Από την αρχή της Ανθρώπινης Ιστορίας ο ανταγωνισμός μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων απαιτούσε την κατανόηση των συσχετισμών του Διεθνούς Συστήματος αλλά και των κρατών που συμμετέχουν σε αυτό. Απαιτεί επίσης την κατανόηση του εύρους και του βάθους της εκάστοτε σύγκρουσης στο εκάστοτε γεωγραφικό σύμπλεγμα ανταγωνισμού. Τα υπέρ-υπερηχητικά συστήματα (αυτά που πετούν δηλαδή με ταχύτητες άνω των 5 Mach) είναι ένας αναδυόμενος τομέας στρατιωτικής τεχνολογίας με δυνητικά αποτελέσματα τα οποία ορισμένοι επίσημοι πολιτικοί αξιωματούχοι σε ΗΠΑ και Ρωσία παρομοιάζουν με τα πυρηνικά.
Γενικότερα τα υπερ-υπερηχητικά όπλα χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες. Στα υπερ-υπερηχητικά οχήματα αερολίσθησης HGV και στους υπερ-υπερηχητικούς πυραύλους cruise. Οι υπερηχητικοί πύραυλοι cruise χρησιμοποιούν κινητήρα scramjet και περιορίζονται σε αποστάσεις πτήσης μικρότερες από 100.000 πόδια (30.000 μέτρα περίπου). Τα οχήματα αερολίσθησης HGV μπορούν να ταξιδέψουν αρκετά ψηλότερα χωρίς να έχουν δοθεί σαφής περιορισμοί στην πτήση τους. Σύμφωνα με μια έκθεση του Ιουλίου 2019 του CNBC, η Ρωσία και η Κίνα ηγούνται στην ανάπτυξη υπερηχητικών όπλων, που ακολουθείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ανάπτυξη Υπέρ-υπερηχητικής Σήραγγας Δοκιμών JF-12 και JF-22
Για να βοηθήσει την έρευνα και την ανάπτυξη στην υπέρ-υπερηχητική τεχνολογία του Κινεζικού Στρατού, το Ινστιτούτο Μηχανικής (IMECH) της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS) ξεκίνησε από το 2000 ένα πρόγραμμα κατασκευής σήραγγας δοκιμών πτήσεως υπερ-υπερηχητικών οχημάτων/πυραύλων. Η σήραγγα τέθηκε σε λειτουργία το 2012. Η υπερηχητική αεροδυναμική σήραγγα JF-12 χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη του Starry Sky HGV, μπορεί να προσομοιώσει τις συνθήκες πτήσης μεταξύ ταχυτήτων 5-9 Mach και υψομέτρων που κυμαίνονται μεταξύ 25-50 χιλιομέτρων (15,5-31 μίλια).
Η σήραγγα μπορεί να διατηρήσει χρόνους δοκιμής άνω των 130 χιλιοστών του δευτερολέπτου (ms), που είναι αρκετός για να υποστηρίξει τη συλλογή δεδομένων του πεδίου ροής, της δομής των κραδασμών και άλλων αεροδυναμικών παραμέτρων υψηλών ταχυτήτων. Με λίγο λόγια το Starry Sky αποτελεί ένα όχημα μεταφοράς ενός μονάχα πυραύλου ο οποίος θα αποδεσμεύεται άνωθεν του εχθρικού στόχου επιλογής και θα εκτελεί »αυτοκτονική τροχιά» προς τον στόχο.
Σύμφωνα με το South China Morning Post (SCMP), το Starry Sky-2 μπορεί να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές και να ταξιδεύει με 6 Mach. Τον Μάρτιο του 2018, η ίδια ομάδα που είναι υπεύθυνη για την δημιουργία της JF-12 του IMECH άρχισε να εργάζεται κατά απαίτηση του PLA για τη «σήραγγα κραδασμών εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας» JF-22, η οποία φέρεται να επιτυγχάνει υψηλότερες ταχύτητες από την JF-12 και βρίσκεται στην περιοχή Huairou του Πεκίνου.
Κινεζικά Υπερ-υπερηχητικά Όπλα και η Έκθεση DEFEA-2021
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times που προκάλεσε παγκόσμιο πάταγο στα επιστημονικά πεδία της μηχανικής, της επιστήμης του πολέμου και γενικότερα στον τομέα της ασφάλειας, η Κίνα τον Ιούλιο του 2020 εκτόξευσε όχημα αερολίσθησης HGV ικανό να φέρει πυρηνική κεφαλή, στα πλαίσια δοκιμών της προαναφερθείσας τεχνολογίας.
