Στα πλαίσια του συνεδρίου Ναυτικής Ισχύος, που πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022 στο «Ίδρυμα Ευγενίδου» ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ πραγματοποίησε μια τοποθέτηση στην οποία αναφέρθηκε και πάλι στην δημιουργία Ναυστάθμου στον Αλμυρό του Βόλου.
Για το θέμα αυτό είχαμε εκθέσει τα επιχειρήματα μας στο παρακάτω άρθρο με τίτλο: «Αμφίβιοι προβληματισμοί για το υψηλό κόστος των AAV7A1 καθώς και της σχεδιαζόμενης Ναυτικής Βάσης Παγασητικού κόλπου». (https://defencereview.gr/aav7a1-vehicles-for-hellenic-marines-the-high-cost-and-the-disadvantages/)
Θα υπενθυμίσουμε στον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ αυτά που είχαμε γράψει και τότε:
Σύμφωνα με πληροφορίες το κόστος απόκτησης των 76 AAV7A1 ανέρχεται στα 270 εκατομμύρια ευρώ ενώ απαιτούνται τουλάχιστον άλλα 100 εκατομμύρια ευρώ για τις νέες λιμενικές υποδομές στο Αλμυρό Βόλου και εγκαταστάσεις ώστε να εξυπηρετούνται τα αρματαγωγά της κλάσης «ΙΑΣΩΝ». Το συνολικό κόστος ανέρχεται στα 370 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος είναι σφοδρός υποστηρικτής της παραπάνω «λύσης» που θέλει αντί της μετακίνησης της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών στην Αττική και συγκεκριμένα στον Αυλώνα και στις εγκαταστάσεις του Κέντρο Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων (ΚΕΤΘ), της μετακίνησης των αρματαγωγών στον Βόλο.
Την ίδια στιγμή ακυρώθηκε η μετεγκατάσταση της 32 Ταξιαρχίας στην Αττική και το ΚΕΤΘ λόγω των αντιδράσεων των τοπικών παραγόντων που επισκέφτηκαν τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και δεσμεύτηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματα τους. Είναι γεγονός πως είχε προαποφασιστεί η μετεγκατάσταση της Ταξιαρχίας στον Αυλώνα αλλά εκ των υστέρων «προέκυψαν» θέματα με τους χώρους εκπαίδευσης… Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς το ΚΕΤΘ είναι το μεγαλύτερο στρατόπεδο στα Βαλκάνια με τεράστιους χώρους εκπαίδευσης και πεδίο ασκήσεων – βολών.
Το καλοκαίρι πάλι από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ διακινούνταν ιδέες περί απόκτησης πλοίου αμφίβιων επιχειρήεων για το ΠΝ λες και είναι αυτή η βασική προτεραίοτητα του ΠΝ και των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Αναλυτικά η ομιλία του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου
Ένα Συνέδριο για τη σημασία της Ναυτικής Ισχύος, που καλείται να απαντήσει στα κεφαλαιώδη ερωτήματα «γιατί ο έλεγχος της θάλασσας είναι σημαντικός», και γιατί είναι μέγα, το της θαλάσσης κράτος, όπως δηλώνει τόσο εύγλωττα ο Θουκυδίδης, μας γυρνάει πίσω στις ρίζες και στα πανάρχαια νάματα του Ελληνισμού. Μας γυρνάει σε ένα διαχρονικό γνώρισμα της ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, που κάποιοι το ονόμασαν εύστοχα «σύνδρομο του Οδυσσέα». Σύνδρομο δηλαδή του ανθρώπου που τον έλκει η θάλασσα, που τον συναρπάζει η πρόκληση της ναυσιπλοΐας, και που διακατέχεται από φιλαπόδημο πνεύμα. Μας γυρνάει στους θαλασσοκράτορες Έλληνες του 8 ου αιώνα προ Χριστού, που αναδείχθηκαν απόλυτοι κυρίαρχοι στον θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, ιδρύοντας καινούριες «ελληνίδες πόλεις», ως αποικίες των πόλεων-κρατών του ελλαδικού χώρου. «Η αρχή των κρατούντων της Θαλάσσης!», βροντοφώναζε ο Λυσίας προς τους συμπατριώτες του στον Ολυμπιακό του Λόγο, που θα πει πως «Η εξουσία ανήκει σε αυτούς που κυριαρχούν στη θάλασσα».
