Τις παρακάτω παρατηρήσεις τις αφιερώνουμε στους πραγματικούς ήρωες της καθημερινότητας των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτούς που την δύσκολη ώρα θα νιώσουν στο πετσί τους το πραγματικό κόστος της αβελτηρίας δεκαετιών, το πραγματικό κόστος για τις εκατοντάδες επισκέψεις αμυντικών δημοσιογράφων σε μονάδες πρώτης γραμμής, που αναλώθηκαν σε ανούσιες, τυποποιημένες, «άχρωμες και άοσμες» συνεντεύξεις κονσέρβας, με χιλιοδιατυπωμένες ερωτήσεις κλισέ.

Την ώρα λοιπόν που γεμίζουν τους διαδικτυακούς αμυντικούς ιστότοπους αναλύσεις και ρεπορτάζ για την χρησιμότητα και την επιτακτική ανάγκη εκσυγχρονισμού των ελληνικών F-16 και ενδεχομένως των Mirage 2000-5 MK2, μήπως είναι καιρός να ασχοληθούμε πιο σοβαρά, με κάποια αυτονόητα επιχειρησιακά θέματα;

1. Χρειάζονται ή όχι οι διάδρομοι προσγείωσης για να απογειωθούν ή καλύτερα, να προλάβουν να απογειωθούν μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας; Μαχητικά της δεκαετίας του 60 όπως τα F-4E AUP ή τα πιο σύγχρονα F-16, Mirage 2000-5 MK2 και ίσως F-35, στο μακρινό μέλλον;

Ποιες είναι οι σημερινές μας δυνατότητες στην ταχεία αποκατάσταση διαδρόμων που έχουν πληγεί από πυρομαχικά καταστροφής διαδρόμων (πχ τουρκικές BLU-107 Durandal) και άρνησης περιοχής, όπως νάρκες και βομβίδια κατά προσωπικού; Γίνονται ασκήσεις με κάποιο σοβαρό επίπεδο αληθοφάνειας με παράλληλη έγκριση των απαραίτητων κονδυλίων;

2. Το αντιεροπορικό σύστημα «Βέλος», που αποτελεί τον βασικό πυρήνα προστασίας των ελληνικών αεροδρομίων, συνεπικουρούμενο από τα συστήματα Crotale-NG, είναι πλέον ικανό να αντιμετωπίσει επιθέσεις κορεσμού με κατευθυνόμενα πυρομαχικά ακριβείας και επιθέσεων ηλεκτρονικής παραπλάνησης, με μη επανδρωμένα αεροχήματα σε ρόλο δολώματος;

Ο συνδυασμός δηλαδή των ραντάρ Super Giraffe και Skyguard του «Βέλος» με τους τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων AIM-7M Sparrow και τα δίδυμα πυροβόλα GDF-003 των 2 x 35mm (με δυνατότητα χρήσης πυρομαχικών AHEAD) είναι πλέον ικανός να εντοπίσει και να προσβάλει στόχους με ελάχιστη διατομή ραντάρ (RCS) και υπέρυθρο ίχνος, που κατευθύνονται προς τους διαδρόμους, τα υπόστεγα και τους αισθητήρες ραντάρ των αντιεροπορικών συστημάτων; 

3. Γίνονται μελέτες για την δομική επάρκεια, την φθορά και την πιθανή ανάγκη ενίσχυσης με νέα υλικά, των καταφυγίων εντός των οποίων σταθμεύουν μαχητικά της ΠΑ; Είναι δυνατόν καταφύγια κατασκευασμένα στις δεκαετίες του 60&70 να παραμένουν ες αεί αμετάβλητα και δομικά ικανά να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα κατευθυνόμενα πυρομαχικά; Πέρα από την τυπική απόκρυψη στο ορατό φάσμα, μας απασχολεί η απόκρυψη στο ηλεκτρομαγνητικό και υπέρυθρο για να δυσκολέψουμε και τον αισθητήρα υπερύθρων του τουρκικού πυραύλου κρούζ SOM-B1/Β2/J;

4. Υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση αεροκίνητων καταδρομικών επιχειρήσεων σε κάποιο νησί του Αιγαίου; Να αξιολογηθεί δηλαδή με αδιάβλητο, σοβαρό και σκληρό τρόπο το υφιστάμενο σύστημα αποκάλυψης χαμηλά ιπτάμενων στόχων που είτε θα προσπαθήσουν να πλήξουν ένα ελληνικό αεροδρόμιο είτε να παραπλανήσουν την ελληνική πλευρά για να την οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα;

Για παράδειγμα, μας έχει απασχολήσει σοβαρά το ενδεχόμενο ελικόπτερα ειδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας ( S-70A28T,  Cougar AS-532AL με πυροβόλο των 23mm ) ή οποιουδήποτε άλλου παραστρατιωτικού μηχανισμού χωρίς εθνόσημα, να διεισδύσει νύχτα με κακές καιρικές συνθήκες και να προσγειωθεί εντός ενός προκεχωρημένου ελληνικού αεροδρομίου όπως η Σκύρος, για να πραγματοποιήσει δολιοφθορές και να αιχμαλωτίσει τεχνικούς, πιλότους και λοιπό προσωπικό;

Είναι επαρκώς εκπαιδευμένο το προσωπικό ασφαλείας τέτοιων κορυφαίας σημασίας «δομικών λίθων» του ελληνικού αμυντικού μηχανισμού στην αντιμετώπιση εχθρικών δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων; Ειδικών μονάδων εκπαιδευμένων να σκοτώνουν αθόρυβα με σιγαστήρες, τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή με θερμικά και σιγαστήρες, και άριστων γνώσεων πολεμικών τεχνών συνδυασμένων με αυτοματοποιημένα θανατηφόρα χτυπήματα με μαχαίρι;

Γίνονται αντίστοιχες προσπάθειες εξομοίωσης τέτοιων θανατηφόρων «επισκέψεων» με προσωπικό των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων σε απροειδοποίητες ημερομηνίες (!) και με καταγραφή της επίθεσης σε Video, για αξιολόγηση των δεδομένων;

5. Πότε θα μας απασχολήσει σοβαρά ο κίνδυνος ασύμμετρων επιθέσεων με εμπορικά drones σε απροστάτευτα αεροσκάφη και ελικόπτερα (επιθετικά και μεταφορικά) που βρίσκονται στις πίστες ελληνικών αεροδρομίων; Πρέπει τα γίνουν οι πρώτες επιθέσεις από τροποποιημένα εμπορικά drones, με ή χωρίς εκρηκτική γόμωση, στις καλύπτρες μαχητικών, στα Chinook/NH-90 στα Μέγαρα και στα πιλοτήρια των AΣΕΠΕ EMB-145H AEW&C στην Ελευσίνα, για να καταλάβουμε – με οδυνηρό τρόπο – το μέγεθος της απειλής;