«Φάμπρικα» κινήτρων και εξυπηρετήσεων που είχε ως αποτέλεσμα τη λαθραία προσέλκυση μεταναστών και προσφύγων (συνήθως μέσω Τουρκίας) και τη δημιουργία δεδομένων για τη μόνιμη εγκατάστασή τους στην Ελλάδα-υπό την καθοδήγηση ΜΚΟ-είχε οργανώσει, με προσαρμογή της νομοθεσίας, η κυβέρνηση συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της, ειδικά από το 2016 και με μεγαλύτερη ένταση από το 2018 και μετά.

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ για τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Ουσιαστικά, από την πρώτη ημέρα που ένας λαθραία εισελθών μετανάστης διερχόταν τα ελληνικά χερσαία σύνορα ή πατούσε το πόδι του σε ένα νησί του Ανατολικού Αιγαίου, αμέσως μόλις υπέβαλε αίτημα ασύλου στο οικείο αστυνομικό τμήμα, αποκτούσε ΑΦΜ, άρα αποκτούσε ταυτόχρονα δικαίωμα εργασίας («πράσινη κάρτα»), ΑΜΚΑ, άρα νοσοκομειακή και ασφαλιστική κάλυψη στο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας, και δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης μέχρι τουλάχιστον την εκδίκαση του αιτήματος ασύλου του, που μπορεί να έφθανε και τα έξι χρόνια.

Πιο συγκεκριμένα, όπως αναδεικνύουν σήμερα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», με τον Νόμο 4540/2018, ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή το καλοκαίρι του 2018 και προβλήθηκε ως ενσωμάτωση στο εθνικό ∆ίκαιο παλαιότερης κοινοτικής οδηγίας του 2013, δόθηκε η δυνατότητα απόκτησης ΑΜΚΑ και ΑΦΜ από μετανάστες και πρόσφυγες από την πρώτη ημέρα άφιξής τους στην Ελλάδα. Σύμφωνα όμως με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, το δικαίωμα αυτό έχουν μόνον όσοι έχουν υποβάλει αιτήσεις «διεθνούς προστασίας» που έχουν καθυστερήσει να εξεταστούν εννέα μήνες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, χιλιάδες αλλοδαποί παραμένουν ως νόμιμα εργαζόμενοι, χωρίς να έχει κριθεί αν δικαιούνται άσυλο, λόγω των πολυετών καθυστερήσεων στις επιτροπές εξέτασης των αιτημάτων τους. Το αξιοσημείωτο είναι ότι όσο περνά ο χρόνος και διατηρούν «πράσινη κάρτα», τόσο περισσότερες πιθανότητες αποκτούν στη χορήγηση του ασύλου-διαβατηρίου για την παραμονή τους στην Ελλάδα ή τη συνέχιση του ταξιδιού τους στην Ε.Ε. και διεθνώς.

Στη «φάμπρικα» αυτή που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ τα πάντα τελούν πλέον υπό αμφισβήτηση και τα αποτελέσματα που δημιουργήθηκαν αποτελούν αντικείμενο αστυνομικής έρευνας. Και αυτό γιατί ήδη έχουν εντοπιστεί, για παράδειγμα, κατά το πρόσφατο παρελθόν, εταιρείες-μαϊμού που «κολλούν» ένσημα σε αλλοδαπούς λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα υψηλά ποσοστά από τα διάφορα επιδόματα (κοινωνικής αλληλεγγύης, ενοικίου κ.λπ.) που τους χορηγούνται.

ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ

Στο επίκεντρο των αλλαγών που επιχειρούνται βρίσκεται το Αρ. 15 του επίμαχου νόμου (Ν. 4540/2018), το οποίο ορίζει ότι οι αιτούντες απασχόληση «έχουν πρόσβαση στην εργασία υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις του Αρ. 71 του Ν. 4375/2016», που επίσης έχει θεσπισθεί επί ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό το άρθρο (Αρ. 71) αναφέρει: «Οι αιτούντες διεθνή προστασία, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας κατάθεσης της αίτησης διεθνούς προστασίας … και εφόσον κατέχουν “δελτίο αιτούντος διεθνή προστασία” ή “δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού” … έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε εξαρτημένη εργασία ή στην παροχή υπηρεσιών ή έργου». Δηλαδή, δεν τίθεται κανένας χρονικός περιορισμός και ο κάθε παρανόμως-λαθραίως εισερχόμενος δικαιούνταν να ζητήσει δουλειά, ασφάλιση και δωρεάν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας.