Το Hypersonic Όχημα Αερολίσθησης (HGV) σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ περιφερόταν πέριξ της Γης ώσπου αποδέσμευσε πύραυλο ο οποίος κατά το τελικό στάδιο πτήσης του κατευθύνθηκε προς τον στόχο. Το μέχρι τότε άγνωστο HGV παρακολουθείται από τον γράφον από τα τέλη του 2019. Πρόκειται για το όχημα αερολίσθησης γνωστό και ως Project 0901 Flying Vehicle της εταιρείας CASIC με εκπροσώπους της οποίας ο γράφον είχε συζητήσει περί αντίστοιχων τεχνολογιών στο πλαίσιο της Ελληνικής DEFEA-2021.
Το όχημα βασίζεται στην ρωσική φιλοσοφία ανάπτυξης του HGV Avangard.Η φιλοσοφία δράσης έγκειται σε ένα παλαιό Σοβιετικό Δόγμα δημιουργίας πυραυλικών δομών ικανών να προσπεράσουν την πολυστρωματική αεράμυνα των ΗΠΑ η οποία θα είναι αδύνατη στην αναχαίτιση του βλήματος λόγω των ταχυτήτων 5+ Mach που θα αναπτύσσουν. Τα βλήματα τέτοιου τύπου ίπτανται για μεγάλα χρονικά διαστήματα πέριξ των εχθρικών εδαφών σε τεράστιο υψόμετρο και μέσω λογισμικού τύπου TERCOM στοχοποιούν την προ-προγραμματισμένη εγκατάσταση καταστροφής. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ”ΔΙΠΛΗΣ ΑΝΑΣΧΕΣΗΣ”.
Η τρισδιάστατη εικόνα του στόχου βρίσκεται εντός ψηφιακής βιβλιοθήκης στο κέντρο του πυραύλου και σε δικτυοκεντρική συνεργεία με δορυφόρο λαμβάνονται δεδομένα στοχοποίησης/ιχνηλάτησης της εχθρικής απειλής. Το βλήμα συνδυάζει software αντιληπτικής τεχνητής νοημοσύνης με υπέρογκες βιβλιοθήκες Big Data και ικανότητες σύμπτυξης τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων (Data Fusion) που λαμβάνουν από κέντρα C2, δορυφόρους, UAV και μαχητικά J-20. Oυσιαστικά ο πύραυλος/όχημα έχει την ικανότητα από ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ να λαμβάνει να επεξεργάζεται και αποφασίζει για το πλαίσιο δράσης του βάση ενός γενικότερου πλαισίου που του έχει δοθεί από ανθρώπους (στρατιωτικούς).
Η ρωσική αντίληψη περί ”Κλιμάκωση για Αποκλιμάκωση” οδήγησε στην δημιουργία τέτοιων ασύμμετρων πυραυλικών δομών. Ας ελπίσουμε τα επιτελεία να αναλύουν και να χαρτογραφούν τα μέσα με τα οποία πλαισιώνονται και διεξάγονται οι διεθνείς ανταγωνισμοί. Μελλοντικά τα υπερηχητικά κ υπέρ-υπερηχητικά βλήματα αυτά δύναται να ανιχνεύονται από το δορυφορικό δίκτυο starlink της SpaceX όπως προκύπτει από την χρηματοοικονομική ανάλυση της ροής των κονδυλίων που δίνει του Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ στην εταιρεία.
Επιχειρησιακό Σενάριο
Το παρακάτω σενάριο συζητήθηκε μεταξύ του γράφον και των Κινέζων εκπροσώπων της εταιρείας σε φιλικό πλαίσιο. Ας υποθέσουμε πως ΗΠΑ και Κίνα αποφασίζουν να λύσουν το πρόβλημα της Ταϊβάν συζητώντας σε ουδέτερο έδαφος/χώρα σχετικά με την εύρεση ενός κοινού μνημονίου ειρηνικής συνεργασίας στην περιοχή της Νότιας Σινικής Θάλασσας γενικότερα.
- Πως θα φαινόταν στην διεθνή κοινότητα μια ενδεχόμενη παρουσίαση της πορείας ενός HGV κινεζικού οχήματος το οποίο θα «έκοβε βόλτες» άνωθεν της ουδέτερης χώρας συζητήσεως;
- Πόσο μεγάλο θα ήταν το πλήγμα στο στρατιωτικοβιομηχανικό και διπλωματικό σύμπλεγμα των Ηνωμένων Πολιτειών;
- Πόσο σύνθετοι θα ήταν οι τρόποι αντίδρασης που θα έπρεπε να ακολουθήσουν οι ΗΠΑ;
Όπως και να έχει πιστεύω γίνεται κατανοητή η πολιτικοποίηση τέτοιων πυραυλικών συστημάτων καθώς δεν εντάσσονται μονάχα στο πλαίσιο στρατιωτικής χρήσης. Αποτελούν ίσως τον ορισμό των Στρατηγικών Όπλων (κατά την αντίληψη του Κλαούζεβιτς). Παλαιότερα για δημιουργία τέτοιων συνθηκών συνηθιζόταν η αποστολή πανάκριβων μονάδων μάχης αεροπλανοφόρων και όχι απλός ενός οχήματος αερολίσθησης. Πιο συγκεκριμένα μέσω αυτών των συστημάτων η Κίνα επιδιώκει να ξεφύγει κατά πολύ από το πλαίσιο προβολής ισχύος στην Πρώτη και Δεύτερη Γραμμή Νήσων έναντι των ΗΠΑ και επεκτείνεται στην προβολή ισχύος ακόμα και στα παράλια της Αφρικής.
