Το 2019 φεύγει και αυτές είναι οι 10 σημαντικότερες τεχνολογικές εξελίξεις και καινοτομίες που ενδιαφέρουν τον Αμερικανικό Στρατό, σύμφωνα με τον Alexander Kott, ερευνητή του Ερευνητικού Εργαστηρίου του Αμερικανικού Στρατού:
1/ Τεχνητοί μυς από πλαστικό για εφαρμογή σε ρομποτικά συστήματα
2/ Παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της υγείας και της σωματικής κατάστασης των στρατιωτών, με τη χρήση μικροσυστημάτων βιοαναγνώρισης. Στόχος: Η καλύτερη διαχείριση της κόπωσης και ο περιορισμός των απωλειών.
3/ Μπαταρίες αδιάβροχες και ανθεκτικές στη φωτιά. Στόχος: Η αδιάλειπτη παροχή ενέργειας στον στρατιώτη, στο πεδίο μάχης.
4/ Παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας με τη χρήση υδρογόνου, σε επίπεδο στρατιώτη. Δηλαδή ο στρατιώτης να διαθέτει, στον ατομικό του εξοπλισμό, σύστημα παραγωγής ενέργειας στο πεδίο μάχης.
5/ Ανάπτυξη τρισδιάστατου εκτυπωτή ικανού να κατασκευάζει σύντομα και αξιόπιστα μεταλλικά μέρη από ατσάλι υψηλής ανθεκτικότητας. Στόχος: Η μείωση των αναγκών και δαπανών τεχνικής υποστήριξης διαφόρων οπλικών συστημάτων.
6/ Σύστημα αναγνώρισης και καταγραφής του ανθρώπινου ενδιαφέροντος. Το σύστημα θα μπορεί να καθορίσει το ατομικό ενδιαφέρον του στρατιώτη, έτσι ώστε να γνωρίζει τη αποσπά της προσοχή του στο πεδίο μάχης, για παράδειγμα, ή αν έχει την τάση να λειτουργεί αυθόρμητα ή παράνομα, εκτός των στρατιωτικών κανόνων. Η βάση του συστήματος θα είναι η ανάλυση και η αποκωδικοποίηση της εγκεφαλικής λειτουργίας σε πραγματικό χρόνο.
7/ Τεχνητή νοημοσύνη ικανή να αναγνωρίζει υλικά χαμηλής απαίτησης κατανάλωσης ενέργειας
8/ Ρομποτικές κεραίες επικοινωνιών με ικανότητα καθοδήγησης των ραδιοσημάτων σε σύνθετα φυσικά περιβάλλοντα.
9/ Αυτοιάσιμα υλικά, ικανά να επιδιορθώνουν μόνα τους της φθορά τους.
10/ Στρατιώτες-ρομπότ.
Σύμφωνα με τον Alexander Kott οι τεχνολογικές εξελίξεις επηρέαζαν καθοριστικά όλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η πολεμική τέχνη, η οποία αποτελεί την σημαντικότερη ανθρώπινη δραστηριότητα, δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση του κανόνα.
Αναδρομικά, ανά τους αιώνες, τα όπλα και αργότερα τα οπλικά συστήματα επηρεάστηκαν και προσαρμόστηκαν στις τεχνολογικές εξελίξεις της εκάστοτε χρονικής περιόδου. Το πέρασμα από τα όπλα στα οπλικά συστήματα είναι σχετικά μια νέα διαδικασία (μόλις στα μέσα της δεκαετίας του ’10 περάσαμε από το άλογο στα τεθωρακισμένα άρματα μάχης).
Κανένας, 20 χρόνια πριν, δεν θα μπορούσε να προβλέψει την μορφή και την φύση των σοφιστικέ οπλικών συστημάτων των αρχών του 21ου αιώνα. Κάτι ανάλογο θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε και σήμερα για την φύση και την μορφή των οπλικών συστημάτων. Το βέβαιο είναι ότι στον 21ο αιώνα η επανάσταση στην πληροφορική και την ρομποτική θα επηρεάσει καθοριστικά τις εξελίξεις στον αμυντικό τομέα.
Η προσαρμογή των παραπάνω τεχνολογιών, ακριβώς λόγο της φουτουριστικής τους φύσης, θα απαιτήσουν μια μακροχρόνια και δύσκολη διαδικασία αμυντικού σχεδιασμού, εισαγωγής σε υπηρεσία και επιχειρησιακής ετοιμότητας ακόμα και για της αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
Αυτό είναι προφανές διότι οι περισσότερες ένοπλες δυνάμεις, μη γνωρίζοντας τις ακριβείς επιχειρησιακές δυνατότητες και τους περιορισμούς των υπό ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, δεν είναι σε θέση και δεν έχουν αναπτύξει ανάλογες στρατηγικές, δόγματα και τακτικές έτσι ώστε να τις ενσωματώσουν στις αμυντικές τους δομές και να εκμεταλλευθούν στο ακέραιο τις δυνατότητες που προσφέρουν.
