Η ταφή του υποσμηναγού Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα πραγματοποιήθηκε σήμερα, Πέμπτη 2 Ιανουαρίου, λίγο μετά τις 12:30, στο κοιμητήριο του Αγίου Ιωάννη Πικερνίου Μαντινείας, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Τα λόγια του συμμαθητή του αντιπροσωπευτικά:
«Αξέχαστε Μάριε-Μιχαήλ, κανείς πόνος δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτόν που βιώνουμε εδώ η οικογένεια οι συνάδελφοι και οι φίλοι σου. Η είδηση του θανάτου γέμισε με θλίψη. Στάθηκες ως θαυμάσιος άνθρωπος και συνεργάτης ενώ παράλληλα ήσουν υπόδειγμα τέκνου. Αείμνηστε Μάριε-Μιχαήλ η μοίρα σου έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής αφήνοντας κενό στην οικογένειά σου και την Πολεμική Αεροπορία. Εμείς θρηνούμε και πενθούμε τη λεβεντιά που χάθηκε, τον άνθρωπο, τον γιο, τον αξιωματικό που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι. Η οικογένειά σου που σε στήριζε και σε καμάρωνε χάνει ξαφνικά ένα τέκνο που ξεχώριζε. Την Δευτέρα πέρασες στην αιωνιότητα και στην ιστορία. Την αγάπη μας την είχες και θα την έχεις για πάντα. Η οικογένεια σου και τα στελέχη της ΠΑ θα σε διαφυλάσσουν στη μνήμη τους. Η πατρίδα σε κατατάσσει στους ήρωες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της».
Εκ μέρους του defencereview.gr εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους οικείους του πεσόντα κατά την εκτέλεση του καθήκοντος Υποσμηναγού (Ι) Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα καθώς και στη μεγάλη οικογένειας της Πολεμικής Αεροπορίας.
Θα αφιερώσουμε ένα μικρό απόσπασμα από τον παλιό μας φίλο, συνάδελφο και θανόντα το 2009 από την ανίατη ασθένεια εκδότη της Στρατηγικής και πιο πρόσφατα της Ελληνικής Άμυνας Γιώργο Ν. Χριστογιαννάκη που γράφτηκε τον Νοεμβριο 1997 για τους Ιπτάμενους της ΠΑ.
Εννιά φορές το βάρος μου σηκώνω αίρων τις αμαρτίες που μ’ αναθέσανε γενιές χαμένες σε μια στροφή το μάτι μου καρφώνω σε εικονικά τετράγωνα αιχμαλωτίζοντας κουκίδες ξένες. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία μάρτυράς μου η ιδρωμένη φόρμα οι κρύες αίθουσες των readiness και τα ονόματα των συναδέλφων στα Ηρώα. Το μόνο που δεν σκέπτομαι είναι να πεθάνω αν και μπορεί κι αυτό αναπάντεχα να γίνει κι αν τα g δεν μ’ αφήνουν να ανασάνω πολλά περιθώρια η ευθύνη δεν μού δίνει Μπαίνω στο merge, «Γιάννη άφησε τον δικό μου», έχει λιακάδα μα εδώ θυμίζει μπόρα, μου αρκεί που τρία λεπτά οι ουρανοί είναι δικοί μου, κι εσύ εχθρέ είσαι kill από ώρα.