Στο αντίστοιχο όμως εδάφιο της Ε.Ε. (2013/33/ Αρ. 15), εκείνο με το οποίο… υποτίθεται ότι εναρμονίστηκε η Ελλάδα, σημειώνεται πως «τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στους αιτούντες πρόσβαση στην αγορά εργασίας το αργότερο εννέα (9) μήνες μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης διεθνούς προστασίας, εάν δεν έχει ληφθεί πρωτοδίκως απόφαση από την αρμόδια Αρχή και η καθυστέρηση δεν μπορεί να αποδοθεί στον αιτούντα». Και πάλι (όμως) υπό όρους, καθώς στη συνέχεια επεξηγείται: «Τα κράτη μέλη αποφασίζουν υπό ποίες προϋποθέσεις επιτρέπεται η πρόσβαση του αιτούντος στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με το εθνικό τους ∆ίκαιο, εξασφαλίζοντας παράλληλα στους αιτούντες ουσιαστική πρόσβαση στην αγορά εργασίας».

Στην ίδια νομοθέτηση, εξάλλου, του 2018, υπάρχουν ταυτόχρονα αλλαγές «στις άδειες διαμονής λόγω συμφώνου συμβίωσης». Κι ενώ ο αντίστοιχος νόμος του 2014 (Ν. 4251/2014) επέτρεπε τη χορήγηση άδειας μόνο «στα μέλη οικογένειας Έλληνα πολίτη», η άδεια διαμονής «επεκτάθηκε» και σε όσους έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με Έλληνα πολίτη, «εφόσον τούτο καταρτίστηκε στην Ελλάδα ή ενώπιον ελληνικής προξενικής Αρχής».

Δεν θεωρείται, ταυτόχρονα, τυχαίο το γεγονός ότι πέντε ημέρες μετά την εκλογική νίκη της Ν.∆., στις 12 Ιουλίου 2019, ο νέος υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, κατήργησε εγκύκλιο που είχε υπογραφεί από τον προηγούμενο υπουργό Υγείας (Ξανθός-Πολάκης) στην εκπνοή της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ και επέτρεπε την πρόσβαση σε πανάκριβα φάρμακα όσων «κατοίκων τρίτων χωρών» διέθεταν ΑΜΚΑ, χωρίς κανέναν διαχωρισμό ως προς το να έχουν άσυλο ή διαβιούν νομίμως στη χώρα. Η εγκύκλιος κρίθηκε περίεργη, καθώς υπήρξαν υπόνοιες λειτουργίας κυκλώματος το οποίο με τους ΑΜΚΑ των εξωκοινοτικών αλλοδαπών έπαιρνε δωρεάν ή με ελάχιστη συμμετοχή Φάρμακα Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) από τα φαρμακεία του ΕΣΥ, αλλά και του ΕΟΠΥΥ, και στη συνέχεια θησαύριζε πωλώντας τα σε δυσθεώρητες τιμές σε χώρες εκτός Ε.Ε.

«Βάζουμε τάξη με σταθερά και αποφασιστικά βήματα»

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΤΑ «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ο αρμόδιος υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νότης Μηταράκης, ο οποίος είχε διαπιστώσει τα «παράθυρα» στη νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ, προανήγγειλε τις δέουσες παρεμβάσεις ώστε να εξαλειφθεί εντελώς το φαινόμενο, το οποίο εκτός από εστίες διαφθοράς επιβαρύνει το σύστημα υγείας.

Αναφέρει συγκεκριμένα:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, “ξεχειλώνοντας” ουσιαστικά την ευρωπαϊκή νομοθεσία, είχε προχωρήσει σε χορήγηση ΑΜΚΑ για όλους αδιακρίτως τους αιτούντες άσυλο. Με δεδομένο ότι ο ΑΜΚΑ είναι ένας ισόβιος αριθμός ασφαλιστικής και εργασιακής ταυτοποίησης, ακόμα και οι άνθρωποι που δεν λάμβαναν τελικά άσυλο είχαν ισόβια πρόσβαση στην εργασία και στο σύστημα υγείας. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Με σεβασμό στις επιταγές και τις αρχές της Ε.Ε., προχωράμε σε θέσπιση κανόνων, ώστε οι αιτούντες άσυλο να έχουν με την αίτησή τους πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, αλλά η πρόσβαση στην αγορά εργασίας θα γίνεται εντός ενός εύλογου διαστήματος. Και εδώ βάζουμε τάξη με σταθερά και αποφασιστικά βήματα».

