Στη διάρκεια συνέντευξης τύπου, ο Διοικητής των Πυραυλικών Δυνάμεων και του Πυροβολικού του Ρωσικού Στρατού, Αντιστράτηγος Mikhail Matveyevsky, δήλωσε ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία έρευνας και ανάπτυξης ενός νέου τακτικού πυραυλικού συστήματος το οποίο θα αντικαταστήσει τα βλήματα Iskander από το 2030 και μετά. Μέχρι τότε ο Ρωσικός Στρατός θα βασιστεί στα Iskander-M και στα αναβαθμισμένα ρουκετοβόλα της σειράς Tornado. Τα Iskander-M έχουν μέγιστο βεληνεκές 500 χιλιόμετρα και 280 χιλιόμετρα στην έκδοση εξαγωγής.

Οι Iskander αναπτύχθηκαν ως αντικαταστάτες των ORT-23 Oka και τα πρώτα συστήματα εντάχθηκαν στο Ρωσικό Στρατό το 2006. Έχει σχεδιαστεί για να προσβάλει στόχους υψηλής αξίας όπως είναι τα κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών και οι εγκαταστάσεις και τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας. Όλα τα οχήματα (εκτοξευτές και βοηθητικά) είναι επί αυτοκινούμενων τροχοφόρων οχημάτων και το σύστημα είναι εξαιρετικά ευέλικτο. Κάθε όχημα εκτόξευσης ενσωματώνει δύο βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση.

Το βλήμα ενσωματώνει κινητήρα στερεού καυσίμου και πολεμική κεφαλή βάρους 480 κιλών με αδρανειακό σύστημα καθοδήγησης. Το βλήμα μπορεί να ενσωματώσει μονοκόμματη, διατρητική πολεμική κεφαλή, διασποράς (υποπυρομαχικών) ή υψηλής εκρηκτικότητας, θραυσμάτων. Το βλήμα επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα Mach 6. Σύμφωνα με τους Ρώσους, ο Iskander παράγει μικρό ηχητικό ίχνος, ενώ μπορεί να εκτελεί, εν πτήση, απότομους ελιγμούς, έως 35g. Αυτά τα χαρακτηριστικά το καθιστούν δύσκολο στόχο για την εχθρική αντιπυραυλική άμυνα.