχη πολιτικο-κοινωνική άποψη, είναι η συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου λογικής για τα εθνικά θέματα.
Ένα εθνικό μέτωπο λογικής που θα αποδέχεται το προφανές, ότι η Τουρκία συνιστά θανάσιμη απειλή για το ελληνικό έθνος. Είναι αυτονόητο, ότι ουδείς εχέφρων άνθρωπος προτιμά την πολεμική σύρραξη, από την ειρηνική και με βάση το διεθνές δίκαιο διευθέτηση μέσω διαλόγου των διαφορών. Άλλωστε, το διεθνές κύρος κάθε κράτους, παγκοσμίως, είναι ευθέως ανάλογο με την ικανότητά του, να υπερασπίζεται τα εθνικά του συμφέροντα.