Η θαλάσσια ισχύς όμως, υποστηρίζεται από την Ναυτική Ισχύ. Από την ικανότητα δηλαδή να προβάλλεις την δύναμή σου στη θάλασσα, και μάλιστα πριν ακόμα τολμήσει κάποιος να σε αμφισβητήσει. Δεν υπήρξαν, ούτε θα υπάρξουν πιο εύγλωττα λόγια για να περιγράψουν την κεφαλαιώδη σημασία της ναυτικής ισχύος, από αυτά που είπε ο Θεμιστοκλής προς τον Κορίνθιο Στρατηγό Αδείμαντο, όταν κατά τη διάρκεια του Πολεμικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε πριν από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας, τον προσέβαλε λέγοντάς του «να μη μιλά, αφού δεν είχε πλέον Πατρίδα», γιατί οι Αθηναίοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη τους. Η απάντηση του Θεμιστοκλή ήταν αποστομωτική: «Εμείς έχουμε την μέγιστη πόλη της Ελλάδας, δηλαδή τις διακόσιες τριήρεις μας»! Ακολούθησε ο θρίαμβος της ναυμαχίας της Σαλαμίνας και η μακρά αθηναϊκή ηγεμονία στην θάλασσα, ενώ έκτοτε κατά τη διάρκεια της τρισχιλιετούς ιστορίας μας, η ναυτική ισχύς καθόρισε την μοίρα των Ελλήνων. Καθόρισε την ακμή και την παρακμή τους, όπως άλλωστε συνέβη και σε άλλους λαούς, σε παγκόσμιο επίπεδο. Και αυτό συνέβη, διότι από την Ναυτική Ισχύ δεν εξαρτάται μόνο η κυριαρχία στην θάλασσα. Εξαρτάται και η κυριαρχία στην ξηρά. Απόδειξη τρανή για αυτό, είναι «η γραφή» που έστειλε ο Αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης το 1822 προς τους «πατριώτας θαλασσινούς εις Ύδραν, Σπέτσες, Ψαρά και λοιπούς νήσους», παρακαλώντας τους να σπεύσουν να τον «συντρέξουν αδελφικώς από θαλάσσης».
Ο Γέρος του Μοριά καταλάβαινε, ότι ο χερσαίος αγώνας δεν θα μπορούσε να τελεσφορήσει χωρίς τον παράλληλο νικηφόρο αγώνα στην θάλασσα.Και έτσι, τα θρυλικά ελληνικά μπρίκια στα χρόνια της Επανάστασης έγιναν από εμπορικά πολεμικά, και δεν κατανικούσαν μόνο εχθρικούς στόλους, δεν έκαιγαν απλώς εχθρικές ναυαρχίδες, αλλά ταυτόχρονα και εφαρμόζοντας επιθετική στρατηγική, κατόρθωναν να ελέγχουν τις θαλάσσιες οδούς, να προκαλούν αντιπερισπασμούς για την υποστήριξη των χερσαίων επιχειρήσεων,και να σπάζουν ναυτικούς αποκλεισμούς, Αυτή είναι η σημασία της Ναυτικής Ισχύος, αυτή είναι η τεράστια στρατιωτική, πολιτική και διπλωματική σημασία που προσλαμβάνει η επιχειρησιακή παρουσία ενός πλοίου ή μιας δύναμης πλοίων, είτε λέγονται αρχαίες Τριήρεις, Βυζαντινοί Δρόμωνες, και Επαναστατικοί Πάρωνες, είτε λέγονται Κανονιοφόροι, Πυραυλάκατοι, Φρεγάτες και Υποβρύχια. Γιατί πολύ απλά, η κεφαλαιώδης σημασία της Ναυτικής Ισχύος είναι διαχρονική! Και το Πολεμικό μας Ναυτικό είναι σήμερα ο κατεξοχήν παράγοντας προβολής της σκληρής Ελληνικής Ναυτικής Ισχύος, και το έχει αποδείξει πλείστες όσες φορές απαιτήθηκε τα τελευταία χρόνια, αλλά και πολύ πρόσφατα. Αφού ο ρόλος του είναι πρωταγωνιστικός σε κάθε κρίση που ξεσπά στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, αλλά και πέραν αυτών.
