Συνεχίζοντας την αποτύπωση της κατάστασης των μονάδων επιφανείας των στόλων Ελλάδας και Τουρκίας, θα περάσουμε στα Ταχέα Περιπολικά Κατευθυνομένων Βλημάτων (ΤΠΚ).
Επειδή όμως πολλοί αναγνώστες μας ζήτησαν να αποτυπώσουμε την ηλικία των στόλων, θα ξεκινήσουμε με αυτό.
Από τον πιο πάνω πίνακα, παρατηρούμε ότι οι ΚΜΕ του ΠΝ είναι κατά σχεδόν 6,5 έτη γηραιότερες από αυτές του TDK, αλλά αν υλοποιηθούν τα δύο ναυπηγικά προγράμματα, το 2030 οι δυο στόλοι θα είναι σχεδόν συνομήλικοι.
Υπενθυμίζουμε τα δύο ναυπηγικά προγράμματα στο κομμάτι των ΚΜΕ, όπως αυτά έχουν διατυπωθεί από τις επίσημες πηγές. Τονίζουμε ότι πρόκειται για τα έως τώρα δεδομένα. Κι αυτό το αναφέρουμε, διότι υπήρξαν αναγνώστες που υποστήριξαν ότι η ενδιάμεση λύση για το ΠΝ θα είναι καταδρομικά από τις ΗΠΑ. Το μοντέλο που χρησιμοποιούμε είναι παραμετρικό, και αλλάζει εύκολα, οπότε αν αντί για Μ Class το ΠΝ αποκτήσει καταδρομικά, θα επανέλθουμε.
Περνώντας στα ΤΠΚ, η παρούσα κατάσταση αποτυπώνεται στον πιο κάτω πίνακα:
Από τον πιο πάνω πίνακα, καταδεικνύεται μια αριθμητική υστέρηση του ΠΝ της τάξεως 1:1,32 στο κομμάτι του αριθμού των ΤΠΚ, μια υστέρηση της τάξεως 1:1,54 στο κομμάτι των κατευθυνομένων βλημάτων επιφανείας – επιφανείας, μία υστέρηση στις τορπίλες της τάξεως 1:1,33 ενώ το ΠΝ υπερτερεί στο κομμάτι των CWS με τα RAMs των Ρουσσέν καθώς και στον αριθμό των κύριων πυροβόλων.
Οι κορβέτες κλάσης Burak, τοποθετήθηκαν σε αυτόν τον πίνακα κι όχι στον αντίστοιχο των ΚΜΕ, λόγω του ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να δεχθούν οργανικό ΕΠ παρά του ότι έχουν ανθυποβρυχιακές ικανότητες. Κάποιος άλλος αναλυτής θα μπορούσε να πράξει αντίθετα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι λάθος η μία ή η άλλη επιλογή.
Επίσης στον πίνακα υπολογίστηκε η «ΒΛΑΧΑΚΟΣ».
Στο σημείο αυτό να πούμε ότι τόσο η προηγούμενη όσο και η παρούσα ανάλυση, δεν αποτελούν συγκρίσεις μαχητικής ισχύος των δύο στόλων, αλλά απλή αριθμητική αποτύπωση των δύο ναυτικών προγραμμάτων Ελλάδας και Τουρκίας. Το ποια οπλικά συστήματα θα έπρεπε να εμφανιστούν στους συγκριτικούς πίνακες είναι υποκειμενικό. Τα πάντα είναι σωστά αρκεί να συνοδεύονται από επιχειρήματα.
Εμείς αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε τα κύρια οπλικά συστήματα και τα βλήματα που φέρουν αυτά για άμεση χρήση. Για παράδειγμα, το ότι οι φρεγάτες S εκτός των 8 Α/Α βλημάτων που βρίσκονται φορτωμένα στον εκτοξευτή, φέρουν άλλα τόσα εν αποθηκεύσει και υπάρχει η δυνατότητα επαναγέμισης, δεν το υπολογίζουμε διότι εμείς αυτό που προσπαθούμε να αποτυπώσουμε είναι τις δυνατότητες των δύο στόλων για το πρώτο «μπαμ».
