Τις τελευταίες ημέρες έγινε πρωτοσέλιδο στην Ευρώπη, η σύλληψη της καπετάνισσας του υπό Ολλανδική σημαία Γερμανικών συμφερόντων πλοίου, που περισυνέλεγε παράνομους μετανάστες από τη θάλασσα και τους μετέφερε στην Ιταλία.
Η Carola Rackete ήταν η επαγγελματίας κυβερνήτης του πλοίου Sea-Watch 3 που μετέφερε 53 παράνομους μετανάστες από τα ανοιχτά της Λιβύης στην Ιταλία. Το πλοίο που φέρει την Ολλανδική σημαία, ανήκει στην Γερμανική ΜΚΟ Sea-Watch που από το 2014 δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο θάλασσα. Η ΜΚΟ υποστηρίζει πως διασώζει μετανάστες που επιχειρούν το επικίνδυνο ταξίδι από την Αφρική στην Ευρώπη.
Το πλοίο της Carola Rackete επί 17 ημέρες βρισκόταν στα ανοιχτά της Ιταλίας και παρά την απαγόρευση ελλιμενισμού του, η κυβερνήτης αποφάσισε να δέσει σε λιμάνι της Σικελίας. Έτσι, οι Ιταλικές Αρχές την συνέλαβαν και πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με φυλάκιση ως 10 έτη.
Η Rackete ισχυρίστηκε πως η κατάσταση στο πλοίο ήταν απελπιστική, ενώ φοβήθηκε πως θα υπήρχαν αυτοκτονίες μεταξύ των μεταναστών και γι’ αυτό «μπούκαρε» στο Ιταλικό λιμάνι, παρά την προσπάθεια της Ιταλικής ακτοφυλακής να εμποδίσει τον ελλιμενισμό του Sea-Watch 3 με ένα δικό της πλοίο.
Με βίντεο που ανήρτησε στο Facebook ο Matteo Salvini είπε πως «θα χρησιμοποιήσουμε κάθε νόμιμο τρόπο για να σταματήσουμε κάθε παράνομο πλοίο που θέτει σε κίνδυνο δεκάδες μετανάστες εξαιτίας ενός βρώμικου πολιτικού παιχνιδιού».
Το πλοίο Sea-Watch 3 στις 12 Ιουνίου περισυνέλεξε στα ανοιχτά της Λιβύης από μια φουσκωτή βάρκα 53 μετανάστες. Η κυβερνήτης του πλοίου αρνήθηκε να μεταφέρει τους μετανάστες στην Τρίπολη της Λιβύης (που ήταν πολύ κοντά) και επέμεινε να τους μεταφέρει στην Λαμπεντούσα της Ιταλίας.
Η εκπρόσωπος της ΜΚΟ στην Ιταλία είπε πως η Τρίπολη της Λιβύης δεν είναι ασφαλής πόλη και γι’ αυτό το πλοίο κατευθύνθηκε στην Ιταλία. Τελικά, από τους 53 μετανάστες που αρχικά είχαν περισυλλεγεί, οι 13 είχαν ήδη μεταφερθεί στην Ιταλία λόγω προβλημάτων υγείας, ενώ οι 40 αποβιβάστηκαν στην Σικελία.
Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει διαμάχη στην ΕΕ μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν πως η δεν είναι δυνατό να συνεχίζονται οι παράνομες μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη και αυτών που υποστηρίζουν πως είναι υποχρέωσή μας η διάσωση όσων κινδυνεύουν στη θάλασσα.
Τελικά, η Carola Rackete αφέθηκε ελεύθερη, ενώ αναμένεται σύντομα να απελαθεί από την Ιταλία.
Τι συμβαίνει όμως με τις ΜΚΟ που ανέλαβαν να «διασώζουν» περισυλλέγοντας όσους προσπαθούν να διασχίσουν τη Μεσόγειο και να φτάσουν παράνομα στην Ευρώπη;
Αρχικά εξετάσαμε ποια είναι η ΜΚΟ Sea-Watch.org στην οποία ανήκει το πλοίο, από πού χρηματοδοτείται και ποια (ίσως) συμφέροντα εξυπηρετεί.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην ιστοσελίδα της η Γερμανική ΜΚΟ Sea-Watch, ιδρύθηκε το 2014 με σκοπό να διασώζει ανθρώπους στην κεντρική Μεσόγειο, απαιτεί οι διασώσεις να γίνονται από την ΕΕ και προωθεί τη δημιουργία ασφαλών μεταναστευτικών οδών.
Η ΜΚΟ χρηματοδοτείται από προσφορές ιδιωτών, των οποίων τα ονόματα δεν αποκαλύπτει βάσει νόμου. Οι προσφορές γίνονται μέσω πιστωτικών καρτών ή τραπεζικών λογαριασμών και ξεκινούν από τα 25 ευρώ και μπορεί να είναι επαναλαμβανόμενες.
Το πλοίο Sea-Watch 3 ξεκινά από τη Μάλτα και κατευθύνεται σε μια ζώνη 24 μιλίων από τις ακτές της Λιβύης όπου επιχειρεί. Με χρήση ραντάρ, με ειδικές κάμερες υψηλής ανάλυσης και με κιάλια αναζητούν όσους ίσως βρίσκονται σε κίνδυνο και αναλαμβάνουν να τους διασώσουν.
Η ΜΚΟ υποστηρίζει πως από το 2015 έχει σώσει περισσότερους από 37.000 ανθρώπους χάρη στα χρήματα των προσφορών που λαμβάνει.
Το 2017 τα έσοδα της ΜΚΟ ήταν 1.608.109,23 ευρώ και τα έξοδα 1.954.316,42 ευρώ. Δηλαδή υπήρχε ζημία της τάξης των 346.207,19 ευρώ!
Το 2018 τα έσοδα της ΜΚΟ ήταν 1.797.388,49 ευρώ και τα έξοδα 1.403.409,26 ευρώ. Δηλαδή υπήρχαν κέρδη της τάξης των 393.979,23 ευρώ!
Επομένως, η ΜΚΟ κάλυψε τη ζημιά του 2017 και αποκόμισε κέρδη ύψους 47.772,04 ευρώ. Τα χρήματα αυτά σίγουρα δεν είναι πολλά, όμως, είναι βέβαιο πως οι άνθρωποι που δεν είναι εθελοντές, αλλά εργάζονται για την ΜΚΟ, έχουν πληρωθεί κανονικά.
Η ΜΚΟ διαθέτει και αεροπλάνο για να επιτηρεί την Μεσόγειο. Η επιχείρηση ονομάζεται Moonbird και έχει σκοπό να βοηθήσει στον εντοπισμό όσων χρειάζονται βοήθεια, αλλά και να ελέγχει αν γίνονται παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις Ευρωπαϊκές Αρχές ή τις Αρχές της Λιβύης. Η επιχείρηση Moonbird υποστηρίζεται οικονομικά και από την Προτεσταντική Εκκλησία της Γερμανίας, η οποία έχει χορηγήσει στην ΜΚΟ 100.000 ευρώ.
Η περιοχή της δράσης της ΜΚΟ βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές της Λιβύης, όπως φαίνεται και στην εικόνα. Απορίας άξιο είναι, γιατί η ΜΚΟ σώζει ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο μεταφέροντάς τους στην Ιταλία σε απόσταση 400 περίπου χιλιομέτρων και δεν τους επιστρέφει στη Λιβύη που απέχει λιγότερο από 50 χιλιόμετρα…
Ο ερευνητικός οργανισμός GEFIRA ερεύνησε τη δράση 15 πλοίων που ανήκουν σε διάφορες ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Μεσόγειο και κατέληξε σε ανησυχητικά συμπεράσματα.
Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν πως οι ΜΚΟ, η μαφία και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταφέρουν στην Ευρώπη χιλιάδες παράνομους μετανάστες, υποστηρίζοντας πως τους διασώζουν. Μάλιστα πολλές φορές υπάρχει συντονισμός της δράσης τους, ακόμη και με την Ιταλική Ακτοφυλακή.
Τα πλοία με τους μετανάστες, κατευθύνονται σε «σημεία διάσωσης» ακόμη και όταν οι μετανάστες βρίσκονται ακόμη στην Λιβύη. Τα πλοία ξεκινάνε από την Ιταλία, κατευθύνονται στην Λιβύη, παραλαμβάνουν τους μετανάστες και αντί να τους πάνε στο πλησιέστερο ασφαλές σημείο (η Τυνησία απέχει 60 μίλια) τους μεταφέρουν στην Ιταλία που απέχει 260 μίλια.
Οι ΜΚΟ που τέθηκαν υπό παρακολούθηση για 2 μήνες ήταν:
MOAS, Jugend Rettet, Stichting Bootvluchting, Médecins Sans Frontières, Save the Children, Proactiva Open Arms, Sea-Watch.org, Sea-Eye και Life Boat.
Στους 2 αυτούς μήνες, τουλάχιστον 39.000 άνθρωποι μεταφέρθηκαν από την Αφρική στην Ιταλία.
Δείτε ΕΔΩ το video με τη δράση των πλοίων των ΜΚΟ που τέθηκαν υπό παρακολούθηση.
Η οργάνωση GEFIRA υποστηρίζει πως ο σκοπός των ανθρώπων πίσω από τις ΜΚΟ δεν είναι ξεκάθαρος. Ίσως, σκοπός τους να είναι τα χρήματα. Ίσως, να κρύβονται πολιτικά κίνητρα. Το μόνο σίγουρο, σύμφωνα με την GEFIRA, είναι πως οι περισσότεροι μετανάστες δεν δικαιούνται άσυλο και θα καταλήξουν να περιφέρονται σε πόλεις της Ευρώπης, θέτοντας σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Ευρώπης εγείροντας ρατσιστικές εντάσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βοηθά όσους μεταφέρουν μετανάστες στην Ευρώπη, καθώς υπάρχει νομοθεσία (EU resolution On Search and Rescue), σύμφωνα με την οποία «τα ιδιωτικά πλοία που διαχειρίζονται ΜΚΟ και βοηθούν στις θαλάσσιες διασώσεις στην Μεσόγειο, δεν θα πρέπει να τιμωρούνται επειδή προσφέρουν βοήθεια».
Τελικά, ποιος βρίσκεται πίσω από τις ΜΚΟ και την δράση τους στην μεταφορά μεταναστών στην Ευρώπη; Πως μπορεί να διασφαλιστεί πως κάποιος μετανάστης δεν θα προχωρήσει σε μια γενναία «δωρεά» προς κάποια ΜΚΟ, η οποία θα αναλάβει να τον «διασώσει» λίγο έξω από την Λιβύη και θα τον μεταφέρει με ασφάλεια στην Ιταλία; Τα ερωτήματα αυτά θα πρέπει να απαντηθούν από την ΕΕ που έχει θέσει υπό την προστασία της τις ΜΚΟ. Όπου όμως υπάρχει χρήμα, πάρα πολύ χρήμα, όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα…
