Ο αντίλογος σε αυτό τον τίτλο θα μπορούσε να είναι, ότι μαζί με τα προγράμματα εκσυγχρονισμού μαχητικών, τα όπλα και τα νέα συστήματα, όπως το ατρακτίδιο στοχοποίησης SNIPER που είναι αναγκαία για το στόλο των F-16 που αποτελεί τη ραχοκοκκαλιά της δύναμης της Πολεμικής Αεροπορίας, εκκρεμούν δεκάδες άλλες ανάγκες δεκαετιών του Ελληνικού Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού. Θα συμφωνήσουμε απόλυτα… Υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα ότι είναι όντως εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθούν όλες αυτές οι ανάγκες, ή έστω οι πλέον πιεστικές, εντός χρονικού διαστήματος τριών ετών και υπό τις συνθήκες, ενεργειακές και οικονομικές, που επικρατούν στην Ευρώπη και ιδίως στην Ελλάδα.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, σημαντικός παράγοντας περαιτέρω καθυστερήσεων σε κρίσιμα εξοπλιστικά προγράμματα είναι και οι παθογένειες του ελληνικού “συστήματος” εξοπλισμών, με ότι μπορεί να περιλαμβάνει και να σημαίνει αυτή η λέξη. Πολλές από τις ανάγκες δηλαδή και του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και του ζωτικής σημασίας πυραυλικού Πυροβολικού, θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί ήδη, ή να έχουν έστω δρομολογηθεί, αν υπήρχαν προτεραιότητες και δεν “έφευγαν” κονδύλια σε προγράμματα που δεν περιλαμβάνονταν σε αυτές.
Πριν λοιπόν καταγραφούν σχόλια σχετικά με το ότι η Πολεμική Αεροπορία πήρε και πάλι τη μερίδα του λέοντος, να ξεκαθαρίσουμε πώς άποψή του DR είναι ότι και το Πολεμικό Ναυτικό απορρόφησε τα περασμένα χρόνια σημαντικά κονδύλια (1,1 δισεκατομμυρίου δολαρίων) μόνο για πτητικά μέσα, ενώ προτεραιότητά θα έπρεπε με βάση την κοινή λογική να είναι ο πριν από πέντε τουλάχιστον χρόνια εκσυγχρονισμός των τεσσάρων MEKO 200HN. Eάν αγοραστούν άλλα τρία MH-60R όπως έχει “διαρρεύσει”, το ποσό, μόνο για πτητικά μέσα του ΠΝ, θα διαμορφωθεί αισίως σε 1,350 έως 1,4 δισεκατομμυρία δολάρια!
Κατόπιν όλων αυτών επιστρέφουμε στην Πολεμική Αεροπορία για να σημειώσουμε ότι ο εκσυγχρονισμός των 83 F-16C/D Block 52+ και Block 52+ Advanced βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και από τις 12 Σεπτεμβρίου θα αρχίσουν οι παραδόσεις στην 343 Μοίρα της 115 Πτέρυγας Μάχης. Ο μεγάλος κίνδυνος που ελοχεύει, είναι η καθυστέρηση της αποστολής LOR από την Ελλάδα για τον εκσυγχρονισμό των 38 F-16C/D Block 50 σε Block 50M στην οποία θα περιληφθούν και 30 τουλάχιστον ατρακτίδια στοχοποίησης SNIPER. To γιατί τα συστήματα αυτά είναι κρίσιμα για την αξιοποίηση του οπλοστασίου αέρος – εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας έχει ήδη εξηγηθεί αναλυτικά (https://defencereview.gr/vomves-kathodigisis-leizer-axiopoio/).
Είναι ιδιαίτερα κρίσιμης σημασίας το γεγονός ότι σε βάθος τετραετίας θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι εκσυγχρονισμοί των F-16 αν θέλουμε να μιλάμε για δύναμη 200 μαχητικών σε ελληνική υπηρεσία. Η προοπτική της απόκτησης έστω και μίας Μοίρας μαχητικών Mirage 2000-9 (εάν και εφόσον υφίσταται θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα σύντομα…), θα έλυνε ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος και από οικονομικής και από επιχειρησιακής πλευράς, για την Ελλάδα.
Σε περίπτωση που η εναλλακτική των Mirage 2000-9 των ΗΑΕ (https://defencereview.gr/mirage-2000-9-from-united-arab-emirates-as-a-potential-fighter-for-hellenic-air-force/) δεν υλοποιηθεί, η μοναδική διαθέσιμη λύση για την Πολεμική Αεροπορία φαίνεται να είναι και ο εκσυγχρονισμός των 32 F-16C/D Block 30 σε Block 50M. Tα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι ακόμη και αν ένα πρόγραμμα αγοράς μίας Μοίρας F-35A εξελιχθεί το ταχύτερο δυνατό, τα αεροσκάφη αυτά δεν θα είναι διαθέσιμα για επιχειρήσεις πριν από το 2030. Για όλους αυτούς τους λόγους, η άμεση ενίσχυση της δύναμης μαχητικών με 16 έως 20 μαχητικά Mirage 2000-9, είναι η επιθυμητή από την Πολεμική Αεροπορία.
Τα F-16 Block 30 δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν ώς εκπαιδευτικά εφόσον δεν εκσυγχρονιστούν
Σε πρόσφατο άρθρο του Β. Νέδου στην Καθημερινή (https://www.kathimerini.gr/society/561995443/sta-skaria-i-anavathmisi-38-f-16-block-50/) αναφέρεται ότι η Πολεμική Αεροπορία θα συνεχίσει να αξιοποιεί επιχειρησιακά σε ρόλο αναχαίτισης (Air Policing) τα 32 F-16 Block 30 που διαθέτει, ενώ παράλληλα θα τα χρησιμοποιήσει και για την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών, με αντικείμενο την εισαγωγή των ιπταμένων στα F-16 Block 50M και F-16V.
H αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον σε ρόλο αναχαίτισης – αστυνόμευσης, τα Block 30 θα μπορούσαν για λίγα ακόμα χρόνια να προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Για το ρόλο του εκπαιδευτικού επιχειρησιακού σταδίου όμως, ούτε λόγος να γίνεται. Δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σε τέτοιο ρόλο ένα μαχητικό με ηλεκτρονικά και συστήματα αποστολής της δεκαετίας του ‘80. Ο ίδιος ο κατασκευαστής του αεροσκάφους (LM), επισημαίνει ότι η υποστήριξη των περισσότερων συστημάτων του έχει τερματιστεί, ή πρόκειται να τερματιστεί πολύ σύντομα.
Χωρίς IFF Mode 5, Link 16, και συστήματα ασφαλών επικοινωνιών SATURN (Second Generation Anti-Jam Tactical UHF Radio for NATO), δεν μπορούν τα μαχητικά αυτά να αξιοποιηθούν στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων, αλλά ούτε ώς εκπαιδευτικά εισαγωγής στις εκσυγχρονισμένες εκδόσεις του F-16. Οι τακτικές μάχης σε όλους του ρόλους σήμερα και εδώ και αρκετά χρόνια βασίζονται στην αξιοποίηση συστημάτων ασφαλών επικοινωνιών και ζεύξης δεδομένων (data link).
Επισήμανση θέσης εχθρικών στόχων σε φίλια αεροσκάφη, μονάδες επιφανείας και κέντρα επιχειρήσεων, στοχοποίηση και εξαπόλυση όπλων εναντίον τους μπορούν να εκτελεστούν σε σχεδόν πραγματικό χρόνο με μεγάλη ακρίβεια και από ασφαλείς αποστάσεις μέσω data link. Επί παραδείγματι, βολή πυραύλου METEOR ή MICA εναντίον ιπτάμενου στόχου, μπορεί να γίνει από Rafale F3R που λαμβάνει στοιχεία στοχοποίησης μέσω data link. Το ίδιο ισχύει και για τα F-16 της USAF που εκσυγχρονίζονται σε επίπεδο παραπλήσιο του Viper, ενώ κατά πάσα πιθανότητα (δεν έχουμε ασφαλείς πληροφορίες), θα ισχύει και για τα ελληνικά F-16V.
H ενσωμάτωση του κατάλληλου λογισμικού θα εξασφαλίσει την ίδια δυνατότητα και στα εκσυγχρονισμένα Block 50 (Block 50M). Εύκολα συνεπώς αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα 32 F-16 Block 30 είτε θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν στο επίπεδο Block 50M μαζί με τα 32 Block 50, είτε θα αποσυρθούν υποχρεωτικά. Και μάλιστα σε πολύ λίγα χρόνια από σήμερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτό επιβεβαιώνουν τα δεδομένα. Δεν είναι κάτι που αυθαίρετα υποστηρίζεται από το DR.
Είναι αλήθεια ότι η Πολεμική Αεροπορία δεν επιθυμεί να αποσύρει τα μαχητικά αυτά. Πέρα από το ότι έχει επενδύσει σημαντικά κονδύλια στο παρελθόν για την παράταση της επιχειρησιακής τους ζωής μέσω δύο δομικών αναβαθμίσεων, αλλά και αναβάθμιση του κινητήρα τους, δεν θέλει να χάσει 32 ικανότατες από πλευράς επιδόσεων μονάδες. Η κατασκευάστρια εταιρεία LM από την πλευρά της δηλώνει έτοιμη να καταθέσει επικαιροποιημένη πρόταση εκσυγχρονισμού των Block 30.
H λέξη “επικαιροποιημένη” χρησιμοποιείται για να καταδείξει ότι πρόκειται για πρόταση που είχε κατατεθεί στο παρελθόν και πλέον θα περιλαμβάνει νέα στοιχεία. Η ελληνική πλευρά εν κατακλέιδι και εν όψει των εξελίξεων και των ανελαστικών αναγκών και των άλλων δύο Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν έχει πολλές (εφικτές οικονομικά) εναλλακτικές στη διάθεσή της. Ο στόχος των 200 μαχητικών, αξιόμαχων μαχητικών, δεν πρόκειται να επιτευχθεί εντός της επόμενης πενταετίας αν δεν αποκτηθούν Mirage 2000-9, ή δεν εκσυγχρονιστούν τα Block 30. Που θα αποσυρθούν, είτε το θέλουμε, είτε όχι, μαζί με τα Phantom AUP αν παραμείνουν ως έχουν.
