Μια εκ των κύριων εξοπλιστικών προτεραιοτήτων του Στρατού Ξηράς είναι η απόκτηση ενός σύγχρονου Τεθωρακισμένου Οχήματος Μάχης (ΤΟΜΑ). Ως γνωστόν στον συγκεκριμένο τομέα καταγράφεται μια από τις σημαντικότερες ελλείψεις καθώς το σχετικό πρόγραμμα πελαγοδρομεί εδώ και δύο περίπου δεκαετίες. Μη κάλυψη της σχετικής επιχειρησιακής απαίτησης λειτουργεί ως τροχοπέδη στην ορθή και συμμετρική ανάπτυξη ενός εκ των κυρίων όπλου ελιγμού, αυτό του Πεζικού, απομειώνοντας σημαντικά και την επένδυση που έχει γίνει στο έτερο, αυτό του όπλου των Τεθωρακισμένων. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η κάλυψη αυτής της χρόνιας επιχειρησιακής απαίτησης είναι κομβικής σημασίας για την ενίσχυση του Όπλου του πεζικού καθώς του επιτρέπουν να επιχειρήσει από κοινού με το Όπλο των Τεθωρακισμένων, σχηματίζοντας τακτικά συγκροτήματα. Αν και ξεφεύγει από τα πλαίσια του παρόντος άρθρου η αναλυτική επεξήγηση της έννοιας του τακτικού συγκροτήματος και του ρόλου του κάθε όπλου μέσα σε αυτό, θα περιοριστούμε να πούμε πως το τελευταίο είναι η βασική ομάδα μάχης που διαθέτει όλα τα μέσα που απαιτούνται προκειμένου να φέρει εις πέρας μια αποστολή.
Στα πλαίσια του τακτικού συγκροτήματος συνυπάρχουν τμήματα ΠΖ και ΤΘ, καθώς έχει διαπιστωθεί πως μέσω της σύζευξης των δύο αυτών όπλων ελιγμού μεγιστοποιείται η απόδοση αμφότερων(για να το πούμε απλά το ένα ανοίγει τον δρόμο για το άλλο και το ένα προστατεύει το άλλο). Η μη ύπαρξη ενός πραγματικά σύγχρονου ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ δεν επιτρέπει ουσιαστικά στο Πεζικό να δράσει από κοινού με τα σύγχρονα άρματα μάχης, καθώς τα υπάρχοντα ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ στη δύναμη του δεν είναι σε θέση να συνεπιχειρήσουν μαζί τους. Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε κάτι το οποίο συνήθως διαλθάνει της προσοχής των ασχολούμενων με θέματα άμυνας. Ότι δηλαδή αποστολή του οπλισμού των ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ δεν είναι η εμπλοκή αντίστοιχων εχθρικών οχημάτων, παρά μόνο σε δευτερεύουσα πλαίσια, αλλά η υποστήριξη της μεταφερόμενης ομάδας μάχης. Και με τον όρο “υποστήριξη” εννοούμε την παροχή πυρός κατά την εκτέλεση ελιγμών, την εκκαθάριση εναπομείνουσων εχθρικών εστιών αντίστασης και κατά τη φάση της σταθεροποίησης. Υπό το σκεπτικό αυτό, δεν θεωρούμε απαραίτητη την ύπαρξη ΤΟΜΑ εις βάρος των ΤΟΜΠ, ούτε θεωρούμε τα δεύτερα σαν “ταξί μάχης” όπως αποκαλούνται συνήθως με υποτιμητική διάθεση. Αντιθέτως πιστεύουμε πως ο οπλισμός των ΤΟΜΠ υπό προϋποθέσεις είναι καταλληλότερος του αντίστοιχου των ΤΟΜΑ για τις αποστολές που ανατίθονται σε οχήματα της κατηγορίας, ειδικά αν στον οπλισμό των πρώτων περιλαμβάνονται τα ολοένα και ευρύτερα χρησιμοποιούμενα πολυβόλα βομβίδων. Μάλιστα θεωρούμε ιδανική την μίξη ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ που θα βασίζονται στο ίδιο όχημα, του οποίου θα αποτελούν εκδόσεις, σε μια αναλογία 2:1 υπέρ των ΤΟΜΑ.
