Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την πρώτη Ευρωπαϊκή Στρατηγική Αμυντικής Βιομηχανίας (EDIS : European Defence Industrial Strategy) της ΕΕ και προτείνει μια σειρά μέτρων για την υποστήριξη και ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας. Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση: «Η στρατηγική θέτει ένα σαφές, μακροπρόθεσμο όραμα για την επίτευξη αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως πρώτο άμεσο και κεντρικό μέσο για την υλοποίηση της Στρατηγικής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταθέτει σήμερα μια νομοθετική πρόταση για μια Ευρωπαϊκή Στρατηγική Αμυντικής Βιομηχανίας και ένα πλαίσιο μέτρων για τη διασφάλιση της έγκαιρης διαθεσιμότητας και προμήθειας αμυντικών υλικών … Για να αυξηθεί η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανική ετοιμότητα, τα κράτη-μέλη πρέπει να επενδύσουν περισσότερα, καλύτερα, μαζί και ευρωπαϊκά». Για να υποστηρίξει τα κράτη-μέλη στην επίτευξη αυτών των στόχων, η Στρατηγική προτείνει ένα σύνολο δράσεων με τους εξής σκοπούς:
1/ Την υποστήριξη μιας πιο αποτελεσματικής έκφρασης του αιτήματος συλλογικής άμυνας των κρατών-μελών της ΕΕ. Αυτό θα υποστηριχθεί με την παροχή κινήτρων για τη συνεργασία των κρατών-μελών στην προμήθεια οπλικών συστημάτων.
2/ Την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας όλων των οπλικών συστημάτων, μέσω ενός πιο αποτελεσματικού οργανισμού EDTIB (European Defence Technological and Industrial Base), υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και χρονικό ορίζοντα. Θα υποστηριχθούν οι επενδύσεις των κρατών-μελών και της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας για την ανάπτυξη και τη διάθεση υπερσύγχρονων αμυντικών τεχνολογιών και οπλικών συστημάτων.
3/ Τη διασφάλιση ότι οι εθνικοί προϋπολογισμοί και οι προϋπολογισμοί της ΕΕ υποστηρίζουν, με τα απαραίτητα μέσα, την προσαρμογή της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας στο νέο πλαίσιο ασφάλειας.
4/ Την ενίσχυση της «κουλτούρας» αμυντικής ετοιμότητας των κρατών-μελών της ΕΕ, κυρίως μέσω της αναθεώρησης της δανειοδοτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η οποία πρέπει να γίνει εντός του 2024.
5/ Την ανάπτυξη στενότερων δεσμών με την Ουκρανία μέσω της συμμετοχής της σε πρωτοβουλίες της ΕΕ, με στόχο την υποστήριξη της αμυντικής βιομηχανίας της και την τόνωση της συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της ουκρανικής αμυντικής βιομηχανίας.
6/ Τη συνεργασία με το ΝΑΤΟ και τους στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της Ουκρανίας.
Η Στρατηγική καθορίζει δείκτες, με στόχο τη μέτρηση της προόδου των κρατών-μελών προς το στόχο της βιομηχανικής ετοιμότητας. Υπό αυτό το πλαίσιο τα κράτη-μέλη καλούνται να προμηθευτούν το 40% τουλάχιστον των εξοπλισμών τους με συλλογικό τρόπο έως το 2030, να διασφαλίσουν ότι έως το 2030 η αξία των αγοραπωλησιών οπλικών συστημάτων εντός της ΕΕ θα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 35% της αξίας του συνόλου της αμυντικής αγοράς της ΕΕ και να σημειώσουν σταθερή πρόοδο προς την κατεύθυνση της προμήθειας ευρωπαϊκών συστημάτων σε ποσοστό 50% των εξοπλιστικών δαπανών τους έως το 2030 και σε ποσοστό 60% έως το 2035. Η Στρατηγική περιλαμβάνει οικονομικές και νομοθετικές πτυχές. Η χρηματοδότηση της είναι ύψους € 1,5 δισεκατομμυρίων για την περίοδο 2025-2027. Η Στρατηγική θα υποστηρίξει επίσης και την παραγωγή συστημάτων τα οποία προέρχονται από συνεργατικές δράσεις έρευνας και τεχνολογίας που υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας.
Επίσης, προβλέπει τη δημιουργία Ταμείου για την Επιτάχυνση του Μετασχηματισμού των Αμυντικών Εφοδιαστικών Αλυσίδων (FAST : Fund to Accelerate defence Supply chains Transformation), το οποίο θα διευκολύνει την πρόσβαση στη χρηματοδότηση χρέους ή/και μετοχικού κεφαλαίου για μικρές εταιρείες μεσαίας κεφαλαιοποίησης, οι οποίες εμπλέκονται στην παραγωγή οπλικών συστημάτων. Σε νομοθετικό επίπεδο η Στρατηγική προβλέπει ένα νέο νομικό πλαίσιο, τη Δομή του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Εξοπλισμού (SEAP : Structure for European Armament Programme), για να διευκολύνει και να ενισχύσει τη συνεργασία των κρατών-μελών στον τομέα των εξοπλισμών και να δημιουργήσει ένα πλαίσιο ασφαλείας για τον εφοδιασμό οπλικών συστημάτων. Τέλος, η Στρατηγική προβλέπει την έναρξη κοινών ευρωπαϊκών αμυντικών προγραμμάτων, με πιθανή οικονομική τους στήριξη από την ΕΕ, και τη δημιουργία μιας δομής διακυβέρνησης, όπου τα κράτη-μέλη θα συμμετέχουν ισότιμα (πρόκειται για το Αμυντικό Συμβούλιο Βιομηχανικής Ετοιμότητας, DIRB : Defence Industrial Readiness Board).
