Εκτός των προοπτικών αναβάθμισης μέρους των αυτοκινούμενων πυροβόλων Μ-109 οι επιτελείς του Πυροβολικού Μάχης εξετάζουν κάθε εναλλακτική λύση ενίσχυση του πυραυλικού πυροβολικού του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ). Μολονότι το ενδιαφέρον κεντρίζει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Μ-270 MLRS εντούτοις εξετάζονται και άλλες εναλλακτικές. Στα πλαίσια των παραπάνω εναλλακτικών επιλογών έλαβε χώρα παρουσίαση (δείτε ΕΔΩ) και ανάλυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του ισραηλινού πυραυλικού συστήματος LORA στο Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ). Να σημειωθεί ότι ενδιαφέρον έχουν επιδείξει και οι Βραζιλιάνοι της Avibras με τον συνδυασμό ASTROS II και βλημάτων MTC-300.

Το LORA έχει αναπτύξει η ισραηλινή IAI για την προσβολή στόχων στρατηγικής σημασίας σε αποστάσεις έως και 430 χιλιόμετρα, με το ελάχιστο βεληνεκές να προσδιορίζεται στα 90 χιλιόμετρα. Το σύστημα μπορεί να εκτοξευθεί από το έδαφος, αλλά και από πλοία επιφανείας. Ενσωματώνει πολεμική κεφαλή βάρους 570 κιλών υψηλής εκρηκτικότητας ή θραυσμάτων. Το βάρος του είναι 1.600 κιλά, το μήκος του 5,2 μέτρα, ενώ η διάμετρος του 624 χιλιοστά. Στο μέγιστο βεληνεκές η πιθανότητα κυκλικού σφάλματος είναι της τάξεως των 10 μέτρων. Συνολικά από τη στιγμή του εντοπισμού του στόχου μέχρι την βολή (χρόνος τάξης) του οι διαδικασίες ολοκληρώνονται εντός 10 λεπτών.

Ενσωματώνει σύστημα καθοδήγησης το οποίο αποτελείται από GPS (σύστημα παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης) και INS (σύστημα αδρανειακής πλοήγησης). Στην έκδοση εκτόξευσης από την ξηρά το σύστημα απαιτεί όχημα-φορέα 16 τόνων, ενώ στην τυπική διαμόρφωση τέσσερα κάνιστρα-βλήματα είναι έτοιμα προς βολή. Ο πύραυλος LORA μπορεί να εκτοξευθεί είτε από ναυτική εμπορική πλατφόρμα, είτε από χερσαίο εκτοξευτή, εφοδιαζόμενος με δεδομένα πτήσης τόσο από δορυφόρους όσο και από UAV.