BMC, FNSS και Otokar κατέθεσαν, στις 17 Νοεμβρίου, τις προσφορές τους για το πρόγραμμα κατασκευής της 1ης παρτίδας των 250 αρμάτων μάχης Altay, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που είχε θέσει το τουρκικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανία (SSM).
H Otokar, η οποία είναι η εταιρία που ανέπτυξε το Altay, είχε καταθέσει την Τελική και Βέλτιστη Προσφορά της (BAFO : Best and Final Offer) τον Αύγουστο του 2016, αλλά στις 9 Ιουνίου του 2017 το SSM αρνήθηκε την πρόταση της Otokar στη βάση «διαφωνιών επί ορισμένων όρων του συμβολαίου, κυρίως της τιμής», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η σχετική ανακοίνωση.
Στην ίδια ανακοίνωση το SSM γνωστοποίησε την πρόθεση του να προβεί σε νέο διαγωνισμό, ανοικτό για κάθε ενδιαφερόμενο. Ο νέος διαγωνισμός προκηρύχτηκε την ίδια μέρα.
Το «Πρόγραμμα Παραγωγής Εθνικού Άρματος Μάχης» (MİTÜP : Milli Tank Üretimi Projesi) ξεκίνησε το Μάρτιο του 2007 με την υπογραφή σύμβασης ύψους $ 500.000.000 μεταξύ του SSM και της Otokar, για το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την παραγωγή τεσσάρων πρωτοτύπων αρμάτων. Ακολούθησε, τον Ιούλιο του 2008, η υπογραφή της σύμβασης για τη μεταφορά της σχετικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας από τη νοτιοκορεατική Hyundai Rotem προς την Τουρκία.
Το Σεπτέμβριο του 2010 ολοκληρώθηκε η φάση της αρχικής σχεδίασης και ξεκίνησε η φάση της λεπτομερούς σχεδίασης και ανάπτυξης, η οποία ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 2013. Οι δοκιμές των πρωτότυπων αρμάτων κινητικότητας (MTR) και ισχύος πυρός (FTR) ολοκληρώθηκαν το Νοέμβριο του 2012, οπότε και ξεκίνησε η φάση της αξιολόγησης των δεδομένων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των δύο Πλήρως Πρωτότυπων Οχημάτων PV-1/-2.
Τα PV-1/-2 παραδόθηκαν στον Τουρκικό Στρατό για δοκιμές τον Απρίλιο και το Νοέμβριο του 2014 αντίστοιχα (το PV-11 είναι το πρωτότυπο δοκιμών ευκινησίας, αντοχής και αξιοπιστίας, ενώ το PV-2 είναι το πρωτότυπο αξιολόγησης του συστήματος και των τελικών δοκιμών αποδοχής). Οι δοκιμές τους ολοκληρώθηκαν με επιτυχία το Νοέμβριο του 2016.
Είχε προηγηθεί η κατάθεση της BAFO της Otokar, τον Αύγουστο του 2016. Έκτοτε το πρόγραμμα παρέμεινε σε στασιμότητα, μέχρι τις 9 Ιουνίου του 2017 όταν το SSM απέρριψε την πρόταση της Otokar και προκήρυξε νέο διαγωνισμό.
Η απόφαση του SSM να απορρίψει την BAFO της Otokar και να προκηρύξει νέο ανοιχτό διαγωνισμός, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Ήδη από τα τέλη του 2015, η BMC είχε ανακοινώσει ότι διεκδικεί την κατασκευή των 1.000 Altay, επικαλούμενη όρο της σύμβασης του 2007, σύμφωνα με τον οποίο μετά το πέρας των δοκιμών και την οριστικοποίηση της τελικής διαμόρφωσης του Altay, το SSM θα διενεργήσει ανοιχτό διαγωνισμό για την τελική ανάθεση της σύμβασης παραγωγής των 1.000 αρμάτων.
Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ανακοινώσεις, τα πρώτα 500 άρματα μάχης (1η και 2η παρτίδα) θα ενσωματώνουν τον κινητήρα V-12 MT883 Ka 501 της MTU ισχύος 1.500 ίππων, συζευγμένο με το σύστημα αυτόματης μετάδοσης της κίνησης Renk HSWL 295TM. Τα 500 άρματα της 3ης και της 4ης παρτίδας θα ενσωματώνουν κινητήρα ισχύος 1.800 ίππων τουρκικής σχεδίασης και ανάπτυξης, κατόπιν σχετικής απόφασης που έλαβε το SSM τον Δεκέμβριο του 2010.
Στις αρχές του 2011 ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με την ιαπωνική Mitsubishi Heavy Industries με στόχο την από κοινού σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή ενός πετρελαιοκινητήρα ισχύος 1.800 ίππων. Ωστόσο οι διαπραγματεύσεις δεν καρποφόρησαν, λόγω της άρνησης της Mitsubishi να αποδεχτεί τον τουρκικό όρο για χορήγηση πάγιας έγκρισης παραγωγής και εξαγωγής των κινητήρων.
Έτσι, στα μέσα του 2015, το SSM ανέθεσε στην τουρκική TUMOSAN σύμβαση ύψους € 190.000.000 για τη σχεδίαση και ανάπτυξη ενός πετρελαιοκινητήρα ισχύος 1.800 ίππων. Τον Οκτώβριο του 2015 η TUMOSAN υπέγραψε συμφωνία με την αυστριακή AVL List, για την παροχή τεχνικής βοήθειας στην κατασκευή του κινητήρα.
Ωστόσο, το φθινόπωρο του 2016 η AVL List αποχώρησε από το πρόγραμμα λόγω του εμπάργκο όπλων που επέβαλε η Αυστρία προς την Τουρκία, στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016.
Έτσι φτάνουμε στον περασμένο Οκτώβριο και την προκήρυξη νέου διαγωνισμού για την σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή του κινητήρα των Altay με τη «μέγιστη εγχώρια συμμετοχή», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η προκήρυξη.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε διαρρεύσει στον τουρκικό τύπο η είδηση ότι η Τουρκία βρίσκεται σε συζητήσεις και διαπραγματεύσεις με την αμερικανική Caterpillar και την βρετανική Perkins.
Φαίνεται λοιπόν ότι παρά τις όποιες καθυστερήσεις το πρόγραμμα Altay προχωράει κανονικά. Η απόφαση για την επιλογή της αναδόχου εταιρίας και η υπογραφή της σχετικής σύμβασης αναμένεται εντός του 2018, ενώ τα πρώτα άρματα μάχης αναμένεται να παραδοθούν στον Τουρκικό Στρατό το 2021 (σύμφωνα με την Otokar, από τη στιγμή της υπογραφής της σύμβασης θα χρειαστούν 36 για την παράδοση του πρώτου άρματος).
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα θα πρέπει να έχει έτοιμη της απάντηση της, που δεν είναι άλλη από τον εκσυγχρονισμό των Leopard-2HEL και Leopard-2A4 που διαθέτει.
