Η απόφαση για την αγορά του Mirage 2000 από την Ινδία πάρθηκε όταν το Πακιστάν προέβη στην αγορά ενός αριθμού F-16 στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Το αρχικό συμβόλαιο που προέβλεπε την αγορά 36 Mirage 2000H (s/n KF101 έως KF136, “KF” είναι το χαρακτηριστικό κλίσης των ινδικών Mirage 2000) και τεσσάρων διθέσιων –ΤΗ (s/n ΚF201 έως KF204) αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων, υπεγράφη τον Οκτώβριο του 1982. Το KF101 ήταν το πρώτο Mirage 2000 εξαγωγής που πέταξε (21/09/1984) και οι παραδόσεις άρχισαν με την πτήση των πρώτων εφτά αεροσκαφών από το Μερινιάκ του Μπορντό, στην αεροπορική βάση Maharajpura στο Gwalior, από την 20η μέχρι την 29^η Ιουνίου του 1985. Εκεί εδρεύουν οι δύο Μοίρες των Mirage 2000, οι 1^η “Τίγρεις” και 7^η “Πολεμικά Τσεκούρια”. Τα ινδικά αεροσκάφη φορούσαν κινητήρες Μ53-5 οι οποίοι αργότερα αναβαθμίστηκαν στο επίπεδο -Ρ2. Το Μάρτιο του 1986 δόθηκε άλλη μία συμπληρωματική παραγγελία για έξι –Η και τρία –ΤΗ.

Η επιχείρηση «Safed Sagar» στο Καργκίλ

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ανέφεραν ότι τα ινδικά Mirage 2000H ήταν εφοδιασμένα με ραντάρ Antilope-5 (κάτι που δεν ίσχυε) και διπλό INS, ενώ είναι επιβεβαιωμένο ότι πιστοποιήθηκαν για τη μεταφορά και χρήση του ατρακτιδίου Litening. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από το ότι μέσα στο 2000 η 1^η Μοίρα εκτός από καθήκοντα αναχαίτισης, ανέλαβε και καθήκοντα προσβολής επίγειων στόχων. Διαπραγματεύσεις είχαν γίνει στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και για την απόκτηση 18 εξειδικευμένων Mirage 2000D με δυνατότητα πυρηνικής κρούσης…

Τα ινδικά Mirage 2000Η είναι μετά τα γαλλικά αεροσκάφη του ίδιου τύπου, τα μόνα που συμμετείχαν σε πολεμικές επιχειρήσεις στον ίδιο ή και σε μεγαλύτερο βαθμό… Συγκεκριμένα μετά από 13 χρόνια υπηρεσίας μόνο τα Mirage 2000H της 1^ης Μοίρας της Ινδικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν 387 εξόδους στο πλαίσιο της επιχείρησης «Safed Sagar» στο Κargil της περιοχής του Κασμίρ. Τον Μάιο του 1999 αεροσκάφη της 1^ης Μοίρας, μεταστάθμευσαν στις αεροπορικές βάσεις Ambala και Jodhpur προκειμένου να παρέχουν εναέρια κάλυψη στα Mirage 2000H της αδελφής 7^ης Μοίρας που πραγματοποιούσαν προσβολές επίγειων στόχων προς υποστήριξη μονάδων του Ινδικού Στρατού. Ο τελευταίος είχε αναλάβει το δύσκολο έργο της απώθησης μονάδων του Πακιστανικού Στρατού οι οποίες κατέλαβαν στρατηγικές θέσεις γύρω από την οδική αρτηρία Leh-Srinagan και απειλούσαν να την αποκόψουν. Οι αεροπορικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της επιχείρησης «Safed Sagar» που είχε διάρκεια δύο περίπου μηνών, διακρίθηκαν από τη μοναδικότητά τους σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς διεξαγόταν πάνω από ορεινές και εξαιρετικά δυσπρόσιτες περιοχές στις οποίες οι στόχοι βρίσκονταν σε ύψος 17.000 ποδών! Οι απώλειες της Ινδικής Αεροπορίας στο Kargil ήταν πέντε άνδρες και τρία αεροσκάφη.

Κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων στο Kargil, οι Ινδοί αξιοποίησαν ελικόπτερα τύπου Mil Mi-17 για την προσβολή των θέσεων που είχαν καταλάβει οι πακιστανικές δυνάμεις. Τα βαρύτερα οπλισμένα και θωρακισμένα Mi-35 που επίσης διέθεταν, απλά δεν μπορούσαν να πετάξουν σε τόσο μεγάλα υψόμετρα (από 3500 έως 6500 μέτρα!). Πέρα από τα ελικόπτερα Mi-17, στην αρχική φάση των επιχειρήσεων η Ινδική Αεροπορία αξιοποίησε και μαχητικά MiG-21/-23/-27. Οι προσβολές εκτελούνταν με τη χρήση καλάθων ρουκετών και συμβατικών βομβών, μέχρι και την 27 Μαΐου. Την ημέρα εκείνη οι Ινδοί έχασαν δύο μαχητικά από εχθρικά πυρά. Ο τύπος ή οι τύποι τους δεν αναφέρονται πουθενά. Την αμέσως επομένη ημέρα η Ινδική Αεροπορία θα χάσει και ένα ελικόπτερο Mi-17 με το τετραμελές πλήρωμά του… Όλα αυτά στον τομέα του Tololing. Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι το Mi-17 που καταρρίφθηκε από τους Πακιστανούς, δέχθηκε επίθεση από τρείς πυραύλους εδάφους-αέρος Stinger.

Η εμπλοκή των Mirage 2000H/TH στην προσβολή των πακιστανικών θέσεων

Τότε ήταν που πάρθηκε από την ινδική πλευρά η απόφαση για την αλλαγή τακτικών και την εμπλοκή του Mirage 2000H στις επιχειρήσεις. Και αυτό γιατί… Παρά το γεγονός ότι και τα ινδικά Mirage 2000H/TH ήταν καθαρά αναχαιτιστικά μαχητικά, οι Ινδοί είχαν εκτιμήσει την αξιοπιστία τους (ιδίως έναντι των ρωσικών μαχητικών), το πολύ καλό ιστορικό ασφαλείας τους, αλλά και το γεγονός ότι είχαν πολύ καλές επιδόσεις σε μεγάλα ύψη… Ζωτικής σημασίας χαρακτηριστικό δεδομένου ότι –όπως προαναφέραμε- οι πλειοψηφία των στόχων που έπρεπε να χτυπηθούν, βρισκόταν σε υψόμετρο μεταξύ 15.000 και 17.000 ποδών!

Αναφορές ινδικών ιστοτόπων σημειώνουν ότι η δεύτερη παρτίδα των ινδικών Mirage 2000H/TH συνοδεύθηκε και από την προμήθεια σχετικά μικρού αριθμού ατρακτιδίων κατάδειξης λείζερ, τύπου ATLIS (Thomson-CSF νύν Thales). Στα ίδια δημοσιεύματα αναφέρεται επίσης ότι τότε οι Ινδοί δεν είχαν προμηθευτεί βόμβες LGB των 1000 κιλών (2000 λιβρών) της Matra, λόγω του πολύ υψηλού κόστους αγοράς τους. Αντί αυτών προμηθεύτηκαν αριθμό κίτ Paveway II για μετατροπή βομβών των 1000 λιβρών (500 κιλών) σε LGB. Για να ανακαλύψουν αμέσως μετά την παράδοσή τους ότι ήθελαν μία συγκεκριμένη τροποποίηση για να ταιριάξουν με τις βόμβες τους!

Δεν διευκρινίζεται υπό ποιο καθεστώς είχε γίνει αυτή η προμήθεια στην Ινδία, η οποία για πολλά χρόνια τελούσε υπό καθεστώς εμπάργκο λόγω των πυρηνικών δοκιμών που διεξήγαγε… Και εδώ είναι που κολλάνε και οι θεωρίες εμπλοκής των Ισραηλινών στην όλη διαδικασία.

