Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε πως έχει διαμορφωθεί το αναβαθμισμένο Cockpit ενός ελικοπτέρου AB-212 του Ισπανικού Ναυτικού. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν ψηφιακό θάλαμο διακυβέρνησης με 4 νέες έγχρωμες οθόνες (ανήκουν στην οικογένεια οθονών AFD 6800) πολλαπλών λειτουργιών υψηλής ευκρίνειας, διαστάσεων 6 × 8 ιντσών της Astronautics Corporation of America, οι οποίες μπορούν να προβάλλουν τις κύριες πληροφορίες πτήσης, πλοήγησης και κινητήρα, μαζί με τη δυνατότητα να λαμβάνουν και να προβάλλουν βίντεο από μια μεγάλη ποικιλία προτύπων και αισθητήρων (ραντάρ και σύστημα FLIR).
Το πρόγραμμα αναβάθμισης αφορά επτά ελικόπτερα AB-212 του Ισπανικού Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία αναβαθμίζονται από τη Sener σε συνεργασία με την Inaer, ύστερα από σχετική απόφαση της γενικής διεύθυνσης εξοπλισμών και υλικού του υπουργείου Άμυνας της Ισπανίας. Το πακέτο αναβάθμισης, θα επεκτείνει την επιχειρησιακή ζωή των επτά ελικοπτέρων AB212 κατά τουλάχιστον 15 χρόνια. Μέχρι σήμερα, έχουν παραδοθεί τα 5 εξ’ αυτών, τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία απόκτησης νέας επιχειρησιακής διαμόρφωσης CT2, που επεκτείνει την προηγούμενη πιστοποίηση CT1 που αποκτήθηκε από την κοινοπραξία το 2016.
Το επιλεγέν πακέτο εκσυγχρονισμού περιλαμβάνει:
Αναβάθμιση των συστημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας , συμπεριλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης και αντικατάστασης των καλωδίων.
Αντικατάσταση του αναλογικού cockpit, προσθήκη glass cockpit συμβατού με σύστημα NVG (διόπτρες νυκτερινής όρασης), LED εξωτερικό φωτισμό συμβατό και με υπέρυθρη παρατήρηση, ολοκληρωμένο σύστημα αποστολής και εκσυγχρονισμός των συστημάτων επικοινωνιών.
Νέο Ραντάρ επιτήρησης.
Προσθήκη Υλεκτροοπτικού σύστηματος EO / IR/
Προσθήκη Συστήματος αυτοπροστασίας και αυτοάμυνας ( σύστημα προειδοποίησης πυραύλων MAWS και αμυντικό πυροβόλο τύπου Gatling).
Προσθήκη θωράκισης στην καμπίνα πληρώματος και επιβατών με τοποθέτηση και ειδικών καθισμάτων που ενσωματώνουν προστασία κατά την πρόσκρουση(!)
Σύστημα πλοήγησης GPS με κινούμενο χάρτη.
Προσθήκη Ηλεκτρικού Ανυψωτικού φορτίου.
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε πιο αναλυτικά τα δεδομένα του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Ισπανικών ΑΒ-212:
Η κατάσταση στον ΠΝ και η γενικότερη εικόνα των ελικοπτέρων
Μια από τις μεγαλύτερες πληγές των ΕΕΔ έχει να κάνει με την απουσία κουλτούρας επικαιροποίησης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των μέσων των ΕΕΔ που έχει ως μόνιμη επαναλαβανόμενη επωδό την σταδιακή τεχνολογική και επιχειρησιακή απαξίωση στρατιωτικού υλικού. Και όσο γερνά το υλικό τόσο το δίλημα ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ή ΑΠΟΣΥΡΣΗ γίνεται όλο και πιο δυσεπίλυτο. Ειδικά όταν εναποθέτεις τις ελπίδες σου για δωρεάν μεταχειρισμένο υλικό που είτε καθυστερεί υπερβολικά για να έρθει είτε είναι τόσο καταπονημένο, που καθίσταται προβληματική η χρηματοδότηση της υποστήριξης του ή ενός minimum εκσυγχρονισμού του.