Το επιφανειακό κομμάτι της διπλωματικής πολιτικής του Πεκίνου στηρίζεται στον πύραυλο DF-41 (Dong Feng-41, CSS-X-20) ο οποίος είναι ένας διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM) που εκτιμάται πως διαθέτει επιχειρησιακή εμβέλεια από 12.000 έως 15.000 χλμ. (σύμφωνα με το Think Tank RAND). Θα αναπτύξει πιθανότατα τελική ταχύτητα Mach 25 και θα μπορεί να εξοπλιστεί με κεφαλές τύπου MIRVed. Η ύπαρξη αυτού του προγράμματος αποκαλύφθηκε τον Αύγουστο του 2014 και υποβλήθηκε στην έβδομη δοκιμαστική πτήση τον Απρίλιο του 2016. Πιθανότατα στο τέλος της φάσης δοκιμών του θα τεθεί σε επιχειρησιακή ανάπτυξη στο Xinyang της Κίνας με τις PLA Rocket Forces.
Ο Υπέρ-υπερηχητικός πύραυλος DF-17
Για να αντιληφθούμε την συνολική διάσταση των Κινεζικών hypersonic προγραμμάτων αξίζει να αναφέρουμε πως το 2013 το Εθνικό Πανεπιστήμιο ΄Άμυνας των ΗΠΑ ανέφερε σε μελέτη του πως »τα κινεζικά hypersonic προγράμματα αποσκοπούν στο να συνενώσουν την διαστημική με την αεροπορική ισχύ σε ένα ενιαίο γεωστρατηγικό μέγεθος».
Σύμφωνα με Κινεζικά ΜΜΕ η οικογένεια πυραύλων DF είναι σχεδιασμένη για να βάλει από το έδαφος έναντι των αμερικανικών μονάδων μάχης αεροπλανοφόρων με μεγάλη ευκολία καθώς είναι ικανοί να κινούνται έως και 4 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας με κατευθυνόμενη κεφαλή, προσδίδοντάς τους τεράστιες ικανότητες ελιγμών. Οι ικανότητες ελιγμών των κινεζικών πυραύλων αποτελούν αντίμετρο στην δράση των αντιβαλλιστικών ικανοτήτων των ΗΠΑ.
Ο πύραυλος DF-17 (Dongfeng-17) αποτελεί ένα βλήμα που χρησιμοποιεί κινητήρα στερεού καυσίμου, έχει μήκος περίπου 11 μέτρα και ζυγίζει 15.000 κιλά. Ο ενισχυτής του DF-17 φαίνεται να είναι ίδιος με αυτόν που χρησιμοποιείται για τον κινεζικό βαλλιστικό πύραυλο DF-16 και το συνοδευτικό όχημα αερολίσθησης DF-ZF HGV σύμφωνα με τον Ναύαρχο Cecil Haney φτάνει ταχύτητες 8-10 Mach (1,72-3,43 km/s). Σύμφωνα με μελέτη του think tank RAND, οι εκτιμήσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών δείχνουν ότι ο DF-17 διαθέτει εμβέλεια μεταξύ 1.800 και 2.500 km.
Η Βόρεια Κορέα η Κίνα και οι Τρομακτικές Διαστάσεις του Ενοποιημένου Κόσμου
Προ ενός μήνα σχεδόν, μία αρκετά ανησυχητική φωτογραφία εξεδόθη στα social media κάνοντας τον γύρο του κόσμου (εκτός Ελλάδας) καταδεικνύοντάς μας ορισμένες εκ των αρνητικών διαστάσεων του »Αλληλένδετου Κόσμου» στον οποίο ζούμε. Ο λόγος για την επίσημη και αποτελεσματική μεταφορά πυραυλικής τεχνογνωσίας μεταξύ Κίνας και Βόρειας Κορέας, η οποία απ’ ότι φαίνεται βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένα στάδια ανάπτυξης μίας πυραυλικής αντιπλοϊκής δομής παρόμοια με της Κίνας, στοχεύοντας έτσι στην εκδίωξη των Αμερικανικών Δυνάμεων και από τα ύδατα της χώρας.
