Το κείμενο της κοινής διακήρυξης Τουρκίας-Ουκρανίας, το οποίο συμφωνήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Απριλίου, φαίνεται να έχει ενοχλήσει τη Μόσχα, καθώς περιλαμβάνει αναφορές στην πολιτική της Ρωσίας στην Κριμαία. Είναι η έναρξη της αλλαγής στάσης της Τουρκίας προς τη Ρωσίας και επαναφορά της στο NATO; Αυτό μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Πάντως η διακήρυξη (δείτε ΕΔΩ) έχει, σε διάφορα σημεία της, σαφείς αιχμές κατά της Μόσχας:
Σημείο 4: «Να συνεχίσουμε να συντονίζουμε τα βήματα μας με στόχο την αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της, συγκεκριμένα στην από-κατοχή (de-occupation) της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας και της πόλης της Σεβαστούπολης, καθώς και των περιοχών Donetsk και Luhansk».
Σημείο 6: «Να υποστηρίξουμε τη δημιουργία της Πλατφόρμας της Κριμαίας ως νέα φόρμα για την επίλυση του θέματος της παράνομης και παράτυπης προσάρτησης της Κριμαίας από τη Ρωσίας».
Σημείο 7: «Να ενισχύσουμε την κοινή προσπάθεια να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσης των Ουκρανών πολιτών, ιδιαίτερα των Τατάρων της Κριμαίας, οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους της Κριμαία, ως αποτέλεσμα της προσωρινής κατοχής».
Σημείο 8: «Να συντονίσουμε τις προσπάθειες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο για τη διασφάλιση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην προσωρινά κατεχόμενη Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας και την πόλη της Σεβαστούπολης και την απελευθέρωση όλων των παράνομα κρατουμένων πολιτών της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των Τατάρων της Κριμαίας»
Σημείο 9: «Να υποστηρίξουμε την ειρηνική διευθέτηση της κατάστασης σε ορισμένες περιοχές της περιοχής του Donetsk και του Luhansk της Ουκρανίας μέσω διαλόγου βάσει των συμφωνιών του Μινσκ, να σημειώσουμε το έργο της Ειδικής Αποστολής Παρακολούθησης του ΟΑΣΕ και να συνεχίσουμε να παρέχουμε τη μέγιστη υποστήριξη στις δραστηριότητες της».
Σημείο 14: «Να εκφράσουμε την υποστήριξη μας στην προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ιδίως την πρόθεση της να αποκτήσει ένα Σχέδιο Δράσης Μέλους στο εγγύς μέλλον, και να σημειώσουμε την επιθυμία να προωθηθεί η διαλειτουργικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας με τις ένοπλες δυνάμεις του NATO».