Αναφορικά με το ζήτημα απόκτησης ενός σύγχρονου ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ ανοίγονται μπροστά μας τρεις διακριτές επιλογές: 1) Της απόκτησης ενός μεταχειρισμένου οχήματος του τύπου. Οι πλέον πιθανοί υποψήφιοι σ’αυτήν την περίπτωση προβάλλουν το Marder 1 και το M2 Bradley από τα Γερμανικά και Αμερικανικά αποθέματα αντιστοίχως. Δυστυχώς, η περίπτωση των μεταχειρισμένων αμερικανικών M2 Bradley αποδείχθηκε «φιάσκο» αφού οι Αμερικανοί αποδέσμευαν παρωχημένα οχήματα τα οποία απαιτούσαν υπέρογκα ποσά επαναφοράς στην ενεργό δράση. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας απαιτούνταν περί τα 8 εκατομμύρια ευρώ κόστος ανά μονάδα για την πλήρη επαναφορά του ΤΟΜΑ στην ενεργό δράση. Η περίπτωση των Γερμανικών Marder διαφαίνεται επίσης δύσκολη δεδομένου ότι η γερμανική κυβέρνηση διαρκώς παραχωρεί μεταχειρισμένα Marder στην εμπόλεμη Ουκρανία. Παραμένουν περί τα 300 με 350 ΤΟΜΑ Marder σε ενεργή υπηρεσία με τον Γερμανικό Στρατό αλλά είναι αβέβαιο εάν είναι διαθέσιμα κάτι εξαιρετικά αβέβαιο δεδομένου ότι οι ανάγκες του Γερμανικού Στρατού είναι μεγάλες απόρροια της σύρραξης στην Ουκρανία καθώς και της προοπτικής επιπλέον Marder να παραχωρηθούν στον Ουκρανικό Στρατό. Η απόκτηση Marder θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί υπό τη προϋπόθεση πως ο Ελληνικός Στρατός θα επέλεγε το νέας γενιάς KF-41 Lynx oπότε το Γενικό Επιτελείο Στρατού θα μπορούσε δυνητικά να ζητήσει ΤΟΜΑ «ενδιάμεσης λύσης» όπως έγινε κατά το παρελθόν με το πρόγραμμα προμήθειας των αρμάτων Leopard 2 HEL.
Εναλλακτικά υπάρχει και η γαλλική πρόταση για τη προμήθεια του τροχοφόρου ΤΟΜΑ Philoctetes και της παράλληλης απόκτησης ΤΟΜΑ VBCI. Ως προς τα μεταχειρισμένα οχήματα το πιθανότερο είναι ότι οι Γάλλοι επανέλαβαν την πρόταση του περασμένου Μαρτίου, σύμφωνα με την οποία ο Ελληνικός Στρατός (ΕΣ) θα αποκτήσει 200 νέα «Φιλοκτήτης», 50 εξειδικευμένα οχήματα (διοικητικά, διακομιδής τραυματικών, περισυλλογής, τεχνικού και παρατηρητών πυροβολικού) και, ως «ενδιάμεση λύση», 100 μεταχειρισμένων VBCI από τα αποθέματα του Γαλλικού Στρατού. Η γαλλική πρόταση, του Μαρτίου, περιλαμβάνει και πρόβλεψη συμμετοχής της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στην παραγωγή των οχημάτων. Tόσο η γαλλική όσο και η γερμανική πρόταση σύμφωνα με τις πληροφορίες του DefenceReview.gr έχουν κόστος περί τα 2 με 2.5 δισ ευρώ. Τέλος, υπάρχει και η δυνητική απόκτηση του CV-90 Mk IV. Σύμφωνα με τη Bae Systems ο Στρατός της Τσεχίας παρείγγελε 246 ΤΟΜΑ έναντι 2.2 δισ. δολαρίων (κόστος του 2023), δηλαδή 8.9 εκατομμύρια δολάρια ανά ΤΟΜΑ. Στη συμφωνία μεταξύ των δυο πλευρών περιλαμβάνεται και μεγάλη βιομηχανική συνεργασία που αγγίζει το 40% βιομηχανικής συμμετοχής τσέχικων εταιρειών στο πρόγραμμα.