Εν πάσει περιπτώσει μέσα στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου του 1999, οι Ινδοί τεχνικοί είχαν κατορθώσει να ετοιμάσουν 12 Mirage 2000H/TH για τις επιχειρήσεις. Κάθε αεροσκάφος μετέφερε μέχρι 12 συμβατικές βόμβες των 250 κιλών που είχαν αγοραστεί από την Iσπανία για τα AJeet 30 περίπου χρόνια πριν και κυριολεκτικά «ξεθάφτηκαν» από τις αποθήκες οπλισμού. Μαζί με αυτές την κεντρική δεξαμενή καυσίμου και δύο πυραύλους R550 Magic για σκοπούς αυτοπροστασίας. Τα διθέσια Mirage 2000ΤΗ ήταν αυτά που συνήθως έφεραν δύο Paveway II των 1000 λιβρών με την κεντρική εξωτερική δεξαμενή καυσίμου. Συνολικά ρίχθηκαν εννέα βόμβες LGB Paveway II κατά τις επιχειρήσεις του Ιουνίου-Ιουλίου 1999 στο Kargil. Οκτώ από Mirage 2000 και μία από Jaguar.   

Οι τακτικές

Ήταν φυσικά η πρώτη φορά που η Ινδική Αεροπορία αξιοποιούσε καθοδηγούμενα όπλα εναντίον επίγειων στόχων. Με βάση τις τακτικές που αναπτύχθηκαν τα αεροσκάφη της 7^ης Μοίρας απογειώνονταν από το Punjab. Τέσσερα μονοθέσια και ένα διθέσιο με την (ή τις) LGB. Καθοδόν συνοδεύονταν από τρία Mirage 2000H της 1^ης Μοίρας, φορτωμένα με πυραύλους BVR τύπου R530D ενώ πάνω από τους στόχους, εναέρια κάλυψη από μεγαλύτερο ύψος παρείχαν μαχητικά MiG-29. Tα οποία μπορούσαν να παραμείνουν on station για 20 μόλις λεπτά! Η βύθιση ξεκινούσε από το επίπεδο των 30.000 ποδών (!) και η άφεση των συμβατικών βομβών γινόταν σε απόσταση 8 περίπου χιλιομέτρων από τους στόχους. Από την ίδια περίπου απόσταση γινόταν και η άφεση των LGB (8,5 χιλιόμετρα), ενώ η κατάδειξη άρχιζε από τα 15 χιλιόμετρα απόστασης. Το ποσοστό επιτυχίας των προσβολών που εκτέλεσαν τα ινδικά Mirage 2000H/TH ήταν μεγαλύτερο του 70% με βάση τις αναφορές του Ινδικού Στρατού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσβολή της περιοχής Tiger Hill όπου έδρευε σημαντικός σταθμός διοίκησης του Πακιστανικού Στρατού. Η πρώτη προσβολή εκτελέστηκε από δύο Mirage 2000TH φορτωμένα με LGB το πρωί της 24^ης Ιουλίου, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησαν τέσσερα μονοθέσια –H με συμβατικές βόμβες, ολοκληρώνοντας την καταστροφή. Μονάδες του Ινδικού Στρατού που παρακολουθούσαν από απόσταση την εξέλιξη της επίθεσης, ανέφεραν ότι η επίδρασή της στην εξύψωση του ηθικού, ήταν καταλυτική… Η περιοχή ανακαταλήφθηκε στις 4 Ιουλίου από του Ινδούς, μετά από άλλες δύο μόλις αεροπορικές επιθέσεις. Μόνο η 7^η Μοίρα που ανέλαβε τις προσβολές των Πακιστανικών δυνάμεων εκτέλεσε 200 εξόδους κατά τις επιχειρήσεις στο Καργκίλ, ρίχνοντας συνολικά 55 τόνους βομβών! Χωρίς το παραμικρό συμβάν…