Και με τις πολλαπλές θαλάσσιες επιχειρήσεις που αναλαμβάνει, επιχειρήσεις Άμυνας και Αποτροπής, επιχειρήσεις Επιτήρησης, αλλά και επιχειρήσεις Ειρηνευτικές, Ανθρωπιστικές, Έρευνας και Διάσωσης, καταπολέμησης της πειρατείας και της τρομοκρατίας, προβάλλει την Ελληνική Σημαία και διασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα και δίκαια. Εκτός όμως από το Πολεμικό μας Ναυτικό που λειτουργεί ως κατεξοχήν φορέας της σκληρής Ναυτικής μας Ισχύος, ως δεύτερος πυλώνας της ελληνικής ναυτικής και κατ’ επέκταση της Ελληνικής Θαλάσσιας Ισχύος παραμένει η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε ότι βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως, με τους Έλληνες πλοιοκτήτες να διατηρούν για μία ακόμη χρονιά φέτος την πρωτοκαθεδρία, ελέγχοντας σχεδόν το 19% της παγκόσμιας χωρητικότητας εκτοπίσματος!
Το εντυπωσιακό αυτό κατόρθωμα συνιστά την τρανότερη απόδειξη, ότι το αρχέγονο «σύνδρομο του Οδυσσέα» είναι ακόμα ζωντανό μέσα στο Ελληνικό DNA! Και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει τον ναυτικό χαρακτήρα του Έθνους μας και την εξαιρετικά γόνιμη και διαχρονική σχέση των Ελλήνων με τη θάλασσα! Την σχέση που αποδεικνύεται με την αξιοθαύμαστη ναυτοσύνη των Ελλήνων. Θέλω όμως να σταθώ λίγο περισσότερο στην σημασία της ελληνικής Ναυτικής Ισχύος σε διεθνές επίπεδο, σε επίπεδο δηλαδή ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για το ΝΑΤΟ ειδικότερα, που συνιστά μια Συμμαχία με προεξάρχουσα ναυτική διάσταση, η σημασία της έχει αναγνωριστεί και αναδειχθεί στην Ναυτική Στρατηγική της Συμμαχίας, με τον έλεγχο και την διασφάλιση των ζωτικών παγκόσμιων θαλάσσιων οδών επικοινωνίας να καθίσταται κεφαλαιώδης, ιδιαίτερα στους Ωκεανούς αλλά και στην Νότια και Ανατολική Πτέρυγά του. Ιδίως στις μέρες μας, που ο παγκόσμιος ανταγωνισμός ισχύος έχει αναθερμανθεί, οι ναυτικές δυνάμεις των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ είναι καθοριστικές για την προστασία των συμφερόντων της Συμμαχίας, όπως και για την διασφάλιση της ευημερίας των πολιτών τους.
Και το ίδιο φυσικά ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνεισφορά μας τώρα ως Κράτους-Μέλους στην διατήρηση και ενδυνάμωση της Ναυτικής Ισχύος της Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι γνωστή και σημαντική. Η Ελλάδα είναι πάντοτε παρούσα στις Ναυτικές Επιχειρήσεις τους και στις μόνιμες Ναυτικές δυνάμεις τους, όπως συμβαίνει στις μέρες μας με την Ευρωπαϊκή Επιχείρηση IRINI που εφαρμόζει το ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών για την απαγόρευση της διακίνησης όπλων στη Λιβύη, στην οποία ως γνωστόν έχουμε αναλάβει και πάλι τη Διοίκηση της Ναυτικής της Δύναμης. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες προσφέροντας Δομή Δυνάμεων του ΝΑΤΟ δύο Ναυτικά Στρατηγεία Υψηλής Ετοιμότητας, υποστηρίζοντας με πράξεις τα όσα πρεσβεύουμε ως Χώρα για την υποστήριξη της ασφάλειας και της σταθερότητας του Ευρωατλαντικού χώρου. Και είναι ένα λιμάνι αυτό της Αλεξανδρούπολης, της Σούδας του Βορρά που σήμερα στηρίζει την αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας αυτού του χώρου, και διασφαλίζει την Ανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ από την βίαιη εκδήλωση του Ρωσικού αναθεωρητισμού στην Ουκρανία.
Μέσα από αυτές τις συμμετοχές, μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες, που έρχονται ως συνέχεια μιας μακράς παράδοσης πλήθους επιχειρήσεων, όπως η Επιχείρηση «ΑΤΑLΑΝΤΑ» της Ε.Ε. για την αποτροπή και την καταστολή πειρατικών επιθέσεων στο Κέρας της Αφρικής, αυξάνεται το εθνικό αποτύπωμα μας εντός της Συμμαχίας και της ΕΕ και ενισχύεται η δυνατότητά μας να συμμετέχουμε στις διεθνείς εξελίξεις με κύρος και αξιοπιστία.
