Μολονότι, για το Πυροβολικό Μάχης έχουμε αναφερθεί με αναλύσεις επανειλημμένα τις τελευταίες εβδομάδες, εντούτοις θα συνεχίσουμε και θα επιμείνουμε με μια ακόμη τεχνική ανάλυση γιατί το πυροβολικό διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο τόσο στην αποτροπή όσο και σε περίοδο επιχειρήσεων. Θα ακολουθήσει σειρά αφιερωμάτων για όλα τα ζητήματα και η αμέσως επόμενη ανάλυση των επόμενων ημερών θα αφορά τη στοχοποίηση.
To πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ελληνικών M-270 MLRS είναι ζωτικού ενδιαφέροντος για τον Ελληνικό Στρατό (ΕΣ) καθώς και την ελληνική αποτροπή συνολικότερα. Οι 36 εκτοξευτές M-270 MLRS που συγκροτούν δύο Μοίρες είναι επιφορτισμένοι με αποστολές προσβολής στόχων όχι μόνον τακτικού ενδιαφέροντος αλλά και στρατηγικού. Το πρόγραμμα έχει διττό χαρακτήρα: αφενός τον εκσυγχρονισμό των εκτοξευτών και αφετέρου την αναβάθμιση του οπλοστασίου των ρουκετών μέσου βεληνεκούς για στόχους τακτικού ενδιαφέροντος και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς για στόχους στρατηγικού ενδιαφέροντος.
GLSBD για τους ελληνικούς Μ-270 MLRS: Ακρίβεια ενός μέτρου στα 150 χιλιόμετρα
Στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού των ελληνικών Μ-270 το σύστημα GLSDB κεντρίζει το ελληνικό ενδιαφέρον. Και φυσικά αυτό αποδεικνύει πως η επιλογή των αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων (GMLRS) δεν αποτελεί μονόδρομο.
Το GLSDB (Ground Launched Small Diameter Bomb) διαθέτει μοναδικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν μια ιδανική προσθήκη στο Πυροβολικό Μάχης. Δύναται να προσβάλει στόχους σε αποστάσεις των 150 χιλιομέτρων με χειρουργική ακρίβεια ενός μέτρου και το πλέον εντυπωσιακό είναι πως μπορεί να προσβάλει και κινούμενους στόχους όπως πλοία με προϋπόθεση να υπάρχει καθοδήγηση λέιζερ (Laser SDB). Το πυραυλικό σύστημα βασίζεται σε μια τροποποιημένη βόμβα 250 λιβρών (130 κιλών) που βάλλεται από τους εκτοξευτές M270 MLRS καθώς και τους M142 HIMARS.
Κάθε εκτοξευτής δύναται να βάλει ταυτοχρόνως 6 GLSDB και να τις καθοδηγήσει κατά ισάριθμων στόχων με τη φονική ακρίβεια του ενός μέτρου. Το σύστημα σχεδιάστηκε για να προσβάλει στόχους υψηλού ενδιαφέροντος όπως πλοία, σταθμούς διοικήσεως, στρατηγικές υποδομές και εγκαταστάσεις, ναυστάθμους, αεροπορικές βάσεις, ραντάρ και αντιαεροπορικές συστοιχίες.
Με τη προσθήκη της GLSDB οι Ελληνικές Μ-270 δύναται από όπλο που βάλει κατά στόχων περιοχής να βάλουν και κατά σημειακών στόχων με εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ύπαρξη ενός τέτοιου οπλικού συστήματος δυσχεραίνει εξαιρετικά τις τουρκικές αποβατικές σκέψεις τόσο για κύρια, ενδιάμεση ή μικρότερη αποβατική ενέργεια σε νήσο στη περιοχή ευθύνης της ΑΣΔΕΝ. Ταυτοχρόνως, το σύνολο των τουρκικών στόχων όπως ναύσταθμοι και ορισμένες αεροπορικές βάσεις βρίσκονται στο στόχαστρο του ελληνικού πυροβολικού.
Πάντα σε συνδυασμό με αυξημένες δυνατότητες στοχοποίησης και συλλογής πληροφοριών σε μεγάλο βάθος, οι Μ-270 μετατρέπονται σε πραγματικά φονικά οπλικά συστήματα. Πρακτικά η χώρα μας συνθέτει ένα πλέγμα Αντί-Πρόσβαση/Άρνηση Περιοχής (A2/AD : Anti-Access/Area Denial).
Το πρόγραμμα GLSDB – Τεχνικά Στοιχεία
Το GLSDB (Ground Launched Small Diameter Bomb), το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από την έκδοση χερσαίας εκτόξευσης των κατευθυνόμενων βομβών SDB I (GBU-39). Πρόκειται για ένα καινοτόμο σύστημα, οικονομικό και ευέλικτο, το οποίο συνδυάζει εν υπηρεσία συστήματα, όπως είναι οι βόμβες SDB Ι και οι πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών Μ-142 HIMARS (High Mobility Artillery Rocket System) και M-270 MLRS (Multiple-Launch Rocket System) σ’ ένα νέο σύστημα.
Η πρώτες βολές του GLSDB έγιναν το 2015, ενώ το 2017 έγιναν δοκιμαστικές βολές παρουσία της αμερικανικής υπηρεσίας AMRDEC (US Army Aviation & Missile Research, Development and Engineering Center). Σύμφωνα με την AMRDEC ο Αμερικανικός Στρατός ενδιαφέρεται έντονα για τα συστήματα GLSDB διότι «σήμερα οι χερσαίες δυνάμεις έχουν ανάγκη από αυξημένο βεληνεκές και ευελιξία». Κατά τη διάρκεια των δοκιμών τα GLSDB πέτυχαν μέγιστο βεληνεκές της τάξεως των 100 χιλιομέτρων, ενώ το 2019 προσέβαλαν στόχο θαλάσσης σε απόσταση 130 χιλιομέτρων.
