Ιδιαίτερα θερμή υπήρξε η ομιλία Αρχηγού ΓΕΑ στις Εκδηλώσεις Μνήμης Σμηναγού (Ι) Κωνσταντίνου Ηλιάκη.
Στην ομιλία του ανέφερε:
Η 23η Μαΐου 2006 αποτελεί μία ημερομηνία, που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη συλλογική μνήμη της Πολεμικής μας Αεροπορίας, αλλά και της πατρίδας μας. Σε αυτήν εδώ την εσχατιά, στην άκρη του Αρχιπελάγους, κοντά στην Κάρπαθο, πριν από δεκαεπτά χρόνια ο Σμηναγός (Ι) Κωνσταντίνος Ηλιάκης έπεσε υπέρ πατρίδος, δίνοντας τη ζωή του σε έναν ακήρυχτο πόλεμο, που καθημερινά διεξάγεται στο Αιγαίο τις τελευταίες δεκαετίες. Σε έναν πόλεμο που είμαστε αναγκασμένοι να συμμετέχουμε, προκειμένου να μην αφήσουμε το παραμικρό περιθώριο αμφισβήτησης της ετοιμότητας και αποφασιστικότητάς μας, στο πλαίσιο του αγώνα για τη διαφύλαξη της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των εθνικών συμφερόντων και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας.
Κάποιοι μιλάνε για γαλάζιες πατρίδες! Οι γαλανοί ελληνικοί ουρανοί είναι, και θα παραμείνουν ελεύθεροι. Τι πιο γαλάζιο από το χρώμα της σημαίας μας, που κυματίζει αγέρωχα στον ιερό αυτόν τόπο, τι πιο γαλάζιο από τη θάλασσα αυτή, που για χιλιετίες αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης, ανάπτυξης και πολιτισμού, διαμορφώνοντας τις αξίες και τη μορφή του κόσμου που ζούμε σήμερα. Για αυτό το γαλάζιο θυσιάστηκε ο Κώστας Ηλιάκης, για αυτό το γαλάζιο έδωσαν τη ζωή τους τόσοι Έλληνες Αεροπόροι, πιστοί στο χρέος και στο καθήκον που ο όρκος τους μπροστά στο ευαγγέλιο και στη γαλανόλευκη τούς επιτάσσει, αυτό το γαλάζιο τα ατσάλινα ελληνικά φτερά προστατεύουν από κάθε επιβουλή, υπενθυμίζοντας καθημερινά ότι η ιστορία δεν αλλοιώνεται, ούτε παραχαράσσεται!
Γνωρίζοντάς προσωπικά τον Σγό Ηλιάκη, είμαι σίγουρος ότι με αυτά τα ιδανικά και τις αξίες, βαθιά ριζωμένες μέσα του, απογειώθηκε το μεσημέρι της αποφράδας εκείνης ημέρας. Πέταξε με εκείνον τον αλτρουισμό και την αυταπάρνηση που διακρίνει κάθε Έλληνα Αεροπόρο, έχοντας το μυαλό και την καρδιά του πλημμυρισμένα από Ελλάδα, για να δώσει το μήνυμα της ισχύος, της αποτροπής και της διασφάλισης της ακεραιότητας της Χώρας μας, αναχαιτίζοντας τον προκλητικό εισβολέα και ανακρούοντας τις πειρατικές του αμφισβητήσεις.
Ο Κώστας θυσιάστηκε προασπιζόμενος αυτόν ακριβώς τον υψηλό και συνάμα ιερό σκοπό, αποδεικνύοντας και ταυτόχρονα υπενθυμίζοντας ότι οι Έλληνες Αεροπόροι θα είναι πάντα άγρυπνοι φρουροί του εναέριου χώρου μας, προκειμένου οι νησιώτες μας, αλλά και όλοι οι Έλληνες πολίτες, να νιώθουν το αίσθημα ασφάλειας, που αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόοδο και την ευημερία.
Οι σημερινές εκδηλώσεις μνήμης και τιμής αποδεικνύουν έμπρακτα ότι οι κάτοικοι της Καρπάθου αναγνωρίζουν και τιμούν τον αγώνα των Αεροπόρων μας, αλλά και όλων των Ενόπλων Δυνάμεων, και δεν ξεχνούν τους ήρωες που έδωσαν ό,τι πιο πολύτιμο έχουν, την ίδια τους τη ζωή, για την πατρίδα μας. Ο Κώτσας Ηλιάκης δεν θα πεθάνει ποτέ όσο τον θυμόμαστε και τον τιμούμε, και το μνημείο στον χώρο αυτό θα κρατά άσβεστη τη μνήμη του Αθάνατου Αεροπόρου. Η θυσία του αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές, οι οποίες έχουν ανάγκη από υψηλά πρότυπα, διότι μέσω αυτής συνειδητοποιούμε ότι τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν είναι δεδομένο, πόσο μάλλον η ελευθερία και η εδαφική ακεραιότητα στην ταραχώδη περιοχή που ζούμε. Δυστυχώς, το δέντρο της ελευθερίας και της ασφάλειας της πατρίδας ποτίζεται και θρέφεται από το αίμα των ηρώων της.
Σεβαστοί Συγγενείς του Κώστα Ηλιάκη,
Η Πολεμική Aεροπορία αποτέλεσε τη δεύτερη οικογένειά του και σήμερα τον τιμά για τη θυσία του, μαζί με τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του. Σας διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ και θα συνεχίσουμε να τον τιμούμε όπως του αξίζει.
Κυρίες και κύριοι,
Είναι αναμφισβήτητο ότι για να βαδίσει ένας λαός στον δρόμο της προόδου, της ανάπτυξης και της ευημερίας, πρέπει να γνωρίζει την ιστορία του και να διδάσκεται από αυτή. Η ιστορία και η ιστορική μνήμη αποτελούν την αφετηρία και τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας, τον λαό μας και τα παιδιά μας, όπως το ονειρευόταν ο Κώστας. Όλοι όσοι υπηρετούμε στην Πολεμική Αεροπορία θα είμαστε πάντα στις επάλξεις, για να κάνουμε πραγματικότητα αυτό, για το οποίο εκείνος αγωνίστηκε και έδωσε τη ζωή του, για να δώσουμε νόημα στη θυσία του και να διατηρήσουμε τη Χώρα μας ασφαλή και ευημερούσα για τις επόμενες γενιές.
Αιέν Υψικρατείν!