Με τον ίδιο τρόπο κινούμαστε και με τα βλήματα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι οι Exocets των Burak ή οι SM-1 των Gabya, είναι μη επιχειρησιακοί. Συμφωνούμε. Θα μπορούσε. Ας ρωτήσουμε όμως τον Αξιωματικό Επιχειρήσεων της ΦΓ που παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς το Oruc Reis που συνοδεύονταν από τέσσερις (4) Burak, το περασμένο καλοκαίρι, υπολόγιζε τους 16 συνολικά Exocets ή όχι;
Από τον πιο πάνω πίνακα, παρατηρούμε ότι οι ΤΠΚ του TDK είναι κατά μέσο όρο 3 έτη πιο παλαιές από τις αντίστοιχες του ΠΝ.
Ναυπηγικά προγράμματα:
Για το ΠΝ, γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κάτι επίσημο.
Για το TDK το μόνο που αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του, είναι το OPV 76 το οποίο όμως δεν εντάσσεται στην κατηγορία σκαφών που αναλύουμε στην παρούσα άσκηση.
Από την Προεδρία Αμυντικής Βιομηχανίας όμως, ανακοινώθηκε πως η κλάση FAC-55 τα πρώτα σχέδια της οποίας είχαν παρουσιαστεί στην έκθεση IDEAS 2016 στο Πακιστάν, θα προχωρήσει στην υλοποίηση, χωρίς ωστόσο να έχουν δοθεί επίσημες χρονικές λεπτομέρειες του προγράμματος. Η υπογραφή της σύμβασης με τη STM ανακοινώθηκε στις 29 Δεκ 2020.
Προφανώς, το σχέδιο FAC-55 θα δεχθεί επικαιροποίηση, αλλά η βασική ιδέα παραμένει η ίδια. Αντικατάσταση των παλαιών ΤΠΚ (λογικά των οκτώ σκαφών Dogan / Rüzgar Class) με σύγχρονα σκάφη με οπλισμό εφάμιλλο των Ρουσσέν αλλά πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα (55+ κόμβους).
Λογικά, η συγκεκριμένη κλάση σκαφών, ΔΕΝ επηρεάζεται από τα διάφορα εμπάργκο. Κάτι που σημαίνει ότι θα ναυπηγηθεί γρήγορα και χωρίς καθυστερήσεις.
Οι γείτονες, έχουν τη δυνατότητα να λάβουν βασικά συστήματα όπως Harpoons και τα κύρια πυροβόλα από τα σκάφη που θα αποσύρουν. Ερώτημα παραμένει το RAM. Όμως στο κομμάτι της Α/Α προστασίας, σε δεύτερο χρόνο έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τουρκικής κατασκευής συστήματα όπως το Korkut-D (GÖKDENİZ) το οποίο όμως δείχνει αρκετά ογκώδες και βαρύ ώστε να τοποθετηθεί στη θέση του RAM.
Αποτελεί ερωτηματικό αν οι γείτονες ρίξουν τα σκάφη στο νερό χωρίς σύστημα Α/Α προστασίας.
Δεν είμαστε σίγουροι επίσης, για το πόσο πιθανό είναι να επιτευχθεί η μέγιστη ταχύτητα των 55+ κόμβων, αλλά είναι σίγουρο ότι τα συγκεκριμένα σκάφη θα είναι ταχύτερα από τις Ρουσσέν, γεγονός που εκτός της ανανέωσης της ηλικίας του στόλου, θα προσφέρει στο TDK σοβαρό επιχειρησιακό πλεονέκτημα.
Δεν μπορούμε όμως να απεικονίσουμε την εξέλιξη του προγράμματος στους συγκριτικούς πίνακες χωρίς επίσημες ημερομηνίες ναυπήγησης. Θα επανέλθουμε.
Συμπέρασμα:
Είναι γεγονός ότι οι μονάδες επιφανείας των δύο στόλων είναι γερασμένες και χρήζουν αντικατάστασης.
Από τη μια το ΠΝ, αντιμετωπίζει τα περιορισμένα κονδύλια και την υστέρηση σε αριθμούς έναντι του TDK, αλλά πριν από αυτά αντιμετωπίζει την έλλειψη εγχώριων ναυπηγείων που θα του επέτρεπαν μαζί με το Λιμενικό Σώμα να σχεδιάσει και υλοποιήσει ένα ναυπηγικό πρόγραμμα δεκαπενταετίας προκειμένου να εκσυγχρονιστεί και προσαρμοστεί με τις νέες ανάγκες και προκλήσεις που έχουν ανατείλει.
