Η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία βρίσκεται σε φάση ανανέωσης του οπλοστασίου της, μέσω της προμήθειας μαχητικών αεροσκαφών F-35A Lightning II και της απόσυρσης παλαιότερων εκδόσεων μαχητικών F-16. Επίσης εξετάζει την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών F-15. Πέραν αυτών, το Ισραήλ στρέφεται και προς την προμήθεια σύγχρονων πυραύλων, έτσι ώστε να αντισταθμίσει τις αντίστοιχες κινήσεις των αραβικών κρατών της περιοχής.
Το 1968 το Ισραήλ ένταξε σε υπηρεσία τους αμερικανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς AIM-7 Sparrow. Το επιχειρησιακό πλεονέκτημα των AIM-7 Sparrow άρχισε να αμβλύνεται, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν τα αραβικά κράτη άρχισαν να εντάσσουν σε υπηρεσία τους πυραύλους R-23, R-40 και λίγο αργότερα τους R-27. Ειδικά ο R-40 είχε μεγαλύτερη εμβέλεια από τον AIM-7 Sparrow, αν και υπηρετούσε σε μικρούς αριθμούς στα συριακά MiG-25.
Η απάντηση του Ισραήλ ήταν ο πύραυλος AIM-120 AMRAAM (Advanced Medium Range Air-Air Missile), τον οποίο απέκτησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σήμερα το Ισραήλ διατηρεί σε υπηρεσία την έκδοση AIM-120C AMRAAM. Από την άλλη, τα αιγυπτιακά MiG-29M και τα συριακά MiG-29SMT ενσωματώνουν πυραύλους με μεγαλύτερο βεληνεκές και ίσως καλύτερες επιδόσεις. Να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος ενδιαφέρεται και για τα Su-35, σε συνδυασμό με τους προηγμένους πυραύλους R-37M μέγιστου βεληνεκούς 400 χιλιομέτρων.
Τα αιγυπτιακά Rafale χρησιμοποιούν τους MICA, ενώ στο μέλλον θα χρησιμοποιούν και τους Meteor. Οι επιλογές του Ισραήλ, έναντι αυτής της απειλής, είναι η αναβάθμιση των AIM-120C AMRAAM, στο επίπεδο AIM-120D AMRAAM, όταν η Ουάσιγκτον εγκρίνει την εξαγωγή του. Εναλλακτικά μπορεί να επιλέξει άλλο πύραυλο, όπως το Peregrine της Raytheon (υπό ανάπτυξη, διάδοχος του AIM-120 AMRAAM), το AIM-260 της Lockheed Martin (υπό ανάπτυξη, επίσης διάδοχος του AIM-120 AMRAAM) ή το Meteor, που είναι συμβατό με τα F-35.
Παράλληλα, και σε επίπεδο παθητικής άμυνας, το Ισραήλ μπορεί να επενδύσει στη λύση του συστήματος David’s Sling, των Rafael και Raytheon, βεληνεκούς 40-300 χιλιομέτρων. Το σύστημα εντάχθηκε σε υπηρεσία το 2017 και θα αντικαταστήσει τα Hawk και τα Patriot. Το David’s Sling χρησιμοποιεί τον πύραυλο Stunner, το οποίο, σύμφωνα με τη Raytheon, μπορεί να τροποποιηθεί σε πύραυλο αερομαχίας και να πιστοποιηθεί στα ισραηλινά F-16, F-15 και F-35. Ο Stunner ενσωματώνει κινητήρα με ικανότητα αυξομείωσης της ώσης εν πτήση επιτρέποντας στον πύραυλο να πραγματοποιεί υψηλές επιταχύνσεις και ακραίους ελιγμούς, ιδιαίτερα κατά την τερματική φάση. Η συνθήκη αυτή είναι σημαντική καθώς ο Stunner δεν ενσωματώνει πολεμική κεφαλή αλλά αναχαιτίζει με την κινητική ενέργεια.
Στην έκδοση αερομαχίας ο Stunner θα ενσωματώνει, πιθανότατα, πολεμική κεφαλή, άρα θα έχει μικρότερη εμβέλεια, αλλά αυξημένη φονικότητα και πιθανότητα προσβολής. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του Stunner είναι το σύστημα καθοδήγησης που ενσωματώνει. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιεί συνδυασμό υπέρυθρου συστήματος καθοδήγησης και ραντάρ τεχνολογίας AESA (Active Electronically Snanned Array). Επικουρικά ενσωματώνει και σύστημα ζεύξης δεδομένων για ανανέωση δεδομένων, εν πτήση, είτε από άλλα φίλια αεροπορικά μέσα ή από κέντρα διοίκησης και ελέγχου στο έδαφος.
