Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανακοίνωσε (δείτε ΕΔΩ) ότι στις 4 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε παρουσίαση εκπροσώπων της εταιρείας ΒΑΕ Systems, σε επιτελείς του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), σχετικά με τις κατευθυνόμενες ρουκέτες AGR-20 APKWS II (Advanced Precision Kill Weapon System ΙΙ), οι οποίες προέρχονται από τις κατευθυνόμενες Hydra-70 των 70 χιλιοστών και προορίζονται, κυρίως για τον εξοπλισμό των ελικοπτέρων AH-64 Apache και OH-58D Kiowa Warrior του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ). Άποψη μας είναι ότι ο ΕΣ αξίζει να επενδύσει στην αναβάθμιση των Hydra-70 σε κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS ΙΙ. Η συλλογή αναβάθμισης APKWS ΙΙ των Hydra-70 σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από τηn BAE Systems. Το μέγιστο βεληνεκές των Hydra-70 είναι 10,5 χιλιόμετρα, υπό ιδανικές συνθήκες, ενώ το μέγιστο δραστικό βεληνεκές είναι 8 χιλιόμετρα, ανάλογα με την πλατφόρμα εκτόξευσης (ελικόπτερο ή αεροσκάφος) και ύψος εκτόξευσης. Ωστόσο, το πρόβλημα με τις μη-καθοδηγούμενες ρουκέτες είναι το μεγάλο ποσοστό αστοχίας, ακόμα και στο μικρό βεληνεκές των 2 χιλιομέτρων, ενώ το ποσοστό αστοχίας αυξάνει ανάλογα όσο αυξάνει και το μέγιστο βεληνεκές.
Η χρήση των Hydra-70 στο Αφγανιστάν κατέδειξε το δομικό πρόβλημα αστοχίας των μη-κατευθυνόμενων ρουκετών και οδήγησαν στην έναρξη του προγράμματος APKWS, από την General Dynamics, το 2002. Ωστόσο το APKWS ακυρώθηκε, τον Απρίλιο του 2005, καθώς τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν ήταν θετικά. Τον Σεπτέμβριο του 2005 η BAE Systems πραγματοποίησε επιτυχημένες δοκιμές, στο πλαίσιο του προγράμματος APKWS, με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να επαναληφθεί ως πρόγραμμα APKWS II. Τον Απρίλιο του 2006 η BAE Systems επιλέχθηκε ως η κύρια ανάδοχος εταιρίας του προγράμματος APKWS II (το σύστημα παράγεται σε συνεργασία με τη Northrop Grumman). Η ένταξη σε υπηρεσία των πρώτων APKWS II πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2012. Σύμφωνα με τα επιχειρησιακά συμπεράσματα του Αμερικανικού Στρατού, πάνω στα οποία στηρίχθηκε το πρόγραμμα APKWS II, οι μη-κατευθυνόμενες ρουκέτες, λόγω του μεγάλου ποσοστού αστοχίας, ιδιαίτερα στο μεγάλο βεληνεκές, απαιτούσαν την εκτόξευση πολλών ρουκετών ταυτόχρονα (Salvo), χωρίς όμως εξασφαλισμένα αποτελέσματα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη γρήγορη κατανάλωση του αποθέματος των Hydra-70, επί των AH-64 Apache (2 κάλαθοι ρουκετών x 19 ρουκέτες Hydra-70 σε κάθε κάλαθο, στην τυπική διαμόρφωση) και την αναγκαστική στροφή στη χρήση του πυροβόλου M-230 των 30 χιλιοστών, με μέγιστο δραστικό βεληνεκές 1,5 χιλιόμετρα, ή στους οκτώ (στην τυπική διαμόρφωση) βλημάτων AGM-114 Hellfire. Αυτή η δυσαναλογία έγινε εμφανής, για τον Αμερικανικό Στρατό, από τις πρώτες εβδομάδες των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν, όπου λόγω γεωγραφίας και εδάφους με πολλές και ακανόνιστες ορεινές εξάρσεις και πολλές χαράδρες τα αμερικανικά ελικόπτερα είχαν ανάγκη από πυρά ακριβείας, για την προσβολή καλά κρυμμένων στόχων, από μεγάλες αποστάσεις, για λόγους ασφαλείας. Με άλλα λόγια ο Αμερικανικός Στρατός είδε στην πράξη ότι οι μη-κατευθυνόμενες Hydra-70 δεν ήταν αποτελεσματικό πυρομαχικό. Κάπως έτσι, εσπευσμένα, ξεκίνησε το πρόγραμμα APKWS, λίγους μόνο μήνες μετά την έναρξη των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν.
Οι APKWS II χρησιμοποιούν την τεχνολογία DASALS (Distributed Aperture Semi-Active Laser Seeker : Ερευνητής Ημιενεργού Λέιζερ Διανεμόμενου Διαφράγματος). Το DASALS, το οποίο ενσωματώνεται στη μέση της Hydra-70, μεταξύ του κινητήρα Mk.66 και της πολεμικής κεφαλής, μέσω της μονάδας καθοδήγησης WGU-59/B, επιτρέπει στον ερευνητή λέιζερ να προσαρμόζεται στην απόληξη εκάστου εκ των τεσσάρων εμπρόσθιων πτερυγίων ελέγχου (Canard) και να λειτουργούν ως ένας ενιαίος ερευνητής. Η προσθήκη του DASALS αυξάνει το μήκος της Hydra-70 κατά 47 εκατοστά και το βάρος της κατά 4,1 κιλά. Για το λόγο αυτό η χρήση του APKWS II συνοδεύεται από τη χρήση των επιμηκυμένων εκδόσεων LAU-68F/A (7 θέσεων) και LAU-61G/A DRL (19 θέσεων) των εκτοξευτών LAU-68 και LAU-61 αντίστοιχα. Το DASALS παρέχει πεδίο όρασης 40ο στην APKWS, ενώ το μέγιστο βεληνεκές του ανέρχεται στα 14 χιλιόμετρα, εσκεμμένη προσθήκη δυνατότητας από την BAE Systems, κατόπιν ρητής απαίτησης του Αμερικανικού Στρατού, ο οποίος, σε συνεργασία με τη εταιρία Nammo, αναπτύσσουν ένα βελτιωμένο κινητήρα με στόχο την αύξηση του βεληνεκούς της APKWS στα 12-15 χιλιόμετρα.
Προς το παρόν, με τον κινητήρα Mk.66, το μέγιστο βεληνεκές του APKWS II είναι 5 χιλιόμετρα, σε περίπτωση χρήσης από ελικόπτερα, και 11 χιλιόμετρα, σε περίπτωση εκτόξευσης από αεροσκάφη. Αν και έχει μειωμένο μέγιστο βεληνεκές, σε σχέση με τις Hydra-70, εντούτοις η ακρίβεια των δύο πυρομαχικών είναι εντελώς διαφορετική. Σύμφωνα με την BAE Systems, στο βεληνεκές των 5 χιλιομέτρων η APKWS II έχει πιθανότητα προσβολής 80%, ενώ για πιθανότητα προσβολής 10-15%, στο ίδιο βεληνεκές, θα πρέπει να εκτοξευτούν οκτώ Hydra-70. Σ’ ένα άλλο στατιστικό που έχει δώσει στη δημοσιότητα η BAE Systems αναφέρει ευστοχία της τάξεως του 93%, σε 400 βολές και σε βεληνεκές 3 χιλιομέτρων.