2) Ο εκσυγχρονισμός μέρος του υφιστάμενου στόλου των ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ με βάση κάποιο από τα υπάρχοντα πακέτα εκσυγχρονισμού ή ακόμη και την ανάπτυξη ενός νέου πακέτου εκσυγχρονισμού από την εγχώρια βιομηχανία όπως προτείνει η εταιρεία EODH με κόστος ανά μονάδα 1.5 εκατομμύριο ευρώ. Τα υφιστάμενα ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ του ελληνικού οπλοστασίου είναι το αμερικανικής προέλευσης M-113 και το αυστριακής προέλευσης και ελληνικής κατασκευής “ΛΕΩΝΙΔΑΣ”. Για όλα τα παραπάνω έχουν αναπτυχθεί πακέτα εκυγχρονισμού που βελτιώνουν το όχημα σε όλους τους τομείς (ευκινησία, θωράκιση, επικοινωνίες, ισχύς πυρός). Γνώμη μας είναι πως ο εκσυγχρονισμός πρέπει να καλύπτει το σύνολο των χαρακτηριστικών του οχήματος με έμφαση κατά σειρά προτεραιότητας την θωράκιση, την ευκινησία και την ισχύ πυρός. Εκτός της ελληνικής πρότασης από την ΕΟDH, το Γενικό Επιτελείο Στρατού και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας βρίσκεται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με την ισραηλινή εταιρεία Elbit Systems και Rafael Systems για την αναβάθμιση ενός αριθμού της τάξης των 500 Μ-113 με ένα κόστος περί τα 1.8 δισ. ευρώ. Σημειώνεται, πως τόσο η ελληνική πρόταση της ΕΟDH όσο και η ισραηλινή διασφαλίζουν για τον Στρατό Ξηράς την απόκτηση ενός αξιόμαχου ΤΟΜΑ με πυροβόλο είτε των 20mm (πρόταση EODH) είτε των 30mm (Rafael).
3) Η μετασκευή αρμάτων μάχης της σειράς Patton ή/ και LEOPARD-1 από τα υπηρετούντα στο ελληνικό οπλοστάσιο. Επειδή η εν λόγω πρόταση ακούγεται ίσως παράδοξη αξίζει να επεκταθούμε περισσότερο. Πιο συγκεκριμένα στον ΕΣ υπηρετούν άρματα M-48, M-60 και παλαιότερων εκδόσεων LEOPARD-1 τα οποία αποσύρθηκαν (κακώς κατά τη γνώμη μας) και οδηγήθηκαν στο διαλυτήριο. Αντί αυτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μετασκευή τους με την αφαίρεση του πύργου, την αναδιάταξη του εσωτερικού τους χώρου, την μετακίνηση του κινητήρα και την ενίσχυση της θωράκισης σε βαρέα ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ στα πρότυπα υποδειγμάτων άλλων χωρών όπως το Ισραήλ, η Ρωσία, η Ιορδανία κ.α. Ένα τέτοιο όχημα θα παρείχε απαράμιλλη προστασία στη μεταφερόμενη ομάδα πεζικού, με ικανή ισχύ πυρός και ευκινησία.
Με γνώμονα τα παρόντα δεδομένα δεν θεωρούμε πιθανή την δρομολόγηση ενός προγράμματος αγοράς νέου ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ, ούτε την εγχώρια ανάπτυξη ενός τέτοιου οχήματος παρά τα προφανή πλεονεκτήματα που θα προέκυπταν σε μια τέτοια περίπτωση. Τελικά η καλύτερη λύση είναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω προτεινόμενων, καθώς οι ανάγκες του ΕΣ σε οχήματα της κατηγορίας είναι αδύνατον να καλυφθούν με την χρήση μιας μόνο επιλογής. Στο παραπάνω άρθρο προσπαθήσαμε να σκιαγραφήσουμε σε λίγες γραμμές το πρόβλημα της απόκτησης ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ από τον ΕΣ. Προφανώς το θέμα δεν μπορεί να θεωρείται εξαντλημένο και υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα.