Το βιλαέτι ήταν μεγάλη διοικητική περιφέρεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ορισμένες από τις μεγάλες διοικητικές περιφέρειες του βυζαντινού κράτους, γνωστές ως «θέματα», στο οθωμανικό διοικητικό σύστημα αποκαλούνταν πασαλίκια (pasalig).
Του Παναγιώτη Μπαλακτάρη
Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά
Κάθε βιλαέτι είχε διοικητή τον βαλή και υποδιαιρούνταν στα σαντζάκια (παρόμοια με τις γεωγραφικές περιοχές), τα οποία με τη σειρά τους υποδιαιρούνταν στους καζάδες (οι σημερινοί νομοί). Ο βαλής της περιοχής όριζε τους δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, κτλ. Η θητεία των συμβούλων ήταν αρχικά διετής και κατόπιν έγινε τετραετής. Ήταν, λοιπόν, μια από τις διοικητικές υποδιαιρέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία διοικείτο τοιουτοτρόπως.
Στις 17 Μαρτίου 1821 άρχισε η Ελληνική Επανάσταση στο Μοριά, η οποία με την ουσιαστική ολοκλήρωσή της, στρατιωτικά, με τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου στις 8 Οκτωβρίου 1827 οδήγησε στη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους, του ελληνικού. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, η Ελλάδα απελευθέρωσε μεγάλο τμήμα της επικρατείας της, παρά το γεγονός ότι το 1922 απώλεσε αρχέγονα εδάφη στη Μικρά Ασία και το 1974 περίπου τη μισή Κύπρο.
Σε κάθε περίπτωση, η πατρίδα μας έπαψε να αποτελεί διοικητική περιφέρεια της Τουρκίας. Απέκτησε στρατό, κυβέρνηση, θεσμούς και εξουσία. Πρωτίστως, όμως, κέρδισε την ανεξαρτησία της, η οποία με την παρέλευση των ετών πρέπει να γίνεται πιο συμπαγής και όχι να αναζητείται.
Η Τουρκία που μονίμως βρίσκεται σε διαδικασία γεωγραφικής εξάπλωσης ασκεί κατά σύστημα πίεση, δια της προβολής ισχύος, σε όλες τις όμορές της χώρες, ώστε να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη σε όλους τους τομείς. Η ισχύς αυτή, όπως η Τουρκία την προβάλλει, ανεξαρτήτως πεδίου αφετηρίας, εάν δηλαδή είναι στρατιωτική ισχύς, διπλωματική, οικονομική ή όλα μαζί, φέρει πλήρως χαρακτηριστικά πρωτογονισμού. Όπως ακριβώς ο νταής μιας περιοχής επιχειρεί να ελέγξει τις εξελίξεις και τους ανθρώπους της με αταβιστικό τρόπο, έτσι και η γείτων είτε με πολεμοχαρείς συμπεριφορές, είτε με ανοίκειες δηλώσεις αξιωματούχων της, είτε με αθλιότητες διπλωματών ή άλλων παραγόντων της, είτε σωρευτικώς δι’ όλων των προαναφερθεισών μεθόδων, επεμβαίνει αδικαιολογήτως και απαραδέκτως στα εσωτερικά ανεξάρτητων και κυρίαρχων κρατών παραβιάζοντας τις διεθνείς συνθήκες.
Ευθύνεται και η δική μας φοβική πολιτική ελίτ, η οποία κάθε φορά που επισκέπτεται την Τουρκία αποτίει φόρο τιμής στον γενοκτόνο Μουσταφά Κεμάλ, έναν άνθρωπο που βαρύνεται με τον θάνατο εκατομμυρίων Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων, στην προσπάθειά του να… μετασχηματίσει την Τουρκία.
Το DNA της τουρκικής ηγεσίας και η υποχωρητικότητα της ελληνικής πλευράς έχουν συστήσει ένα εκρηκτικό μείγμα με θύματα τους Έλληνες πολίτες, χριστιανούς και μουσουλμάνους, τη Δημοκρατία και την ανεξαρτησία.
Είναι γνωστή η αντίθετη στις διεθνείς συνθήκες δράση του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και του Τούρκου προξένου, ο οποίος νομίζει ότι αστυνομεύει τη βόρεια Ελλάδα και διοικεί τις κρατικές ελληνικές υπηρεσίες. Ήδη, το 2011-2012 ιμάμηδες της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης υπέστησαν διώξεις, επειδή δεν ήσαν υπάκουοι στα κελεύσματα της Άγκυρας και αντίστοιχη συμπεριφορά αντιμετώπισαν και οι νόμιμοι μουφτήδες. Το ελληνικό κράτος έχει αποδειχθεί ανίκανο να θωρακίσει τους πολίτες του και να τους προστατεύσει από τις τουρκικές προκλήσεις, με αποτέλεσμα το γεγονός αυτό να εξαχρειώνει τους οργανωτές και υποκινητές αυτών των ενεργειών.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, πως είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης, όπου παρ’ ολίγον να απαγορευθεί η προγραμματισμένη και ανακοινωθείσα παρουσίαση βιβλίου μόνο και μόνο, διότι δυσαρεστούσε την Άγκυρα. Και αναφερόμαστε φυσικά στο συλλογικό έργο με τίτλο «Η ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν».
Πέραν των ανωτέρω, είναι γνωστό σε όσους έχουν σχέση με τη Θράκη, αλλά και στα ίδια τα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας (Πομάκους, Ρομά κ.λπ.), ότι η καταπίεση που υφίστανται είναι ανυπόφορη και λαμβάνει χώρα στην προσπάθεια της Τουρκίας να ασκήσει ασφυκτικό έλεγχο.
Η ανοχή της ελληνικής πολιτείας στη θρασύτητα των οργάνων της Άγκυρας τούς αποθρασύνει κι έτσι συμπεριφέρονται σα να ήταν η Ελλάδα βιλαέτι της Τουρκίας. Αποκορύφωμα αυτής της αλαζονικής συμπεριφοράς είναι η διαταγή που έδωσε ο Τούρκος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη να απομακρυνθούν ορισμένα άτομα που δεν του ήσαν αρεστά. Τη διαταγή έλαβε το κλιμάκιο της Αστυνομίας που ήταν εκεί και εκτέλεσε τη διαταγή του προξένου, προβαίνοντας εν τέλει, σύμφωνα με τις πληροφορίες, σε ρατσιστική μεταχείριση των ατόμων παραβιάζοντας τον σχετικό νόμο.
Αυτό το ντροπιαστικό γεγονός είναι ένα από τα πολλά που περνούν υποδορίως και δε βλέπουν το φως της δημοσιότητας, παρά το γεγονός ότι η ελληνική πολιτεία γνωρίζει αλλά αδρανεί.
Εάν οι πολιτικοί μας νομίζουν ότι η πατρίδα μας είναι βιλαέτι της Τουρκίας μπορούν να παραιτηθούν και να πάνε να θητεύσουν στην αυλή του Τούρκου προέδρου. Εάν νομίζουν ότι θα παραμείνουμε απαθείς να τους παρακολουθούμε να γκρεμίζουν την Ελλάδα αυταπατώνται. Και αυτή η αυταπάτη θα έχει τίμημα.
