Οι φρεγάτες της κλάσης FFG-7 O.H.Perry σχεδιάστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ως σκάφη συνοδείας γενικής χρήσης με γνώμονα να είναι αρκετά φθηνά για να αγοραστούν σε μεγάλους αριθμούς. Για να γίνουν ένα συμπλήρωμα χαμηλού κόστους στα αντιτορπιλικά κλάσης Spruance, να αντικαταστήσουν τα αντιτορπιλικά της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και να συμπληρώσουν σε αριθμούς τις ανθυποβρυχιακές φρεγάτες κλάσης Knox. Το σχέδιο ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ των ναυπηγίων Bath Iron Works και του γνωστού σχεδιαστικού γραφείου Gibbs & Cox. Όλα τα πλοία της κλάσης κατασκευάστηκαν μεταξύ του 1975 και 2004 όπου μπήκαν σε υπηρεσία 71 συνολικά πλοία. Σήμερα 34 ακόμη φρεγάτες της κλάσης υπηρετούν στα ναυτικά οκτώ χωρών.

Η σχεδίαση

Οι φρεγάτες χτίστηκαν σε δύο διαμορφώσεις, μία με κοντή γάστρα, 445 πόδια/135.64 μέτρα ολικό μήκος και μία με μακριά γάστρα, 453 πόδια/ 138,07 μέτρα ολικό μήκος. Η αύξηση του ολικού μήκους της γάστρας ουσιαστικά έγινε με την επιμήκυνση του ελικοδρόμιου κατά οχτώ πόδια ή 2,44 μέτρα ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει τα μεγαλύτερα ελικόπτερα SH-60. Οι υπόλοιπες διαστάσεις του πλοίου παρέμειναν οι ίδιες εκτός της αύξησης του βάρους του πλοίου κατά 150 τόνους περίπου λόγω και της τοποθέτησης του συστήματος AN/SQQ-89. Μερικά παλαιότερα πλοία της κλάσης δέχθηκαν αυτήν την τροποποίηση, αν και ορισμένα δεν έλαβαν ολόκληρο το πακέτο AN/SQQ-89 με αποτέλεσμα να υπάρχει διαφορά στο μήκος και το εκτόπισμα σε όλη την κλάση. Έτσι έχουμε μήκος ίσαλου γραμμής 124,36 μέτρα, πλάτος στην ίσαλο γραμμή 13,72 μέτρα και ολικό πλάτος 14,33 μέτρα, μέσο βύθισμα 4,39 μέτρα και κοίλο 9,14 μέτρα. Τέλος το μέσο ύψος των καταστρωμάτων είναι 2,9 μέτρα. Το πλήρες εκτόπισμα είναι 3796 -3960 τόνους και το βάρος άφορτο είναι 2898 τόνοι. Μετέπειτα σκάφη που δέχθηκαν επιπλέον συστήματα όπως οι αυστραλιανές και οι τουρκικές φρεγάτες το πλήρες εκτόπισμα έφτασε τους 4100-4200 τόνους.

Η σχεδίαση της γάστρας είναι τυπική μιας φρεγάτας και διαθέτει αρκετά απότομα κεκλιμένη πλώρη χωρίς βολβό. Η γάστρα χαρακτηρίζεται από μία πλήρη ίσαλο επιφάνεια πλώρα, που καταλήγει στα εμπρός τμήματα της πλώρης σε σχήμα «V». Το πλοίο διαθέτει συνολικά έξι καταστρώματα από τα οποία τρία βρίσκονται εντός της γάστρας, το κυρίως κατάστρωμα και δύο στην υπερκατασκευή. Στο διάμηκες η γάστρα χωρίζεται σε 13 υδατοστεγή διαμερίσματα. Η γάστρα είναι κατασκευασμένη από χάλυβα HY80 ενώ η υπερκατασκευή είναι κατασκευασμένη από κράμα αλουμινίου. Η δομική αντοχή της γάστρας και της υπερκατασκευής είναι υπολογισμένη ως προς το διάμηκες. Η δομική κατασκευή της γάστρας αποτελείται από τα διαμήκη ενισχυτικά, δοκοί τύπου “T” και “I”, εγκατεστημένοι άνα 0,69 μέτρα και τα εγκάρσια ενισχυτικά (web frames) τοποθετημένα ανά 2,29 μέτρα. Η ευστάθεια ως προς τον εγκάρσιο επίπεδο υποβοηθιέται από παρατροπίδια πλάτους 91 εκατοστών που ξεκινάνε από τον νομέα 138 και φτάνουν έως τον νομέα 181. Επίσης υπάρχει πρόβλεψη και αναμονές για τοποθέτηση συστήματος πτερυγίων ενεργής ευστάθειας σε ύστερο χρόνο. 

Η υπερκατασκευή χαρακτηρίζεται από το σχήμα κουτιού με έντονες γωνίες ένας συνδυασμός ο οποίος οδηγεί σε υψηλή διατομή ραντάρ. Στην πραγματικότητα οι έντονες γωνίες προκαλούνται από την προέκταση προς τα επάνω των εσωτερικών κάθετων διαφραγμάτων της γάστρας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια εξαιρετικά ισχυρή δομή, καθιστώντας τα πλοία ικανά να αντέξουν περισσότερες ζημιές από οποιαδήποτε άλλα στην κατηγορία τους. Αυτή η στιβαρότητα υπογραμμίζεται από την προσθήκη σημαντικής θωράκισης για την προστασία νευραλγικών χώρων εντός του σκάφους. Έτσι έχει τοποθετηθεί θωράκιση από κράμα αλουμινίου 19 mm πάνω από τα μηχανοστάσια, θωράκιση χάλυβα 16 mm πάνω από το σταθμό ελέγχου του μηχανοστασίου και θωράκιση Kevlar 19 mm στους χώρους διοίκησης.

Η ογκώδης υπερκατασκευή παρέχει επίσης μεγάλες ποσότητες εσωτερικού όγκου που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αναβαθμίσεις. Αυτό έδωσε σε άλλους χρήστες των φρεγατών FFG-7 τη δυνατότητα να αυξήσουν την επιχειρησιακή ικανότητα των πλοίων με την προσθήκη ολοκληρωμένων συστημάτων διοίκησης και πρόσθετων ηλεκτρονικών και οπλικών συστημάτων.

Τα διαμερίσματα των κύριων μηχανών και του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού του πλοίου βρίσκονται από το μέσο περίπου του μήκους και εκτείνονται προς τα πίσω, από τον νομέα 180 έως τον νομέα 298 και καταλαμβάνουν μήκος ίσο με περίπου το ένα τρίτο του συνολικού μήκους του πλοίου. Από πλώρα προς πρύμνα τα διαμερίσματα αυτά είναι: 1) το Νο1 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων, 2) το Νο2 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων, 3) το Μηχανοστάσιο με τους κύριους αεροστρόβιλους πρόωσης, και 4) το Νο3 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων.

Διάταξη διαμερισμάτων μηχανοστασίων

Το κύριο σύστημα πρόωσης του πλοίου αποτελείται από δύο αεροστρόβιλους που κινούν έναν άξονα που καταλήγει σε μία πεντάφυλλη προπέλα μεταβλητού βήματος διαμέτρου πέντε μέτρων της Bird Johnson Co. Το συγκρότημα ισχύος αποτελείται από δύο ναυτικούς αεροστρόβιλους LM2500 της General Electric με ισχύ στα 14925 kW στις 3600 rpm έκαστος που δίνουν κίνηση στον άξονα μέσω μειωτήρων της Western Gear Corp. Το πλοίο επιτυγχάνει μέγιστη ταχύτητα 30 κόμβους και εμβέλεια 2010 ν.μ. ενώ με οικονομική ταχύτητα των 20 κόμβων η εμβέλεια αγγίζει τα 4500 ν.μ. Η διεύθυνση του πλοίου γίνεται από μονό πηδάλιο με επιφάνεια 18,2 τ.μ. το οποίο είναι τοποθετημένο 61 εκατοστά δεξιά ως προς τον διαμήκη άξονα.

Επίσης, το πλοίο διαθέτει βοηθητική μονάδα πρόωσης (Auxiliary Propulsion Unit, APU) η οποία παρέχει μια εναλλακτική πηγή πρόωσης για ελιγμούς σε περιορισμένα ύδατα και λιμένες και σε περίπτωση που υπάρξει αστοχία της κύριας πρόωσης. Τα πλοία αυτής της κατηγορίας έχουν δύο APU των 350 ίππων έκαστη. Η APU είναι ένας υποβρύχιος ηλεκτροκινητήρας που λιπαίνεται με νερό και κινεί μια προπέλα (ακροφύσιο Kort). Με τις μονάδες APU σε λειτουργία η φρεγάτα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα μέχρι πέντε κόμβους σε ήπιες συνθήκες θαλάσσης. Ο κινητήρας χαμηλώνει και ανυψώνεται από κινητήρες που οδηγούν μια στήλη που εκτείνεται μέσα από τη γάστρα. Μια πλάκα φέρινγκ 7 επί 4 ποδιών είναι προσαρτημένη στο κάτω μέρος της διάταξης APU. Χρησιμεύει για τη σωστή ροή του νερού πάνω από τη γάστρα όταν η μονάδα αποσύρεται. Οι βοηθητικές μονάδες πρόωσης βρίσκονται 48 ίντσες αριστερά και δεξία από τον διαμήκη άξονα, μεταξύ των νομέων 108 και 100.

Ζεύγος APU σε προέκταση κατά τη διάρκεια δεξαμενισμού φρεγάτας τύπου O.H.Perry

Όσον αφορά τη χωρητικότητα των δεξαμενών του πλοίου. Η FFG-7 μεταφέρει κύριο καύσιμο F-76 σε δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 776 μ3, καύσιμο JP-5 για τα μεταφερόμενα ελικόπτερα σε δεξαμενές συνολικής χωρητικότητας 75,1 μ3 και πόσιμο νερό σε δεξαμενές συνολικήε χωρητικότητας 33,3 μ3.

Για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος είναι εγκατεστημένες τέσσερις ηλεκτρογεννήτριες ντίζελ Detroit Diesel 16V149TI ισχύος 1048kW στις 1900 rpm η καθεμιά. Οι ηλεκτρογεννήτριες είναι τοποθετημένες μία στο Νο1 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων, δύο Νο2 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων και άλλη μία στο Νο3 διαμέρισμα βοηθητικών μηχανημάτων. Όλα τα κύρια μηχανήματα και δίκτυα του πλοίου ελέγχονται μέσω του κέντρου ελέγχου μηχανοστασίου (Ship Control Station, SCC). Το SSC απαρτίζεται:

  1. Από την κονσόλα ελέγχου των μηχανημάτων πρόωσης (Propulsion Control Console, PCC) που έλεγχει την λειτουργία των δύο αεροστροβήλων, των μειωτήρων, της προπέλας μεταβλητού βήματος και του δικτύου ψύξης θαλάσσης.
  2. Από την κοσόλα ελέγχου Ηλεκτροπαραγωγών ζευγών (Electric Plant Control Console, EPCC) που ελέγχει τη λειτουργία των τεσσάρων ηλεκτρομηχανών και των κύριων πινάκων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας πάνω στο πλοίο.
  3. Από την κονσόλα ελέγχου βοηθητικών μηχανημάτων (Auxiliary Control Console, ACC) η οποία ελέγχει μια σειρά από βοηθητικά μηχανήματα όπως διάφορα κομπρεσέρ, Air Condition, δίκτυα μεταφοράς καυσίμου κ.α.
  4. Από την κονσόλα αντιμετώπισης ζημιών (Damage Control Console, DCC) η οποία χωρίζεται στον υποπίνακα ανίχνευσης κινδύνου (Hazard Detection Panel) και τον υποπίνακα πυρόσβεσης (Firemain Control Panel)

Οπλισμός

Η φρεγάτες FFG-7 στον βασικό οπλισμό διαθέτουν στην πλώρη έναν εκτοξευτή πυραύλων Mk13 με χωρητικότητα 40 πυραύλων έτοιμων για εκτόξευση. Ο εκτοξευτής μπορεί να φορτωθεί με συνδυασμό είτε Α/Α πυραύλων μέσου βεληνεκούς SM-1MR είτε με Κ/Β RGM-84 Harpoon. Στο μέσο είναι τοποθετειμένοι από ένας τριπλός τορπιλοσωλήνας Mk32 αριστερά και δεξιά της υπερκατασκευής  με απόθεμα 24 τορπίλες και λίγο πιο πίσω στο επίπεδο 2 ένα ναυτικό πυροβόλο 76 χιλιοστών Compatto Oto Melara. Τέλος πάνω από το υπόστεγο των ελικοπτέρων είναι τοποθετημένο ένα αντιπυραυλικό σύστημα Mk15 Phalanx. Στις έξι αυστραλιανές φρεγάτες και στις τέσσερις από τις οχτώ τουρκικές που πέρασαν από πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τοποθετήθηκε μπροστά από τον εκτοξευτή MK13 ένας οκταπλός κάθετος εκτοξευτής Mk41 για πυραύλους ESSM.

Ως τελευταία γραμμή άμυνας κατά επερχόμενων απειλών το πλοίο διαθέτει εκτοξευτές Mark 36 SRBOC για επερχόμενους πυραύλους και AN/SLQ-25 Nixie για επερχόμενες τορπίλες. Τέλος για Α/Υ πόλεμο οιι φρεγάτες μπορούν να φέρουν μέχρι δύο Α/Υ ελικόπτερα SH-2 ή SH-60. Το υπόστεγο ελικοπτέρων έχει δυνατότητα φιλοξενίας μέχρι δύο ελικοπτέρων μεγέθους seahawk. Μάλιστα τα ελικόπτερα τοποθετούνται σε ξεχωριστούς χώρους που μεταξύ τους παρεμβάλεται ένας διάδρομος για κίνηση από το μέσο του κύριου καταστρώματος προς στο ελικοδρόμιο. Η διάταξη αυτή έγινε έτσι ώστε σε περίπτωση φωτιάς στον ένα χώρο, να προστατευτεί το δεύτερο ελικόπτερο.

Κάτοψη πρυμναίου τμήματος του κύριου καταστρώματος φρεγάτας τύπου FFG-7 όπου διακρίνεται το ελικοδρόμιο και το δίχωρο υπόστεγο των ελικοπτέρων

Ηλεκτρονικός εξοπλισμός

Στην αμερικάνικη έκδοση οι φρεγάτες είναι εξοπλισμένες με ένα κύριο ραντάρ αέρος δύο διαστάσεων AN/SPS-49. Η κεραια του ραντάρ έχει διαστάσεις 7,3 μ χ 4,3 μ και εκπέμπει στη ζώνη L. Το ραντάρ έχει μέγιστη οναμαστική εμβέλεια 256 ν.μ. Για έρευνα επιφανείας και ναυσιπλοϊας η φρεγάτα διαθέτει το ραντάρ AN/SPS-55 που λειτουργεί στη ζώνη Ι και επιτυγχάνει μέγιστη εμβέλεια 50 ν.μ. Για έλεγχο των όπλων και κυρίως για τον έλεγχο των αντιαεροπρικών πυραύλων SM-1 και του κύριου πυροβόλου η φρεγάτα φέρει το ραντάρ ελέγχου πυρός MK-92 το οποίο είναι ουσιαστικά μια αμερικάνικη έκδοση με άδεια κατασκευής, του ολλανδικού ραντάρ WM25 της Thales που φέρουν και οι φρεγάτες Standard. Για Ηλεκτρονικό πόλεμο ESM/ECM τα πλοία διαθέτουν σύστημα Η/Π AN/SLQ-32(v)2.

Για Α/Υ πόλεμο διαθέτει συνδυασμό σόναρ γάστρας SQS-56, ίδιο με το DE1160 των ελληνικών φρεγατών ΜΕΚΟ 200, τοποθετημένο μεταξύ των νομέων 40 και 63 και ρυμουλκούμενης διάταξης AN/SQR-19 TACTAS ενοποιημένα στο σύστημα υποβρύχιου πολέμου AN/SQQ-89.

Hull mounted Sonar AN/SQS-56
Διαγραμματικό των ηλεκτρονικών συστημάτων και όπλων της φρεγάτας FFG-7