Όπως μετέδωσε και ανέλυσε ο Αμερικανός Αναλυτής Louis Del. Monte η Βόρεια Κορέα με την βοήθεια Κινέζων μηχανικών κατασκευάζει και επισήμως ένα βλήμα αντίστοιχο του Κινεζικού υπερ-υπερηχητικού πυραύλου DF-17. Το βλήμα αυτό είναι ικανό να φέρει πυρηνική κεφαλή, να ταξιδέψει με ταχύτητες 5 Mach και να χτυπήσει στόχους στα 2.500 χιλιόμετρα. Σαν να μην έφτανε αυτό, προ λίγων εβδομάδων η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι εκτόξευσε με επιτυχία βαλλιστικό πύραυλο από υποβρύχιο στις ανατολικές ακτές της χώρας.
Για να γίνει αντιληπτή η βαρύτητα των παραπάνω ειδήσεων αξίζει να αναφερθεί πως το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μετά από παρότρυνση της κυβέρνησης Μπάιντεν, πρόσθεσε ένα επιπλέον θέμα στην ατζέντας (της τελευταίας στιγμής) για τη συνεδρίαση της Τετάρτης, ως απάντηση στις τελευταίες δοκιμές όπλων.
Η Lockheed Martin αποκάλυψε νέες φωτογραφίες του υπ΄έρ-υπερηχητικού πυραυλικού συστήματος OpFires.
Η Lockheed Martin αποκάλυψε νέες φωτογραφίες του υπερ-υπερηχητικού πυραυλικού συστήματος OpFires. Η Lockheed Martin συνεργάζεται με την Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) για την ανάπτυξη ενός επίγειου συστήματος υπερ-υπερηχητικών πυραύλων για τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι εργασίες για το σύστημα OpFires (Operational Fires) ξεκίνησαν το 2017.
Το OpFires σχεδιάζεται να τοποθετηθεί βάση/εκτοξευτές πολλαπλών χρήσεων PLS πέντε αξόνων. Ο εκτοξευτής θα φέρει τρεις υπερ-υπερηχητικούς πύραυλους αερολίσθησης. Σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί και ως φορέας από έναν πύραυλο AGM-183A ARRW. Σύμφωνα με τα σχέδια της DARPA, το ολοκληρωμένο έργο θα πρέπει να εξεταστεί στα τέλη του τρέχοντος έτους, μετά το οποίο θα ξεκινήσει η συναρμολόγηση του πρωτότυπου. Οι πτητικές δοκιμές του πυραύλου προγραμματίζονται να ξεκινήσουν το 2022 και να παραλάβουν το σύστημα έτοιμο για υιοθέτηση μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’20.
Συμπεράσματα
Στο χαοτικό πολυπολικό διεθνές σύστημα στο οποίο ζούμε, τα μη γραμμικά φαινόμενα μετάδοσης οιονεί στρατιωτικής τεχνολογίας έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο γεωγραφικό υπερσύμπλοκο της Ανατολικής Μεσογείου (και όχι μόνο) με την Κίνα να θεωρείται πλέον η αρχική χώρα εύρεσης, επεξεργασίας, οπλοποίησης και μετάδοσης των οπλοποιημένων τεχνολογιών. Εντός ενός Επίπεδου Γεωπολιτικά Κόσμου (κατά Friedman) η στρατιωτική τεχνογνωσία των αναπτυγμένων τεχνολογικά κρατών είναι θέμα χρόνου να καταλήξει σε φιλόδοξες δυνάμεις μεσαίου αναστήματος (π.χ. Τουρκία όπου η μετάδοση έχει γίνει ήδη) αλλά και σε παραστρατιωτικές οργανώσεις (π.χ. Χαμάς).
Οι συνεχώς αναδυόμενες τεχνολογικές απειλές, που έρχονται ως αποκύημα των στρατιωτικών εξελίξεων στην επιστήμη του πολέμου διά χωρών της Ασίας, δύναται να μας υπενθυμίσουν πως χρειάζεται μία εγχώρια και εύκαμπτη Αρχιτεκτονική Δομή Ασφαλείας ικανή να προσαρμοστεί στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον των στρατιωτικών υποθέσεων. Η έρευνα, αξιολόγηση και προσαρμογή συνολικά της Ελληνικής Στρατιωτικής Σκέψης/Μεθοδολογίας σε τέτοιου είδους γεγονότα μας προετοιμάζει για μία ορθολογική λειτουργία στον μεταβαλλόμενο κόσμο στον οποίο ζούμε. Σύμφωνα με τον Max Tegmark όποιος χάσει το τρένο (»παγοθραυστικό» κατ’ εμέ) της οπλοποίησης τεχνολογιών της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης θα βρεθεί σε »χάσμα εποχής» με τις ανταγωνίστριες δυνάμεις.
