Το ΓΕΣ είχε αποστείλει LOR for PA (Price & Availability) στις ΗΠΑ, για την αγορά αριθμού κατευθυνόμενων ρουκετών τύπου AGR-20 APKWS II, με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση του οπλικού φορτίου και κατ’ επέκταση και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των επιθετικών ελικοπτέρων Apache και των δύο εκδόσεων, καθώς και των επιθετικής αναγνώρισης OH-58D Kiowa που απέκτησε το 2019.
Η ενέργεια είναι απολύτως λογική και επιβεβλημένη από τα δεδομένα και σύμφωνα με τις πληροφορίες του DR, η απάντηση από τις ΗΠΑ ήρθε πρόσφατα, περιλαμβάνοντας φυσικά πληροφορίες (τεχνικές και οικονομικές) μόνο για την αγορά καινούριων ρουκετών APKWS II κατευθυνόμενων μέσω λέιζερ και όχι αναβάθμισης παλιότερων Hydra 70, από τις οποίες οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διατηρούν μεγάλο απόθεμα.
Το γιατί είναι εξαιρετικά θετική η εξέλιξη αυτή εξηγείται παρακάτω. Όπως εξηγούνται και οι λόγοι για τους οποίους ως ενέργεια αποκάλυψε για άλλη μία φορά, το πόσο αλλοπρόσαλλη (κυριολεκτικά), για να μην χρησιμοποιήσουμε τη λέξη “χαοτική”, είναι η κατάσταση που επικρατεί στον ευρύτερο σχεδιασμό προμηθειών και τη συνολική κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Υπό αυτές τις συνθήκες όπως θα δούμε, μόνο για διακλαδικότητα και διαλειτουργικότητα δεν μπορούμε να μιλάμε…
Στο σχετικά νέο αυτό χαμηλού κόστους όπλο ακριβείας, το DefenceReview έχει αναφερθεί αναλυτικά πολλές φορές, παρακολουθώντας την εξέλιξή του. Μία απλή αναζήτηση με την χρήση του όρου APKWS αρκεί για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές, μαζί βέβαια με το γεγονός ότι πρόκειται για πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος, πέρα από εξαιρετικά καινοτόμο ιδέα των τεχνικών της BAE Systems και συγκεκριμένα του αμερικάνικου τμήματος της (BAE Systems Inc.).
Δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο από τη πλευρά του ΥΠΕΘΑ και του ΓΕΕΘΑ όμως. Δεν φαίνεται δηλαδή να έχουν παρακολουθήσει τις εξελίξεις στο κομμάτι αυτό. Κάτι που αποδεικνύει το δεδομένο ότι το ζήτημα της προμήθειας κατευθυνόμενων ρουκετών AGR-20 APKWS II δεν αντιμετωπίστηκε συνολικά με στόχο την κάλυψη των αναγκών και των τριών Κλάδων, αλλά εντελώς αποσπασματικά! Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για όπλο με καθαρά διακλαδικό χαρακτήρα, από τη στιγμή που μπορεί να αξιοποιηθεί από όλα σχεδόν τα ιπτάμενα μέσα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Και αυτό δεν έχει αρνητικές συνέπειες σε επιχειρησιακό μόνο επίπεδο. Έχει και σε οικονομικό και οπωσδήποτε και σε βιομηχανικό. Εξηγούμαστε με περισσότερες λεπτομέρειες. Οι ρουκέτες κατεύθυνσης λέιζερ APKWS II θα εξοπλίσουν πρώτα τα νέα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα τύπου MH-60R του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς συμπεριλήφθηκαν στην LOR για την προμήθειά τους και μέσω αυτής λήφθηκε και η σχετική αδειοδότηση εξαγωγής.
Το σημαντικό και εξόχως εύλογο ερώτημα που προκύπτει βέβαια, είναι το γιατί δεν ζητήθηκε μέσω της προμήθειας των MH-60R, η αγορά μεγαλύτερου αριθμού APKWS II, προκειμένου να εξοπλιστούν και τα ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού, αλλά και τα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας. Από τη στιγμή που μελλοντικά (άγνωστο πότε…) τα ελληνικά F-16 θα ανακτήσουν την ικανότητα αυτόνομης κατάδειξης στόχων με λέιζερ, μέσω ατρακτιδίων στοχοποίησης (TGP) τύπου SNIPER και από τη στιγμή που η APKWS II έχει ήδη πιστοποιηθεί για την προσβολή UAV και Drones (https://defencereview.gr/i-bae-systems-dokimase-me-epitychia-kateythynome/), δεν βλέπουμε λόγους για τους οποίους το όπλο αυτό θα άφηνε την Πολεμική Αεροπορία αδιάφορη.
Τέλος, οι αναφορές που έχουν γίνει από το DR, σχετικά με την προοπτική αναβάθμισης των 20 εκπαιδευτικών T-6A Texan II που έχει σε αδράνεια η Πολεμική Αεροπορία, σε AT-6E Wolverine, το επιθετικό αεροσκάφος χαμηλού κόστους αγοράς και χρήσης που εξετάζει η USAF και έχουν ήδη αγοράσει η Τυνησία (https://defencereview.gr/tessera-aeroskafi-eggys-ypostirixis-at-6/) και η Ταϊλάνδη, περιλαμβάνουν και τη δυνατότητα των αεροσκαφών αυτών να φέρουν καλάθους ρουκετών Hydra 70, σε συνδυασμό με πυργίσκους ηλεκτροοπτικών που διαθέτουν και καταδείκτες λέιζερ.