Με δεδομένο ότι την τρέχουσα περίοδο το «σύστημα» λογικά θα πέσει πάνω στην αξιοποίηση των ελικοπτέρων OH-58D Kiowa Warrior και με αφορμή την πρόθεση του ΠΝ να βρει – σε καλή κατάσταση και σε χαμηλή τιμή – μεταχειρισμένα ελικόπτερα SH-60 από τα αποθέματα του Αμερικανικού Ναυτικού, δεν νομίζουμε ότι θα άξιζε να αναφερθούμε στην ανάγκη ενός αντίστοιχου προγράμματος για τα 7 ελληνικά AB-212 ASW. Γιατί απλά, αυτό έπρεπε να είχε γίνει τουλάχιστον στα μέσα της δεκαετίας του 2000, για να μεγιστοποιήσει την απόδοση της επένδυσης. Εδώ, ακόμη και ένα λιτό πρόγραμμα αναβάθμισης με την προσθήκη ηλεκτροοπτικού αισθητήρα FLIR ΑΝ/ ΑΑQ-22 Star Safire παρέμεινε στάσιμο, αποδίδοντας ένα (;) μόνο ελικόπτερο.
Το ζητούμενο αυτή την στιγμή είναι ευρύτερο και αφορά μια πληθώρα ελικοπτέρων που βρίσκονται σε υπηρεσία με τις ΕΕΔ, και τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας.
Το θέτουμε απλά, λιτά και όσο πιο ευγενικά μπορούμε να το θέσουμε:
Πρέπει επιτέλους να εξοβελιστεί η νοοτροπία του πιστού, αξιόπιστου μέσου, που συνεχίζει για δεκαετίες να προσφέρει υπηρεσίες:
Όπως οι πολιτικοί και φυσικοί προϊστάμενοι των υπηρεσιών δεν πηγαίνουν στις εκθέσεις των αντιπροσωπειών για να εμπιστευτούν την ασφάλεια και την ζωή των αγαπημένων τους προσώπων στα ξεπερασμένα Landa Niva, Fiat 131 Mirafiori και Citroën 2CV, αλλά προτιμούν μοντέλα με 6-8 αερόσακους, Navigation System, ABS/ESP/ASR, κάμερες αποφυγής εμποδίων και οικονομικούς Diesel κινητήρες, έτσι και στον τομέα των πτητικών μέσων, πρέπει να γίνει κουλτούρα μας ότι συστήματα όπως, ραντάρ, IFF, μονόχρωμες οθόνες καθοδικού σωλήνα (CRT), υπολογιστές αποστολής, σταματάνε κάποια στιγμή να υποστηρίζονται από την κατασκευάστρια εταιρεία, ενώ άλλα συστήματα πλοήγησης και επικοινωνιών δεν είναι πλέον συμβατά με νέα πρότυπα και κανόνες εναέριας κυκλοφορίας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η υποστήριξη τους γίνεται ακριβή, τα ανταλλακτικά δυσεύρετα και αρχίζει η πολιτική του κανιβαλισμού για να κρατηθούν κάποιες στοιχειώδεις διαθεσιμότητες.
Η πρόταση μας είναι απλή και δεν προϋποθέτει απλά την ικανή χρηματοδότηση αλλά την κοινή επιχειρησιακή λογική του ιδιωτικού τομέα, που επικρατεί αυτήν την στιγμή στον πλανήτη ΓΗ:
Τα πρώτα 8 ελικόπτερα S70B6 Sikorsky του ΠΝ έχουν αναλογικό πιλοτήριο (φωτο), σε αντίθεση με τα 3 τελευταία.
Τα 25 μεταφορικά Chinook της Αεροπορίας Στρατού έχουν όλα αναλογικό πιλοτήριο. Μάλιστα κάποιοι απίστευτοι φωστήρες φρέναραν ή δεν αξίωσαν τον εφοδιασμό των επτά ελληνικών ελικοπτέρων της έκδοσης CH-47SD Chinook με ψηφιακό πιλοτήριο, όταν παραγγέλθηκαν το 1999, με αιτιολογία την ευκολία εκπαίδευσης και ομοιοτυπίας με τα υφιστάμενα, εκσυγχρονισμένα CH-47CG Chinook!
Τα 10 Super Pouma AS 332C1 της Πολεμικής Αεροπορίας που εκτελούν αεροδιακομιδές, αποστολές έρευνας και διάσωσης και έρευνα και διάσωση μάχης, έχουν και αυτά αναλογικό πιλοτήριο με εξαίρεση την ύπαρξη οθόνης για το ραντάρ επιφάνειας/καιρού.