Στη νέα Δομή Δυνάμεων της περιόδου 2020-2034 που εκπόνησε το ΓΕΕΘΑ σε συνεργασία με τα Γενικά Επιτελεία και η οποία εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ, πολλά από τα βασικά προγράμματα πρόσκτησης νέων μέσων και οπλικών συστημάτων αφορούν στην ενίσχυση του Πολεμικού μας Ναυτικού, γεγονός που καταδεικνύει την απόλυτη προσήλωση μας στην διατήρηση και ενδυνάμωση της Ναυτικής Ισχύος μας.
Σημειώνω ιδιαίτερα το πρόγραμμα πρόσκτησης των Φρεγατών Belh@rra, ενώ αναμένουμε την ολοκλήρωση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Αεροσκαφών Ναυτικών Επιχειρήσεων P-3 BRAVO, την παραλαβή των νέων υπερσύγχρονων ελικοπτέρων ΜΗ-60 ROMEO καθώς και των νέων τορπιλών βαρέως τύπου για τα Υποβρύχια μας. Παράλληλα, επίκειται ο εκσυγχρονισμός των 4 Φρεγατών ΜΕΚΟ, όπως και η επιλογή του τύπου των νέων Κορβετών μας.
Υπάρχουν φυσικά πολλά ακόμη προγράμματα που αφορούν στην πρόσκτηση νέων δυνατοτήτων και οπλικών συστημάτων, αλλά και στην αναβάθμιση των ναυτικών υποδομών μας, με προεξάρχουσες την επέκταση του Ναυστάθμου Κρήτης στη Σούδα, ώστε το «Φρούριο Κρήτη» να φιλοξενήσει το 50% του Στόλου μας,. Αλλά και την δημιουργία Ναυστάθμου στον Αλμυρό του Βόλου όπου θα ναυλοχούν τα Αρματαγωγά μας δίπλα ακριβώς στην φυσική τους συνέχεια, δηλαδή στην 32 Ταξιαρχία Πεζοναυτών.
Πράγματα δηλαδή που συνιστούν απαιτήσεις και ανάγκες δεκαετιών, τώρα αυτήν την περίοδο, λαμβάνουν χώρα, πραγματοποιούνται, υλοποιούνται και γίνονται πράξη οικοδομώντας το μέλλον του Πολεμικού μας Ναυτικού. Όλα τα δεδομένα σε παγκόσμιο επίπεδο καταδεικνύουν τη θάλασσα ως χώρο κεφαλαιώδους σημασίας και ολοένα αυξανόμενου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, με σημαντικότατο στρατηγικό βάθος. Το μοναδικό προνόμιο που έχουμε ως Έλληνες να ζούμε σε έναν χώρο, ηπειρωτικό και νησιωτικό, περιτριγυρισμένο από θάλασσες, στον οποίο διασταυρώνονται ενεργειακοί οδοί και εμπορικοί άξονες, γεννά για εμάς σημαντικές προκλήσεις.
Η διαφύλαξη της ασφάλειας, της ειρήνης και της ευημερίας αυτού του χώρου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό και από την Ναυτική Ισχύ της Χώρας μας. Την ισχύ που διαθέτει και θα συνεχίσει να διαθέτει το Πολεμικό μας Ναυτικό, σε συνδυασμό πάντοτε με την ισχύ του Στρατού Ξηράς, της Πολεμικής Αεροπορίας και των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων, που όλοι μαζί ενωμένοι συναποτελούν την μία, ενιαία και αδιαίρετη Εθνική Στρατιωτική Ισχύ μας, που συνδυαζόμενη με το Εμπορικό μας Ναυτικό καθιστά την Πατρίδα μας Χώρα με σημαντικές ευθύνες και υποχρεώσεις, στις οποίες οφείλουμε όλοι μας να ανταποκριθούμε. Γι΄ αυτό και οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, και με όλες μας τις δυνάμεις να διασφαλίσουμε τις δυνατότητες των Ενόπλων μας Δυνάμεων και της Ναυτικής μας Ισχύος, για το καλό της Πατρίδας μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής!
Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ θερμά όσους εργάστηκαν για την διοργάνωση αυτού του Συνεδρίου, που προσφέρει μια άριστη ευκαιρία ανάδειξης της Ελληνικής Ναυτικής Ισχύος, του ειδικού της βάρους και της προστιθέμενης αξίας, της τόσο για την επιβίωση και την ευημερία του τόπου μας, όσο για την ασφάλεια, την ειρήνη και την σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και πέραν αυτής. Σας ευχαριστώ πολύ.
Παραθέτουμε το άρθρο μας προ μερικών εβδομάδων:
