Όσοι στην ελληνική ελίτ είχαν την παραμικρή αμφιβολία για το πως εννοεί η Τουρκία την ελληνοτουρκική «φιλία», αντιλήφθηκαν χθες πως η πολιτική των απειλών και των εκβιασμών, που εγκαινίασε η Άγκυρα, από την εποχή ακόμα της δικτατορίας των συνταγματαρχών, δεν πρόκειται να αλλάξει.
Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ για το HELLAS JOURNAL
Στη διάρκεια των εγκαινίων του νέου ελληνικού προξενείου στη Σμύρνη, που ήταν μία ιστορική στιγμή για την Ελλάδα, τα τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα «έσκισαν» επιδεικτικά τον ουρανό. Επίσης, στη διάρκεια της παρουσίας του Έλληνα υπουργού στο τουρκικό έδαφος, οι Τούρκοι παραβίασαν προκλητικότατα τον ελληνικό εναέριο χώρο. Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που θεωρεί τους Έλληνες «κουνούπια», μίλησε για τη φιλία των δύο λαών. Οποία υποκρισία…
Η Τουρκία είναι αυτή που είναι. Επικίνδυνη χώρα που χαράσσει πολιτική και δεν την προσαρμόζει ούτε και όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις της. Όποιος βρεθεί στην εξουσία, η πολιτική έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου παραμένει η ίδια. Έντονα επιθετική και διεκδικητική. Η άλλη όψη του νομίσματος είμαστε εμείς. Μόνιμα ηττοπαθείς και με διάθεση πάντα να κάνουμε παραχωρήσεις για να έχουμε το …κεφάλι μας ήσυχο. Μόνο που όλες αυτές οι υποχωρήσεις μας έφεραν στο σημερινό σημείο:
-Στο Αιγαίο και στη Θράκη να σκεφτόμαστε ακόμα και συμβιβασμό. Αλλά συμβιβασμό με ποιους; Ένα τους δίνεις τους Τούρκους, δύο απαιτούν.
-Στην Κύπρο, εάν ψάξει κανείς σοβαρά και ερευνήσει πως βλέπουν την κατάσταση οι ξένοι στο νησί μετά την τουρκική εισβολή, θα αντιληφθεί ότι οι Έλληνες της Κύπρου ευθύνονται για την τραγωδία τους. Διότι έχουμε επιβάλει εμείς στους εαυτούς μας αυτή την άνευ προηγουμένου υποχωρητικότητα, ώστε να φτάσουμε στο σημείο εμείς οι ίδιοι να χαρίζουμε ακόμα και το 50% των εξουσιών και της Κύπρου στο 18% των Τουρκοκυπρίων και βεβαίως στη «μητέρα» Τουρκία.
Ουδείς ζητά να κάνουμε πολέμους, διότι -ας είμαστε ειλικρινείς- ΔΕΝ μπορούμε. Αλλά σίγουρα έχουμε τη δυνατότητα να αμυνθούμε στην περίπτωση που η Τουρκία επιτεθεί στο Αιγαίο και την Κύπρου. Αυτό το γεγονός θα έπρεπε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι πολιτικοί στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και κυρίως οι ελίτ των δύο χωρών, οι εκπρόσωποι των οποίων ενδιαφέρονται μόνο για το χρήμα και το κέρδος. Πιστεύουν πως οι Τούρκοι μπορούν να είναι εμπορικοί εταίροι. Πλανώνται πλάνην οικτρά και το έχει αποδείξει η πρόσφατη ιστορία. Πόσες ελληνικές επιχειρήσεις στέριωσαν στην Τουρκία; Και τι έγινε εκείνη η περίφημη συνεργασία Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων επιχειρηματιών; Τι απέδωσε. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να αλλάξουν πολιτική έναντι της κατοχικής δύναμης. Διαθέτουν πολλά ειρηνικά διπλωματικά και πολιτικά όπλα για να αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα της Τουρκίας. Και στην τουρκολάγνα Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλα διεθνή φόρα. Όσο οι κυβερνήσεις μας λένε ναι στην Τουρκία στις Βρυξέλλες, τόσο αυτή αποθρασύνεται. Το επεισόδιο στη Σμύρνη είναι χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο πολιτεύονται οι Τούρκοι.
Ο κ. Τσαβούσογλου, που σε κάθε ευκαιρία χαρακτηρίζει φίλο του τον κ. Κοτζιά, πρόσβαλε τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας. Άλλοι στη θέση του ίσως και να έφευγαν. Ο κ. Κοτζιάς διαθέτει πολιτισμό και ανεκτικότητα. Αλλά για πόσο; Διότι όταν κανείς δεν αντιδρά στις τουρκικές προσβολές, ακριβώς επειδή δεν είναι …Τσαβούσογλου και Ταγίπ Ερντογάν, που επέβαλαν δικτατορία στη χώρα τους, μπορεί να παρεξηγηθεί.
Η συμπεριφορά του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Και πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας: Οι λύσεις των εθνικών αυτών προβλημάτων, με τρόπο που θα ικανοποιείται η Τουρκία, θα είναι πληγές που δεν θα κλείσουν ποτέ για τον Ελληνισμό. Και χαίρομαι ότι ακόμα και φίλοι μου, που μου έλεγαν στο παρελθόν την κλασσική φράση «πρέπει να τα βρούμε», υποστηρίζουν τώρα μία άλλη μέθοδο αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας. Που βεβαίως δεν προϋποθέτει -και δεν πρέπει να «προϋποθέτει- πόλεμο. Διότι, όπως τόνισα παραπάνω, η Ελλάδα διαθέτει πλούσια πολιτικά και διπλωματικά μέσα για να ανταπεξέλθει στη δυσάρεστη κατάσταση που δημιουργεί η Τουρκία.
Είναι δύο οι επιλογές:
-Η συνθηκολόγηση στο Αιγαίο και την Κύπρο, που θα μας δημιουργήσει νέα προβλήματα, και
-Οι ισχυρές συμμαχίες.
Και η Ελλάδα, και η Κύπρος, σε στρατηγικό επίπεδο, διαθέτουν τα καλύτερα «οικόπεδα», για τα οποία διακαώς ενδιαφέρονται οι υπερδυνάμεις, οι οποίες πρωτίστως επιθυμούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.
Οι επιλογές για την Αθήνα και τη Λευκωσία δεν είναι πολλές. Ανάλογα με την έκβαση της σύγκρουσης της Αμερικής με την Τουρκία, θα πρέπει να ληφθούν και οι αποφάσεις… Και έχουν δίκιο οι αναλυτές που πιστεύουν, πως ακόμα και αν αλλάξει το κλίμα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις, η εμπιστοσύνη της Ουάσιγκτον στην Άγκυρα χάθηκε δια παντός. Οι Αμερικανοί αναγκαστικά θα αναζητήσουν νέους πιστούς συμμάχους…