Σε παλιότερο, πραγματικά πλήρες και απόλυτα λεπτομερές αφιέρωμα του DR (https://defencereview.gr/kateythynomenes-royketes-apkws-ii-to-pyrom/) για τις κατευθυνόμενες μέσω λέιζερ ρουκέτες APKWS II, σημειώναμε ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν απόθεμα μεγαλύτερο των 15.000 μονάδων. Βάσει των πρόσφατων εξελίξεων, στελέχη της BAE Systems Inc. επισκέφθηκαν εγκαταστάσεις των ΕΑΣ στη χώρα μας προς διερεύνηση προοπτικής συνεργασίας στο πλαίσιο ενός δυνητικού προγράμματος αναβάθμισης μέρους της ποσότητας ρουκετών Hydra 70 με τη συλλογή APKWS II, με το μισό του κόστους αγοράς νέων ρουκετών του τύπου αυτού!
Στο ίδιο αφιέρωμα του DR, είχαν μάλιστα παρατεθεί και αριθμοί. Παρά το γεγονός αυτό, εξ όσων γνωρίζουμε (οποιαδήποτε επίσημη και με στοιχεία διάψευση είναι ευπρόσδεκτη), σε καμία από τις δύο ξεχωριστές LOR που είχαν αποσταλεί στις ΗΠΑ (για τα ΜΗ-60R με τα συστήματα και τα όπλα τους και για τις APKWS II των Apache και Kiowa της Αεροπορίας Στρατού), δεν υπήρχε αίτημα για την κατάθεση τεχνικών και οικονομικών στοιχείων για την αναβάθμιση μέρους του ελληνικού αποθέματος των Hydra 70 σε APKWS II!
Ένα τέτοιο αίτημα είναι επιβεβλημένο για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι βέβαια αμιγώς επιχειρησιακός αφού η APKWS II είναι πραγματικός πολλαπλασιαστής ισχύος. Για αυτό το λόγο έχει υιοθετηθεί ευρύτατα και εντός ελάχιστου χρόνου από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, επάνω σε όλους σχεδόν τους τύπους μαχητικών/επιθετικών αεροσκαφών και φυσικά και ελικοπτέρων.
Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι ο μεγάλος όγκος πυρός ενός αεροσκάφους (αεροπλάνου ή ελικοπτέρου), φορτωμένου με δύο καλάθους των 19 ρουκετών, πλέον μέσω της κεφαλής καθοδήγησης της APKWS II, συνδυάζεται και με ασύγκριτα μεγαλύτερη ακρίβεια προσβολής μεμονωμένων στόχων! Η μεγάλη ισχύς πυρός δηλαδή είναι απόλυτα εκμεταλλεύσιμη και μάλιστα σε σχετικά μεγάλες αποστάσεις (https://defencereview.gr/nea-ekdosi-ayximenoy-velinekoys-ton-k/) .
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να υπογραμμιστεί, είναι το ότι η BAE Systems εξακολουθεί να εξελίσσει τη ρουκέτα APKWS II, με στόχο να προσφέρει και τη δυνατότητα αναβάθμισης και της γόμωσής της. Της πολεμικής κεφαλής που μπορεί να είναι θραυσματογόνος εκρηκτική, ή διατρητική εναντίον σκληρών (θωρακισμένων) στόχων. Επειδή στο αφιέρωμα του DR της προηγούμενης εβδομάδας, στην πραγματική επιχειρησιακή αξία και το μέλλον των επιθετικών ελικοπτέρων (https://defencereview.gr/epithetika-elikoptera-perissoteres-p/), σχολιάστηκε εκτεταμένα η ανάγκη ανάσχεσης ενδεχόμενων τουρκικών αποβατικών ενεργειών, επισημαίνεται ότι η APKWS II αποτελεί ένα από τα ιδανικότερα όπλα για την κάλυψη της ανάγκης αυτής.
Μεγάλος όγκος πυρός, με μεγάλη ακρίβεια σε ικανές αποστάσεις και με χαμηλό κόστος… Δυνατότητες ιδανικές όχι μόνο για τα επιθετικά, αλλά για κάθε ελικόπτερο ή αεροπλάνο που μπορεί να φέρει οπλικό φορτίο! Κατόπιν όλων των παραπάνω, θα περιμέναμε ένα τέτοιο όπλο/πυρομαχικό τεράστιας επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας και ευελιξίας ιδίως για το νησιωτικό ελληνικό χώρο, να αντιμετωπιστεί συνολικά και με τη δέουσα έμφαση από το ΓΕΕΘΑ και το ΥΠΕΘΑ. Αντί αυτού διαπιστώνεται ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Με ότι αυτό συνεπάγεται σε πολλαπλά επίπεδα…
Η Ελλάδα οφείλει κατά την άποψη του DR να ζητήσει συνολική προσφορά, όχι μόνο για να εξοπλίσει με καινούριες APKWS II τα ιπτάμενα μέσα των Ενόπλων της Δυνάμεων, αλλά και για να επιτύχει σημαντικές και ζωτικής σημασίας οικονομίες κλίμακας προς όφελος της οικονομίας της και της αμυντικής της βιομηχανίας. Πρόκειται για πρόγραμμα με ιδανική σχέση κόστους – απόδοσης που ταιριάζει απόλυτα στις ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες και παράλληλα δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει απαρέγκλιτα η ελληνική άμυνα. Κατ’ αντιστοιχία με την απόλυτη και άμεση ανάγκη εκσυγχρονισμού των συστημάτων RM-70 του ελληνικού Πυροβολικού…