Προς αυτή την κατεύθυνση εστάλησαν ήδη εγκύκλιες οδηγίες στα ΚΕΠ και τον ΕΦΚΑ από το υπουργείο Εργασίας μέχρι την τροποποίηση του νόμου. Αυτές αφορούν τις κατηγορίες φυσικών προσώπων που μπορούν να βγάλουν ΑΜΚΑ, καθώς και τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα που πρέπει αυτά να διαθέτουν. Επίσης, διευκρινίζεται ότι θα ακολουθήσει και συμπληρωματική εγκύκλιος των τριών συναρμόδιων υπουργείων (Εργασίας, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Προστασίας του Πολίτη), που θα εξειδικεύει τα ζητήματα χορήγησης ΑΜΚΑ σε άτομα που έχουν καταθέσει αίτηση ασύλου ή διεθνούς προστασίας.

Οι μπίζνες με τους ΑΦΜ και τα εικονικά τιμολόγια

Τον περασμένο Αύγουστο χρειάστηκε η παρέμβαση της Αστυνομίας στη Λέσβο για να αποσυμφορηθεί η οικεία Εφορία από τις ουρές προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι κατ’ εντολήν των ΜΚΟ προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν ΑΦΜ χωρίς να διαθέτουν καν δηλωμένη μόνιμη κατοικία, αποτελώντας έτσι υποψήφια θύματα όσων «αετονύχηδων» ήθελαν να εκδώσουν και να διακινήσουν εικονικά τιμολόγια.

Όταν έφτασαν εσπευσμένα εκεί από την Αθήνα αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, συνάντησαν έναν τοίχο άγνοιας και προκλητικότητας από τις ΜΚΟ.

«Για ποιον λόγο ζητούν ΑΦΜ;» ήταν η απλή ερώτηση, στην οποία φυσικά δεν υπήρχε η παραμικρή απάντηση, παρά το ότι η διαδικασία έκδοσης ΑΦΜ αφορά πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως η μίσθωση κατοικίας, η έναρξη εργασιών για επαγγελματίες και επιχειρήσεις, η πρόσληψη, η αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου, το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού, για το οποίο απαιτούνται και άλλες προϋποθέσεις, π.χ. βεβαίωση μόνιμης κατοικίας.

Το πρόβλημα λύθηκε όταν η φορολογική διοίκηση εξέδωσε μια πολύ απλή κι αυτονόητη οδηγία:

«Όσοι μετανάστες επιθυμούν να αποκτήσουν ΑΦΜ θα πρέπει να προσκομίσουν τα ανάλογα δικαιολογητικά, π.χ. βεβαίωση ότι πρόκειται να μισθώσουν κατοικία ή να εργαστούν».

Αποτέλεσμα ήταν η μαζική προσέλευση μεταναστών με αίτημα την απόκτηση ΑΦΜ να ανακοπεί και οι ουρές να εξαφανιστούν άμεσα. Από το 2016 όμως και μετά έχουν ήδη χορηγηθεί φορολογικά μητρώα σε χιλιάδες μετανάστες, χωρίς να είναι δυνατόν να διασταυρωθεί τι έχουν απογίνει αυτοί οι ΑΦΜ. Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών επισημαίνουν ότι σε ελέγχους που γίνονται κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί τέτοιοι ΑΦΜ σε υποθέσεις εικονικών εταιρειών, καθώς οι «επιτήδειοι» τους αγοράζουν έναντι 1.000 ευρώ το πολύ.

Αυτή την περίοδο επιχειρείται συντονισμένα, σε συνεργασία και με την Οικονομική Αστυνομία, να διασταυρωθούν χιλιάδες ΑΦΜ αλλοδαπών με εταιρείες-φαντάσματα, αρκετές εκ των οποίων έχουν ίδιες έδρες και ομοειδείς γενικές δραστηριότητες ώστε να μπορούν να εκδίδουν τιμολόγια για μεγάλο εύρος εμπορικών συναλλαγών

ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