Σε κάθε περίπτωση, πέτυχε μεγαλύτερο βεληνεκές από τα πυροβόλα, αυτοκινούμενα και ρυμουλκούμενα, αλλά και τα ρουκετοβόλα, που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός Στρατός. Ουσιαστικά πρόκειται για σύστημα κατευθυνόμενων βλημάτων πυροβολικού αυξημένου βεληνεκούς, πάντα σε σχέση με τα συμβατικά πυρομαχικά.
Τα GLSDB ενσωματώνουν σύστημα καθοδήγησης GPS/INS (στη διαμόρφωση με τη βόμβα GBU-39A/B) ή GPS/INS και ημί-ενεργού λέιζερ (για την τερματική φάση) στη διαμόρφωση με τη βόμβα GBU-39B/B Laser και μπορούν να εμπλέξουν και κινούμενους στόχους, μια εξίσου σημαντική επιχειρησιακή παράμετρος. Μετά την εκτόξευση του και σε προκαθορισμένο ύψος η βόμβα SDB Ι αποχωρίζεται από τον κινητήρα και κινείται για την προσβολή του επιλεγμένου στόχου, στο έδαφος ή τη θάλασσα. Στόχος είναι το μέγιστο βεληνεκές να φτάσει τα 150 χιλιόμετρα, με τιμή Πιθανότητας Κυκλικού Σφάλματος (CEP : Circular Error Probability), στο μέγιστο βεληνεκές, το ένα μέτρο. Να σημειωθεί ότι το βεληνεκές των 150 χιλιομέτρων αφορά σε κατά μέτωπο προσβολή. Σε πλευρικές προσβολές (με κατά μέτωπο εκτόξευση), το μέγιστο βεληνεκές είναι της τάξεως των 115 χιλιομέτρων.
Τα πλεονέκτημα που προσφέρει το GLSDB είναι πολλά: Είναι ένα σύστημα, η ανάπτυξη του οποίου έχει μικρό τεχνολογικό ρίσκο, καθώς βασίζεται σε δοκιμασμένα και εν υπηρεσία συστήματα, είναι κατευθυνόμενο, άρα επιτυγχάνει μεγαλύτερη ακρίβειας προσβολής και οικονομία πυρομαχικών, σε σχέση με τα συμβατικά πυρομαχικά, έχει μεγάλη εμβέλεια, δηλαδή μπορεί να εκτελεί βολές από αποστάσεις ασφαλείας, μπορεί να προσβάλει στόχους σε ξηρά και θάλασσα, σταθερούς ή κινούμενους, προς πάσα κατεύθυνση, έχει τη δυνατότητα προσβολής ενός στόχου με πολλαπλά πυρομαχικά (MRSI : Multiple Rounds Simultaneous Impact), μπορεί να αποφύγει ανεπιθύμητες εξάρσεις ή διαμορφώσεις του εδάφους ή να τις ακολουθεί για να αποφύγει εντοπισμό από συστήματα C-RAM και μπορεί να προγραμματίσει τη στιγμή της πυροδότησης του (κατά την επαφή ή σε προκαθορισμένο υψόμετρο).
Η προοπτική απόκτησης GLSDB δεν ακυρώνει και δεν αναιρεί πιθανές προμήθειες αμερικανικών πυραυλικών συστημάτων όπως των τακτικών GMLRS και GMLRS ER καθώς και των ATACMS IV A ούτε φυσικά άλλων ευρωπαϊκών μελλοντικών πυραυλικών συστημάτων (είτε του ευρωπαϊκού αντικαταστάτη των ΑΤΑCMS είτε του JFS-M Joint Fire Support Missile) Αντίθετα, η προσθήκη των GLSDB προσφέρει χειρουργική ακρίβεια πληγμάτων και συμπληρώνει όλα τα παραπάνω πυραυλικά οπλικά συστήματα.
Το αμέσως επόμενο θέμα που θα θίξουμε και θα επιμείνουμε μέσα από το DefenceReview.gr είναι αυτό της στοχοποίησης. Η στοχοποίηση για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις με εξαίρεση το δορυφορικό πρόγραμμα HELIOS 2B (που αφορά στοχοποίηση σε στρατηγικό επίπεδο) παραμένει παρωχημένη και ειδικά για το Πυροβολικό Μάχης. Τα λιγοστά UAV δεν δύναται να καλύψουν το σύνολο των αναγκών και αποστολών ενώ αξίζει να τονιστεί και να επισημανθεί πως τα UAV δεν αποτελούν πανάκεια στη στοχοποίηση αλλά μια εκ των επιλογών στοχοποίησης. Άλλες δύναται να είναι τα ραντάρ αντί- πυροβολικού, συστήματα και μέσα ηλεκτρονικού πολέμου και προσδιορισμού των ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών, δορυφορικά συστήματα, οι Προκεχωρημένοι Αξιωματικοί Πυροβολικού (ΠΑΠ) των οποίων τα μέσα στοχοποίησης πρέπει να αναβαθμιστούν και τέλος τμήματα ειδικών δυνάμεων. Για το ζήτημα θα επανέλθουμε με ξεχωριστό αφιέρωμα.
Σε κάθε περίπτωση εμείς θα επιμείνουμε πως το ζήτημα του εκσυγχρονισμού των ελληνικών Μ-270 MLRS είναι πρόγραμμα ύψιστης εθνικής σημασίας για την ελληνική αποτροπή και το πρόγραμμα επιβάλλεται να συνοδευτεί και από τις πλέον σύγχρονες επιλογές πυραυλικών συστημάτων.
Μπορείτε επίσης να διαβάσετε:
