Έχοντας μπει εκ νέου σε μια διαδικασία επαναξιόλογισης των προοπτικών ανανέωσης και ενίσχυσης του στόλου των κύριων μονάδων κρούσης όπου μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια η ηγεσία του Π.Ν. επαναφέρει στο προσκήνιο την πιθανότητα απόκτησης κορβετών, το Defencereview.gr συνεχίζει την παρουσίαση των πλοίων που βρίσκονται στο στόχαστρο του Π.Ν.
Η δεύτερη υποψηφιότητα μετά την γαλλική Gowind 2800 HN που έφτασε στην τελική shortlist στον προηγούμενο διαγωνισμό είναι η η ιταλική κλάση FCX30, ένα σχέδιο του ιταλικού ναυπηγικού κολοσσού Fincantieri.
Η ιταλική σχεδίαση πρόκειται για ένα πλοίο αυξημένα χαρακτηριστικά στέλθ, ολικό μήκος 107 μέτρα μήκος ίσαλου γραμμής 99,6 μέτρα, πλάτος 14,7 μέτρα, κοίλο 8,6 μέτρα και εκτόπισμα 3250 τόνους. Με το εκτόπισμα αυτό η συγκεκριμένη κορβέτα θα μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί και ως ελαφριά φρεγάτα μιας και με το εκτόπισμα πλησιάζει τις Meko 200HN των 3400 τόνων. Η διάταξη των καπνοδόχων δείχνει ότι το πλοίο διαθέτει δύο κύρια μηχανοστάσια και μάλιστα παρεμβάλεται μεταξύ τους ένα υδατοστεγές διαμέρισμα. Η διάταξη αυτή προσφέρει αυξημένο redundancy μιας και το πλοίο διατηρεί την πρόωση ακόμη και με δύο συνεχόμενα διαμερίσματα κατακλυσμένα από θαλασσινό νερό. Η προτεινόμενη FCX 30 HN προέρχεται σχεδιαστικά από τις αντίστοιχες κορβέτες του καταριανού ναυτικού κλάσης Al Zubarah ή Doha. Όσον αφορά το προωστήριο σκεύος τα δύο πλοία θα έχουν διαφορές γιατί οι καταριανές κορβέτες διαθέτουν διάταξη CODAD (Combination of Diesel and Diesel) με τέσσερις ναυτικές ντηζελομηχανές τοποθετημένες ανά δύο σε κάθε κύριο μηχανοστάσιο ενώ η τελευταία προσφορά για την ελληνική έκδοση διαθέτει ηλεκτροπρόωση για τη μείωση του αυτοθορύβου, ένα στοιχείο πολύ σημαντικό κατά τη διάρκεια Α/Υ επιχειρήσεων. Η κίνηση στο πλοίο επιτυγχάνεται μέσω δύο αξόνων που κινούν ισάριθμες προπέλες. Η ταχύτητα στις καταριανές κορβέτες είναι μεγαλύτερη από 28 κόμβους ενώ στην ελληνική έκδοση αναμένεται να είναι αισθητά χαμηλότερη απόρροια της διαφορετικής διάταξης πρόωσης αλλά και του επιπλέον Α/Υ εξοπλισμού που θα διαθέτει. Η ταχύτητα πλεύσης είναι 15 κόμβοι με την οποία επιτυγχάνει εμβέλεια 5000 ν.μ. ενώ η μέγιστη ταχύτητα με ηλεκτροπρόωση είναι 12 κόμβοι. Η μέγιστη διάρκεια πλεύσης πριν τον επόμενο ανεφοδιασμό είναι 21 μέρες. Το πλήρωμα αποτελείται από 98 άτομα ενώ υπάρχουν ενδιαιτήσεις ικανές να φιλοξενήσουν μέχρι 112 άτομα.
Ο οπλισμός
Η διάταξη του οπλισμού ακολουθεί την σχεδιαστική φιλοσοφία που συναντάμε στα περισσότερα σύγχρονα πολεμικά πλοία. Στην πλώρη βρίσκεται ένα πυροβόλο Oto Melara Compatto SR 76/62χιλ με σύστημα STRALES. Σε αντίθεση με τις άλλες υποψηφιότητες η ιταλική κορβέτα προσφέρει το STRALES στον βασικό εξοπλισμό. Το σύστημα STRALES προσθέτει επιπλέον αντιβληματική προστασία στο πλοίο με χαμηλό κόστος σε σύγκριση με το φερόμενο Mk49 RAM καθώς και μια επιπλέον γραμμή τερματικής άμυνας για το πλοίο φορέα. Ακολουθούν οι δύο κάθετοι εκτοξευτές Α/Α πυραύλων. Η κλάση Doha φέρει 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους Aster 30 διαμορφώνοντας την κορβέτα σε κορυφαίο αντιαεροπορικό πλοίο χωρίς αντίπαλο στο εκτόπισμα αυτό. Στην ελληνική έκδοση προσφέρεται με 16-24 Α/Α MICA VL/ MICA VL NG ή CAMM/CAMM-ER. Βέβαια η διάταξη με δύο εκτοξευτές Sylver Α50 για τη μεταφορά των Aster 30 υποδηλώνει την ευχέρεια της σχεδίασης στην τοποθέτηση μέχρι δύο εκτοξευτών Mk41 με πολλαπλούς συνδυασμούς οπλικού φορτίου. Αυτό όμως είναι συνάρτηση πολλών άλλων παραγόντων όπως η επιλογή CMS ή το κόστος και η ευκολία ενσωμάτωσης των συστημάτων αυτών στο προτεινόμενο CMS.