Ένα ναυπηγικό πρόγραμμα το οποίο προϋποθέτει την σύλληψη της ιδέας για τη σύνθεση του ΠΝ για την περίοδο ως το 2040.
Από την άλλη, το TDK ενώ έχει σχεδιάσει το ναυπηγικό του πρόγραμμα και δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα τουρκικά ναυπηγεία, είναι όμως υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα του εμπάργκο όπλων, το οποίο καθυστερεί τα χρονοδιαγράμματα. Το γεγονός αυτό, ενδεχομένως να οδηγήσει τους επιτελείς του TDK σε ματαίωση ορισμένων προγραμμάτων ή το χειρότερο, να τους αναγκάσει να ρίξουν στο νερό πλοία με ελλείψεις.
Το ΠΝ, λόγω των πιο πάνω, θα πρέπει να μπορέσει να λάβει την ορθή απόφαση η οποία θα του εξασφαλίσουν το επιχειρησιακό πλεονέκτημα για τα επόμενα χρόνια. Αν προκειμένου να εξασφαλισθεί το πλεονέκτημα, θα πρέπει να καθυστερήσει την απόφαση για τις νέες ΦΓ ως το Σεπτέμβριο, ας γίνει. Αρκεί να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις.
Μην ξεχνάμε, ότι το προς εκτέλεση επιχειρησιακό έργο για το ΠΝ και την ΠΑ, τα τελευταία έτη έχει διπλασιασθεί.
Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να μιλάμε για μείωση οροφών. Ο γράφων ποτέ δεν ήταν οπαδός των αριθμών (αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε από τις αναλύσεις για την Κύπρο) , αλλά σε ορισμένες κατηγορίες οι αριθμοί παίζουν τον πρώτο ρόλο. Κι αυτό δεν είναι υποκειμενικό. Αν μια ΦΓ που επιχειρεί 200 ν.μ νοτίως Καστελλορίζου αδειάσει το βασικό της βληματικό φόρτο και χρειάζεται 12 ώρες για να αποπλεύσει στη Σούδα για ανεφοδιασμό, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε χάσει το παιχνίδι, αν στο ενδιάμεσο δεν έχουμε χάσει και την ίδια τη ΦΓ…
Η γραμμή αντιπαράθεσης Ελλάδας και Τουρκίας (ας μιλήσουμε μόνο για το αεροναυτικό κομμάτι) παρουσιάζει ιδιαιτερότητες σε σχέση με άλλα θέατρα επιχειρήσεων του κόσμου και για αυτό οι μονάδες επιφανείας μας θα πρέπει να είναι «φορτωμένες» κι έτοιμες να ρίξουν. Κι όχι μόνο τα κλασσικά οπλικά συστήματα, αλλά και συστήματα για μάχη «εκ του συστάδην».
Αυτός είναι και ο λόγος που οι γείτονες σοφά σκεπτόμενοι, δεν απέσυραν τις γηραιές κορβέτες Burak, αλλά τις προικοδότησαν με κατευθυνόμενα βλήματα UMTAS και Cirit. Έξι μονάδες με πυροβόλο των 100χιλ και εκτοξευτές βλημάτων, ακόμη κι αν οι Exocets τους δεν είναι λειτουργικοί κάτι θα χτυπήσουν. Η για να το πούμε και διαφορετικά, ο στόλος μας για να τις καταστρέψει θα δεσμεύσει μέσα και θα σπαταλήσει πυρομαχικά τα κρίσιμα πρώτα λεπτά.
Επίσης, πολύ σημαντική εξέλιξη είναι η έναρξη ναυπηγήσεων της οικογένειας Ulaq και η πρόθεση των γειτόνων να κατασκευάσουν μη επανδρωμένα πλοία μήκους ως και 90μ που θα μπορούν να λάβουν Α/Α ή κατά επιφανείας βλήματα και τορπίλες. Διαβάστε την ανάλυση για το Ulaq, (εδώ).
Μην ξεχνάμε, ότι πέραν της Τουρκίας στην περιοχή λαμβάνει χώρα ένας ναυπηγικός οργασμός με την Ιταλία, την Αίγυπτο, την Αλγερία (των υποβρυχίων Kilo !!!!) και το Ισραήλ να σέρνουν το χορό.
Σίγουρα όλοι αυτοί κάτι έχουν διακρίνει.
Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους αναγνώστες για τη διαδραστικότητα μέσω των σχολίων.
