Στη γη της γενέτειράς του, στο ορεινό χωριό Γρανίτη, στο Νευροκόπι της Δράμας, αναπαύεται από το μεσημέρι ο κυβερνήτης του μοιραίου Phantom F4 Ευστάθιος Τσιτλακίδης, που έχασε τη ζωή του μαζί με τον υποσμηναγό Μάριο-Μιχαήλ Τουρούτσικα σκοτώθηκαν την περασμένη Δευτέρα, κατά τη συντριβή του αεροσκάφους τους, ανοιχτά της Ανδραβίδας.
Επικήδειο εκφώνησε κι ένας συνάδελφός του από τη Σχολή Ικάρων, ο οποίος -μεταξύ άλλων- τόνισε: «Το θλιβερό άγγελμα του θανάτου σου πότισε με απεραντή θλίψη και ανείπωτο πόνο τις καρδιές της οικογένειας σου, των φίλων σου και των συναδέλφων σου στην Πολεμική Αεροπορία. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας σους στάθηκες κοντά σε όλους ως θαυμάσιος άνθρωπος, άριστος συνάδελφος και συνεργάτης υπηρετώντας άοκνα την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις ενώ ήσουν υπόδειγμα τέκνου για τους γονείς σου. Για 10 χρόνια υπηρέτησες στην 120 πτέρυγα αέρος και στην 117 ΠΜ.
Η μοίρα δεν σε άφησε να ολοκληρώσεις το θαυμαστό έργο σου πάνω στα ατσάλινα φτερά σου αφήνοντας ένα κενό στην οικογένειά σου και την Πολεμική Αεροπορία. Υπήρξες έντιμος και ευθύς χαρακτήρας, ειλικρινής στις σχέσεις σου. Θρηνούμε τη λεβεντιά που χάθηκε, τον γιο, τον φίλο, τον αξιωματικό που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι. Η οικογένειά σου που μέχρι σήμερα σε στήριζε με περίσσευμα ψυχής χάνει ένα εκλεκτό τέκνο. Το ήθος και η ευγένειά σου ξεχώριζε. Πέρασες στην αιωνιότητα και την ιστορία αλλά την αγάπη μας την είχες στη ζωή θα την έχεις για πάντα. Τη θύμισή σου δεν θα την ξεχάσουν οι λατρεμένοι γονείς και οι συνάδελφοί σου.
Η πατρίδα μας σε κατατάσσει ανάμεσα στους ηρώες που θυσιάστηκαν για να διατηρήσει την ελευθερία της. Η Πολεμική Αεροπορία χάνει ένα αξίοτατό στέλεχός της. Η μοίρα του ανθρώπου είναι τέτοια, έρχεται και φεύγει χωρίς να τελειώσει τα όνειρά του. Με μεγάλη θλίψη σου απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της μακεδονικής γης που θα σε σκεπάσει. Ο πανάγαθος Θεός ας δίνει δύναμη στους γονείς σου».
Εκ μέρους του defencereview.gr εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους οικείους του πεσόντα κατά την εκτέλεση του καθήκοντος Σμηναγού (Ι) Ευστάθιου Τσιτλακίδη καθώς και στη μεγάλη οικογένειας της Πολεμικής Αεροπορίας.
Θα αφιερώσουμε όπως κάναμε και χθες ένα μικρό απόσπασμα από τον παλιό μας φίλο, συνάδελφο και θανόντα το 2009 από την ανίατη ασθένεια εκδότη της Στρατηγικής και πιο πρόσφατα της Ελληνικής Άμυνας Γιώργο Ν. Χριστογιαννάκη που γράφτηκε τον Νοεμβριο 1997 για τους Ιπτάμενους της ΠΑ.
Εννιά φορές το βάρος μου σηκώνω αίρων τις αμαρτίες που μ’ αναθέσανε γενιές χαμένες σε μια στροφή το μάτι μου καρφώνω σε εικονικά τετράγωνα αιχμαλωτίζοντας κουκίδες ξένες. Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία μάρτυράς μου η ιδρωμένη φόρμα οι κρύες αίθουσες των readiness και τα ονόματα των συναδέλφων στα Ηρώα. Το μόνο που δεν σκέπτομαι είναι να πεθάνω αν και μπορεί κι αυτό αναπάντεχα να γίνει κι αν τα g δεν μ’ αφήνουν να ανασάνω πολλά περιθώρια η ευθύνη δεν μού δίνει Μπαίνω στο merge, «Γιάννη άφησε τον δικό μου», έχει λιακάδα μα εδώ θυμίζει μπόρα, μου αρκεί που τρία λεπτά οι ουρανοί είναι δικοί μου, κι εσύ εχθρέ είσαι kill από ώρα.