Τα 2 Super Pouma AS-332L1 και τα 3 ΒΚ117 C1 του Πυροσβεστικού Σώματος, έχουν και αυτά, αναλογικό πιλοτήριο.
Τα 3 ΒΟ-105 της Υπηρεσίας Εναερίων Μέσων της Ελληνικής Αστυνομίας, έχουν και αυτά, αναλογικό πιλοτήριο.
Συνολικά, έχουμε 51 ελικόπτερα, που αποτελούν μια δεξαμενή ιπτάμενων μέσων που ένα σοβαρό κράτος που θα σεβόταν τους φορολογούμενους πολίτες θα έμπαινε σε «πειρασμό» να ομογενοποιήσει με κοινά συστήματα επικοινωνιών και avionics για να ελαχιστοποιήσει όχι μόνο τα κόστη λογιστικής και τεχνικής υποστήριξης αλλά και της εκπαίδευσης και αξιολόγησης του προσωπικού. Και αντί να «σαλαμοποιούμε» κάθε φορά ένα πρόγραμμα για λίγες μονάδες, φανταστείτε πόσο χαμηλότερες τιμές θα παίρναμε για τέτοια μεγάλη δεξαμενή ελικοπτέρων. Και επιπρόσθετα, θα μας περίσσευαν και χρήματα για να παραγγείλουμε και εξομοιωτές πτήσης και συντήρησης για να γλιτώσουμε σε βάθος χρόνου την διαχρονική αιμορραγία για αποστολή πληρωμάτων στο εξωτερικό ή την εκπαίδευση σε «πανάρχαιους» δωρεάν παραχωρούμενους εξομοιωτές του 70 (στο πακέτο των 10 Chinook από την Αμερική) που απέχουν έτη φωτός μακρυά από τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα.
Φυσικά, ίσως δεν μπορούν όλες οι εταιρείες να έχουν ένα έτοιμο πρότυπο εκσυγχρονισμού για κάθε τύπο ελληνικού ελικοπτέρου. Αλλά έστω θα μπορούσαν 2 διαφορετικές εταιρείες να αναλάβουν τα προγράμματα. Ίσως τα αμερικανικά ελικόπτερα Chinook της Boeing η μία και τα ελικόπτερα της Airbus Helicopters η άλλη. Να δώσουμε κι ένα παράδειγμα;
Αυτή την εποχή είναι σε εξέλιξη το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ελληνικών αεροσκαφών P3B Orion στην ΕΑΒ. Όπως έχει γίνει γνωστό, έχει επιλεγεί από τον κύριο ανάδοχο του προγράμματος Lockheed Martin, η σουίτα avionics Flight2 (φωτο) της Rockwell Collins. Θα θέλαμε το ελληνικό δημόσιο να προνοήσει ώστε να πάρει προσφορές κόστους και επιλογών από την Rockwell Collins και για τα ελικόπτερα που προαναφέραμε.
Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούν οι δημόσιες υπηρεσίες και τα πρόσωπα που κατά καιρούς περνούν από θέσεις που μπορούν να προωθήσουν τέτοια «επαναστατικά» προγράμματα εκσυγχρονισμού, να αποκτήσουν την κουλτούρα της κοινής λογικής και του ιδιωτικού επιχειρείν για να γλιτώσουν εκ. ευρώ και να κάνουν αποδοτικότερες και ασφαλέστερες τις πτήσεις στρατιωτικών και πολιτικών εναέριων μέσων.
Γιατί όταν μια Δημοκρατία νοσεί βαριά, οι δομικές παθογένειας του κράτους θέλουν πολύ χρόνο και επιμονή για να εξαλειφθούν. Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από μια νέα γενιά ανθρώπων που θα σαρώσουν με ανατρεπτικό και νεωτεριστικό τρόπο, καρκινώματα δεκαετιών. Από αυτούς που θα αψηφήσουν το πιθανό κόστος της προσωπικής τους ανέλιξης και θα συγκρουστούν με τις νοοτροτροπίες του «ωχ αδελφέ», του «κάνε την πάπια», του «μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει ο μισθός τρέχει», αυτά θέλει ο υπουργός…
Προς το παρόν, όσοι μπορούν, παίρνουν το διαβατήριο τους, τα λιγοστά τους ευρώ, τα όνειρα τους και εγκαταλείπουν την χώρα που φαίνεται να έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με την κοινή λογική.