Στο μεσόστεγο είναι τοποθετημένοι 2×4 αντιπλοϊκοί πύραυλοι. Με το σύστημα Athena με το οποίο προσφέρεται το πλοίο η ελληνική πλευρά μπορεί να διαλέξει είτε τους γαλλικούς MM40 Block 3c Exocet είτε τους επίσης εξαιρετικούς ιταλικούς Otomat Mk2 με στάνταρ προτίμηση στους πρώτους λόγω της ύπαρξής τους ήδη στο ελληνικό οπλοστάσιο. Επίσης υπάρχουν και δύο σταθμοί τηλεχειριζόμενων πυροβόλων των 30 χιλ Marlin, τοποθετημένοι εκατέροθεν. Τέλος πάνω από το υπόστεγο του ελικοπτέρου θα υπάρχει τοποθετημένος ένας εκτοξευτής Mk49 RAM με 21 πυραύλους έτοιμους για χρήση. Εντύπωση αποτελεί η παντελής έλλειψη αναφοράς για την ύπαρξη τορπιλοσωλήνων για βολή ελαφρών ανθυποβρυχιακών τορπιλών. Επομένως, η αντιμέτώπιση ενός εχθρικού υποβρυχίου θα επαφίεται στη χρήση του Α/Υ ελικοπτέρου που δύναται να φέρει το πλοίο, βάρους 10 τόνων. Ως τελική γραμμή άμυνας τα πλοία θα διαθέτουν εκτοξευτές αναλώσιμων κατά επερχόμενων πυραύλων Sylena Mk2 και κατά επερχόμενων τορπιλών C310.
Ο βασικός αισθητήρας του πλοίου είναι το 3D ραντάρ της Leonardo Electronics Division, Kronos Grand Naval. Το συγκεκριμένο ραντάρ είναι τεχνολογίας AESA και εκπέμπει στη μπάντα C. Έχει εμβέλεια 300 χιλιόμετρα και μπορεί να διαχειρίζεται πάνω από 300 ίχνη ενώ έχει τη δυνατότητα να καθοδηγεί προς το στόχο μέχρι 16 πυραύλους Aster 30 ταυτόχρονα. Το συγκεκριμένο ραντάρ βρίσκεται τοποθετημένο στις Doha, στα ΑΑ αντιτορπιλικά κλάσης Horizon καθώς και στις ιταλικές φρεγάτες FREMM. Το πλοίο θα διαθέτει επίσης σύστημα αναζήτησης και παρακολούθησης υπερύθρων, Η/Ο σύστημα παρακολούθησης και ραντάρ ελέγχου πυρός με ενσωματωμένο Η/Ο, Sting EO. Επίσης το πλοίο θα διαθέτει πλήρη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου ESM/ECM. Για Α/Υ πόλεμο η FCX30 HN θα φέρει τον ίδιο εξοπλισμό με τον ανταγωνισμό, ήτοι πλήρη σουίτα Α/Υ πολέμου με σόναρ γάστρας Kingklip Mk2 και ρυμουλκούμενη διάταξη μεταβλητού βάθους VDS CAPTAS 2 αμφότερα της Thales. Επίσης θα διαθέτει πλήρες πακέτο επικοινωνιών, δορυφορικές επικοινωνίες καθώς και ζεύξεις δεδομένων Link 11, 16 και Link 22 ready.
Το CMS που ενσωματώνονται όλες οι πληροφορίες από τους αισθητήρες, τις ζευξεις δεδομένων και τα όπλα είναι το ανοιχτής αρχιτεκτονικής σύστημα Athena της Leonardo Electronics Division.
Εάν και εφόσον τα πλοία επιλεχθούν από το Π.Ν. και απαιτηθεί να γίνει ναυπήγησή τους επί ελληνικού εδάφους, σίγουρα το πρώτο θα ναυπηγηθεί στις εγκαταστάσεις της Fincantieri ενώ τα υπόλοιπα 2-3 σκάφη στα ναυπηγεία της Ελευσίνας.
Ανακεφαλαιώνοντας καταλαβαίνουμε ότι η FCX30 HN είναι μια πολύ ισχυρή υποψηφιότητα για το πρόγραμμα κορβετών του Π.Ν. Πρόκειται για ένα πλοίο εκτοπίσματος ελαφριάς φρεγάτας με σύγχρονο πλήρη εξοπλισμό και με πολλές δυνατότητες μελλοντικής ενίσχυσης του εξοπλισμού του λόγω του μεγαλύτερου εκτοπίσματος. Βασικά μειονεκτήματα είναι η απουσία όπως φαίνεται τορπιλοσωλήνων που όμως θεωρούμε ότι εύκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την μερική επανασχεδίαση και τοποθέτησή τους καθώς και το ιταλικό CMS Athena. Το CMS Athena παρ’ ότι πρόκειται για ένα σύγχρονο ευέλικτο ανοιχτής αρχιτεκτονικής σύστημα το οποίο υπηρετεί σε πλειάδα πλοίων και υποβρυχίων διαφόρων χωρών, δεν παύει να είναι ένα νέο «τρίτο» σύστημα CMS για το Π.Ν., που ήδη διαθέτει το ολλανδικό Tacticos και το γαλλικό SETIS, με ότι θα σημαίνει αυτό για την εκπαίδευση και τη διάθεση του προσωπικού εάν και εφόσον αυτό υιοθετηθεί. Σίγουρα εάν στο πρόγραμμα φρεγατών είχε επιλεχθεί η ιταλική Bergamini τότε τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Από την άλλη αν οι ιταλοί δεχθούν την ενσωματωση του Tacticos μαζί με τους Mk41, ένα σενάριο που έπαιξε πριν από δύο χρόνια τότε ίσως η FCX30 HN να ήταν το επόμενο πλοίο του Π.Ν.
