Η Ταιβάν ανακοίνωσε ότι το πλοίο ROCS «Tan Chian» (PGG-627), το πρώτο της δεύτερης παρτίδας πλοίων πολλαπλού ρόλου κλάσης «Tuo Chiang», πραγματοποίησε με επιτυχία της πρώτες θαλάσσιες δοκιμές του. Το πρόγραμμα αφορά συνολικά στη ναυπήγηση 12 πλοίων της κλάσης. Η πρώτη παρτίδα αφορά σε επτά πλοία (ένα πρωτότυπο συν έξι μαζικής παραγωγής), ενώ η δεύτερη παρτίδα σε πέντε πλοία. Τα επτά πλοία της πρώτης παρτίδας είναι όλα σε υπηρεσία (το πρωτότυπο εντάχθηκε σε υπηρεσία τον Δεκέμβριο του 2014, ενώ τα άλλα έξι την περίοδο 2021-2024), ενώ τα πέντε πλοία της δεύτερης παρτίδας αναμένεται να έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία μέχρι το τέλος του 2026. Οι παρτίδες διαφέρουν μόνο ως προς τον οπλισμό.

Το πρωτότυπο πλοίο ενσωματώνει οκτώ πυραύλους κατά πλοίων Hsiung Feng II, μέγιστου βεληνεκούς 160-250 χιλιομέτρων, και οκτώ Hsiung Feng III, μέγιστου βεληνεκούς 100 χιλιομέτρων, ένα πυροβόλο των 76 χιλιοστών, ένα σύστημα εγγύς άμυνας Phalanx, δύο πολυβόλα M2HB Browning των 12,7 χιλιοστών και δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες Mk.32 των 324 χιλιοστών. Τα έξι πλοία που ακολούθησαν ενσωματώνουν 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς TC-2N (έως 30 χιλιόμετρα), οκτώ πυραύλους Hsiung Feng II και τέσσερις Hsiung Feng III, ένα πυροβόλο των 76 χιλιοστών, ένα σύστημα εγγύς άμυνας Phalanx και δύο πολυβόλα M2HB Browning. Τα πλοία της δεύτερης παρτίδας ενσωματώνουν 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους TC-2N, τέσσερις πυραύλους Hsiung Feng II και οκτώ Hsiung Feng III, ένα πυροβόλο των 76 χιλιοστών, ένα σύστημα εγγύς άμυνας Phalanx και ένα Sea Oryx (πυραυλικό σύστημα εγγύς προστασίας) και δύο πολυβόλα M2HB Browning.

Σχετικά με το πρόγραμμα των πλοίων «Tuo Chiang», βασική απαίτηση της Ταιβάν ήταν να είναι γρήγορα, να ενσωματώνουν χαρακτηριστικά απόκρυψης του ίχνους (Stealth) και να έχουν μεγάλη ισχύ πυρός. Επίσης επιλέχθηκε η σχεδίαση Catamaran για μεγαλύτερη σταθερότητα στη θάλασσα. Η σχεδίαση του πλοίου είναι τέτοια που δεν έχει πολλές και μεγάλες προεκτάσεις επιφανειών, ενώ τα αέρια των κινητήρων, πριν αποβληθούν, ψύχονται, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά το θερμικό ίχνος τους, άρα και η πιθανότητα εντοπισμού τους από εχθρικά ραντάρ. Η απόφαση για τη ναυπήγηση των πλοίων, τα οποία η Ταιβάν ονομάζει κορβέτες, ανακοινώθηκε τον Απρίλιο του 2010. Τα πλοία είναι εγχώριας σχεδίασης, του κέντρου NSC (Naval Shipbuilding Center), ενώ είναι ιδιαίτερα οικονομικά, καθώς το 2011 το κοινοβούλιο της Ταιβάν ενέκρινε δαπάνη $ 853,4 εκατομμύριων για τη ναυπήγηση 12 πλοίων (χωρίς υποστήριξη και όπλα), δηλαδή $ 71,1 εκατομμύρια (σε τιμές 2011).

Οι διαστάσεις του πλοίου (μήκος x πλάτος x βύθισμα) είναι 60,4 μέτρα x 14 μέτρα x 2,3 μέτρα και το εκτόπισμα του 685 τόνοι. Ενσωματώνει έναν πετρελαιοκινητήρα MTU 20V 4000 M93L μέγιστης ισχύος 5.766 ίππων και τέσσερις υδροπροωθητές (Water Jet) MJP CSU 850 μέγιστης ισχύος 8.046 ίππων έκαστος. Επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 45+ κόμβους (83+ χιλιόμετρα την ώρα) και μπορεί να επιχειρεί σε κατάσταση θαλάσσης 7, ενώ με ταχύτητα πλεύσης περί τους 22-23 κόμβους (41-43 χιλιόμετρα την ώρα) η εμβέλεια του είναι της τάξεως των 2.000 ναυτικών μιλίων (3.704 χιλιόμετρα). Απαιτεί πλήρωμα 41 άτομα. Το πλοίο ενσωματώνει και ελικοδρόμιο, αλλά όχι υπόστεγο ελικοπτέρων (το ελικοδρόμιο μπορεί να δεχθεί ελικόπτερο ή UAV). Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός του αποτελείται από ραντάρ ναυτιλίας, συρόμενο σόναρ (όχι σόναρ τρόπιδας), ραντάρ έρευνας και ελέγχου πυρός και ραντάρ ελέγχου πυρός. Επίσης ενσωματώνει 12 εκτοξευτές αναλώσιμων.