Η σημερινή δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου αποτέλεσε αφορμή για το παρακάτω σύντομο σχόλιο από το defencereview.gr. «Για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δεν υφίστανται αμφισβητήσεις και, πολύ περισσότερο, γκρίζες ζώνες σε ότι αφορά τα σύνορά μας – άρα και τα θαλάσσια – με τις γειτονικές μας χώρες, κατά συνέπεια δε και με την Τουρκία. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της, όποτε το κρίνει σκόπιμο και με τον θεσμικό τρόπο που κρίνει πρόσφορο». Το μήνυμα αυτό έστειλε εκ νέου σήμερα προς την Τουρκία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την αντιφώνησή του στη διάρκεια της τελετής ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη του δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, που του απένειμε και το χρυσό μετάλλιο του δήμου.
Καλό το Διεθνές Δίκαιο αλλά το σέβεται η Τουρκία; Βλέπετε εσείς κύριε Προκόπη Παυλόπουλε να το σέβεται; Σέβεται το διεθνές δίκαιο η Τουρκία στη Κύπρο; Μήπως κύριε Παυλόπουλε οι αναμασημένες δηλώσεις περί διεθνούς δικαίου και σεβασμού σε αυτό έχουν καταντήσει κουραστικές; Που εν πάσει περιπτώσει τηρεί και εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο η Τουρκία;
Είναι γνωστό πως η διπλωματία για να υποστηρίζεται θέλει στρατιωτική ισχύ. Η τελευταία είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για τη διασφάλιση της αποτρεπτικής πολιτικής.
Ως πολιτικός κόσμος κύριε Προκόπη Παυλόπουλε τι έχετε κάνει για την άμυνα της χώρας τα τελευταία χρόνια; Ακόμα κύριε Παυλόπουλε εκκρεμούν συμβάσεις τεχνικής υποστήριξης, εκσυγχρονισμοί, προμήθειες πυρομαχικών και εκσυγχρονισμοί οπλικών συστημάτων για να μην απαξιωθούν επενδύσεις δις του ελληνικού λαού.
Εκτός και εάν νομίζουμε πως επειδή θα εκσυγχρονίσουμε τα ΑΦΝΣ και τα F-16 μετά από χίλιες καθυστερήσεις τα λύσαμε τα προβλήματα μας…
Έχει αντιληφθεί ο πολιτικός κόσμος τι σημαίνει πραγματικά η λέξη αποτροπή; Έχει κατανοήσει ο πολιτικός κόσμος πως η αποτροπή συνεπάγεται θυσίες: οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές;
Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στις μεγάλες εξοπλιστικές δαπάνες των ετών 1996-2004 αλλά σε μια συνετή εξοπλιστική πολιτική με συνέπεια και συνέχεια. Από το 2005 έχουμε να εντάξουμε νέο οπλικό σύστημα κύριε Παυλόπουλε.
Όμως για να λέμε και την αλήθεια καλά που έγιναν τότε κάποιες αγορές και σήμερα έχουμε την αποτροπή που έχουμε.
Ναι δόθηκαν μίζες και ναι υπάρχουν σκάνδαλα και φυσικά πρέπει να τιμωρηθούν όσοι καταχράστηκαν τα χρήματα του ελληνικού λαού. Όμως αυτό δεν αναιρεί την αναγκαιότητα των εξοπλισμών. Όπως δεν αναιρεί την αναγκαιότητα των δαπανών για την υγεία οι μίζες και τα σκάνδαλα στο ΚΕΕΛΠΝΟ και το ΕΣΥ με την υπέρογκη φαρμακευτική δαπάνη. Ή μήπως στα δημόσια έργα δεν δόθηκαν μίζες;
Ναι τα χρήματα που υπήρχαν δεν υπάρχουν αλλά όλα είναι ζήτημα ιεράρχησης αναγκών και προτεραιοτήτων ως προς την εύρεση οικονομικών πόρων.
Θέλησε ποτέ ο πολιτικός κόσμος να συναινέσει πως οι αμυντικές δαπάνες και οι εξοπλισμοί είναι απαραίτητοι όταν έχουν γείτονες όπως η Τουρκία με επεκτατικές και αναθεωρητικές βλέψεις; Εκτός και εάν νομίζουμε πως με τον κατευνασμό και την υποχωριτικότητα θα συνετίσουμε τη Τουρκία…
Ή όλα είναι με γνώμονα τους ψήφους και το πολιτικό κόστος; Γιατί από τις απανωτές μειώσεις θητείας η επάνδρωση σε ΑΣΔΕΝ και Δ Σώμα είναι σε οριακά επίπεδα!
Ρητορικά ερωτήματα επ αφορμής της δήλωσης του κυρίου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της.
Κύριε Παυλόπουλε και κύριοι του πολιτικού συστήματος θέλετε να γραφθείτε στην Ελληνική Ιστορία ως τον Νέβιλ Τσάμπερλεν που οι κατευναστικές πολιτικές με αποκορύφωμα τη Συμφωνία του Μονάχου αντί να περιορίσουν την Γερμανική επεκτατικότητα του Γ Ράιχ την αύξησαν και την έφτασαν στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ή ως Ουίνστον Τσώρτσιλ;
Θα σας θυμίσουμε κάτι απολύτως επίκαιρο όσο ποτέ εν όψει της τουρκικής κλιμάκωσης. Στις 13 Μαίου 1940 όταν τα Γερμανικά τεθωρακισμένα σαρώνουν τη Δυτική Ευρώπη, ο νέος πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ, στην ομιλία του Κοινοβούλιο, υπόσχεται στους συμπατριώτες του «τίποτε άλλο εκτός από αίμα, πόνο, δάκρυα και ιδρώτα».
Ας παραδειγματιστούμε. Καλή σας ημέρα!
